ایرانیان آزاده و هواداران پرشور مقاومت ایران، دومین سالگرد قیام شکوهمند ۱۴۰۱ را در دهها شهر جهان گرامی داشتند. آنها طی روزهای ۲۳ تا ۲۵ شهریور با برگزاری مراسم مختلف، تظاهرات، سخنرانی‌ها، و نمایشگاهها از تصاویر شهدا و صحنه‌های روزهای قیام و... با شهیدان سرفراز آن قیام جاویدان تجدید پیمان کردند و صدای آزادیخواهی مردم ایران را به گوش جهانیان رساندند.
هم‌میهنان، روز جمعه ۲۳ شهریور و یک روز زودتر، در چندین شهر اروپا، به استقبال دومین سالگرد قیام رفتند.
تجمع ایرانیان در پاریس در میدان باستیل، نماد انقلاب کبیر فرانسه علیه نظام سلطنتی در سال۱۷۸۹ برگزار شد و با این حسن انتخاب، تظاهر کنندگان نشان دادند که آنها خواهان برپایی جامعه‌یی با همان ارزش‌های مطالبه‌شده در انقلاب کبیر فرانسه مثل «دمکراسی»، «آزادی»، «برابری»، «جمهوری» و... هستند. در این تظاهرات، جمعیتی از گروه‌های سنی متفاوت با تکان دادن پرچم‌های ایران و پرچم آرم سازمان مجاهدین شعارهایی به زبان فارسی و فرانسوی سر دادند. بر بزرگ‌ترین بنر زردرنگ تظاهرات در جلوی جمعیت، شعار «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه، چه رهبر» نقش بسته بود.
در ژنو، ایرانیان در میدان ملل (صندلی شکسته) نزدیک به مقر اروپایی ملل متحد تجمع کردند. تظاهر کنندگان علاوه بر اجرای مراسم، نمایشگاهی هم از تصاویر شهدای قیام برگزار کردند. گل‌ها و شمع‌های روی یک میز سرخرنگ، تصاویری از علیرضا گلی‌پور، کانون قهرمان شورشی و از افشاگران فعالیت‌های اتمی رژیم را زینت داده بود.
در کپنهاک نیز هموطنان یک روز زودتر به استقبال سالگرد قیام رفتند و با تجمع و سرود و شعار فرا رسیدن سالگرد قیام را گرامی داشتند. حضور پرشور هموطنان و تصاویرآرایی شدهٔ شهدای قیام با گل و شمع در یک محوطهٔ بزرگ، به سرما و هوای ابری کپنهاگ، نور و شور و گرما داده بود.
روز شنبه ۲۴ شهریور، ایرانیان در بسیاری از شهرهای جهان تجمع و تظاهرات کردند. دو سال قبل در چنین روزی بود که اولین عکس از شهید نمادین قیام مهسا (ژینا) امینی بر روی تخت بیمارستان منتشر شد و کبریتی بر احساسات مردم ایران زد.
در برلین، تجمع هموطنان پس از مراسم و سخنرانی‌ها تبدیل به راهپیمایی علیه رژیم شد. زنان شجاع در صف اول ایستاده و با پوشیدن بنر «زن، مقاومت، آزادی» فریاد می‌زدند: آزادی، آزادی، آزادی.
در اسلو، تجمع‌کنندگان پس از شنیدن پیام خانم رجوی شعار می‌دادند: «دمکراسی، آزادی، با مریم رجوی»، «حکومت اعدامی، سرنگون سرنگون». در کنار هموطنان محوطه بزرگی از تصاویر شهدای قیام روی زمین که گل‌باران شده بود و با نوار بزرگی از پرچم‌های سه‌رنگ ایران و تصاویر قدی و بزرگ شهدا محصور بود، گویای این حقیقت بود که خون آن شهیدان هنوز زنده و جاری و پیام آن قهرمانان تا روز سرنگونی خاموشی نخواهد یافت.
در آمستردام، راهپیمایی بزرگی برگزار شد و تظاهر کنندگان در پشت تصاویر رهبری مقاومت و گروه طبال شعار داده و حرکت می‌کردند. در حالی که پرچم‌های ایران و پرچم‌های سازمان مجاهدین حجم خیابان را اشغال کرده بود یک پلاکارد سرخرنگ بر فراز سیل جمعیت دیده می‌شد که روی آن شعار محوری جنبش نقش بسته بود: «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر».
در استکهلم، مشابه همین مراسم برگزار شد. در آنجا نیز نمایشگاه زیبای شهدای قیام فضای بزرگی از محوطهٔ تجمع را گرفته بود و توجهات را جلب می‌کرد. در پایان مراسم و سخنرانی‌ها، تجمع تبدیل به تظاهراتی بزرگ شد.
در کلن، مراسم دومین سالگرد قیام با شکوه هر چه تمام‌تر برگزار شد. در آنجا نیز تصاویر شهدای قیام و نمایشگاههای اطراف جمعیت، یادآور زنده بودن یاد و خاطرهٔ شهدای قیام بود. تعدادی از هواداران مقاومت سخنرانی کردند. پرچم‌های در اهتزاز هم‌میهنان در حین خواندن سرود ملی ایران، فضا و هوای تیرهٔ کلن را روشن کرده بود.
در هامبورگ، تظاهرات طولانی و بزرگ ایرانیان حضور یک آلترناتیو قدرتمند را جار می‌زد. شعارهای جمعیت همراه با اهتزاز پرچم‌ها و تصاویر بزرگ رهبری مقاومت که با بنرهای بزرگ زردرنگ ترکیب شده بود نویدبخش پیشروی «به‌سوی جمهوری دموکراتیک با کانون‌ها‌ی شورشی» (عبارتی بر یکی از بنرها) بود.
در دیگر شهرهای اروپا و آمریکا از جمله لندن، لوگزامبورگ، استراسبورگ، تورنتو، ونکوور، واشنگتن، سانفرانسیسکو، لس‌آنجلس، دالاس و... مراسم تجمع و راهپیمایی برگزار شد. تقریباً در همه این شهرها نمایشگاه از تصاویر شهرها و تظاهرات و مراسم سخنرانی جریان داشت. در واشنگتن جمعیت در مقابل کاخ‌سفید و در لندن در مقابل نخست‌وزیری تجمع کرده بودند. در لوگزامبورگ مراسم گل‌گذاری بر عکس شهدا یادآور تجدید پیمان هموطنان با شهدای قیام بود. در دالاس و لس‌آنجلس گلزار زیبا و بزرگی با تصاویر شهدای قیام و پرچم‌های ایران در همبستگی با قیام برپا شد.
روز ۲۵ شهریور نیز مراسم دومین سالگرد قیام در شهرهایی مانند دوسلدورف، مونیخ، مونترال، اوس، کاسل و... ادامه داشت. علاوه بر نمایشگاهها از تصاویر شهدای قیام و سخنرانی و پخش سرودهای انقلابی، هموطنان با اجرای مراسم گل‌گذاری بر تصاویر آن شهدا بر ادامه مسیر تجدید پیمان کردند.
پیام خروش هموطنان در سالگرد قیام
تجمعات ایرانیان آزاده در خارج از کشور نشان می‌دهد که جنبش اعتراضات در ایران هم‌چنان زنده است و حمایت‌های گسترده از این حرکت، ادامه دارد. این تجمعات، یادآوری و تقویت روحیهٔ جمعی در راستای مبارزه برای عدالت، آزادی، و حقوق‌بشر است.
هموطنان آزاده با برگزاری تظاهرات به دنیا نشان می‌دهند که هم‌چنان در کنار مردم داخل ایران هستند. این سلسله مراسم جهانی، علاوه بر حمایت از معترضان در داخل ایران، آگاهی‌رسانی درباره نقض حقوق‌بشر، فراخوان به تغییر رژیم و تأکیدی بر عزم ایرانیان برای کسب حقوق و آزادی‌های خود است.
خانم رجوی در پیام خود به‌مناسبت دومین سالگرد قیام که در تظاهرات استکهلم قرائت شد، گفتند: «این روزها اجتماعات و تظاهرات شما برای بزرگداشت سالگرد قیام هزار و چهارصد و یک، نشانه عزم مردم ایران برای قیام و سرنگونی رژیم ولایت فقیه است. امروز آمده‌ایم بگوییم بالابردن شمار اعدامها در ایران، جنگ‌افروزی در منطقه و قربانی کردن مردم فلسطین رژیم آخوندی را نجات نمی‌دهد».
