در آخرین شماره مهرماه روزنامه‌های حکومتی خیز پیک ششم کرونا موضوع مشترک است. در کنار آن بحرانهای اقتصادی و اخطار نسبت به پیامدهای حذف ارز ۴۲۰۰تومانی در اغلب روزنامه‌های باند مغلوب دیده می‌شود. در روزنامه‌های باند حاکم به وجوه دیگری از بحرانهای اقتصادی اجتماعی از جمله خروج سرمایه از کشور و طغیان بیماری خاموش در بزرگ سالان در اثر کمبود شیر، بحرانهای منطقه‌ای و بن‌بست مذاکرات با آمریکا و آژانس از دیگر مطالب روزنامه‌های ۲۹مهر است.
کابوس قیام دغدغهٔ اول و آخر
در اغلب روزنامه‌های حکومتی موضوع بحرانهای اقتصادی – اجتماعی به ابراز نگرانی از بروز قیام ختم شده است.
«حسین راغفر مطرح کرد حذف ارز ۴۲۰۰تومانی تورم را افزایـش می‌دهد» عنوان مطلب مردم‌سالاری است که این اقتصاددان حکومتی برای حذف ارز ۴۲۰۰ به نظام هشدار داده «... مسئولان باید توجه داشته باشند که به‌دنبال حذف ارز ۴۲۰۰تومانی ناآرامی‌های گسترده به‌وجود می‌آید و در آن زمان تمام این افرادی که حامی حذف ارز ۴۲۰۰تومانی هستند زیر بار مسئولیت شرایط ایجاد شده نمی‌روند و وضعیت را به امپریالیسم و توطئه‌های خارجی نسبت می‌دهند. ... قطعا دوباره شاهد تکرار اتفاقات دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ خواهیم بود چرا که پیامدهای حذف ارز ۴۲۰۰تومانی برای جامعه پذیرفتنی نیست».
«سیاست در سنجه اقدام» عنوان مطلب ابتکار است که به سوختن راهحلهای «امیددرمانی» در نظام اشاره کرده و نسبت به پیامدهای آن هشدار داده و نوشته است: «بدون شک «امیددرمانی»، «سخن‌فرسایی»، «کلی‌گویی»، «فرافکنی» و... دیگر پاسخگوی اَبَرچالشهای مزبور نیستند. چرا که مسائل از راهحلهای «گوبلزی» هم عبور کرده و دیگر نمی‌توان با اقناع افکار عمومی سعی در چاره‌اندیشی داشت. این مسیر را سیاسیون طی چهار دهه اخیر بارها و بارها پیموده‌اند و نتایجی هم دستِکم در حوزه اجتماعی به کف آورده‌اند. اما دیگر این نسخه‌های نخ‌نما و ناکارآمد حتی مسکن دردها هم نیستند. دردهایی که بن استخوان جامعه رسیده و موجب شده تا در حال حاضر عمیق‌ترین موضوعات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور سر از کوی و برزن شهرها و روستاها بیرون آورد».
«کفگیر خانواده‌ها به ته دیگ خورده است» عنوان مطلبی در آرمان است که ضمن یادآوری فضای انفجاری جامعه در اثر فشار فقر نوشته است: «با این افزایش قیمتها و با ثابت ماندن حقوق حقوق‌بگیران و با گسترش بیکاری و تعطیلی اکثر کارخانجات و اضافه شدن سیل انبوه بیکاران به جمعیت جامعه اینبار دیگر دنبال چه موضوعی هستید؟ اگر وضع به همین منوال پیش برود، اینبار با گرسنگان و پابرهنگان و ضرب‌آهنگ قابلمه‌های خالی چه خواهید کرد؟».
در روزنامه‌های حکومتی امروز حمله به گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی وجه مشترک روزنامه‌های هر دو باند است. اما در نتیجه‌گیری در روزنامه‌های باند مغلوب ضمن یادآوری تعادل‌قوا به نظام ضرورت تسلیم را گوشزد می‌کنند.
تسلیم در وین تنها راه نظام
«پیام آمریکایی‌ها» عنوان مطلب جهان صنعت است که به‌نقل از علی بیگدلی کارشناس حکومتی نوشته است: «با این رویه فعلی و اقداماتی مثل قراردادهای بیست‌ساله بین ایران و کشورهایی مثل چین و… مشکل ما حل نخواهد نشد و هیچ‌کدام از اینها توانایی حل مشکلات اقتصادی ما را ندارند. لازم است که وارد مذاکره شویم و مستقیماً هم با آمریکا صحبت کنیم چون این آمریکاست که از برجام خارج شده است. اکنون اما رفته‌رفته در حال از دست دادن اتحادیه اروپا که مثل ضربه‌گیر عمل می‌کرد، هستیم. بنابراین باید سه اقدام مشخص را انجام دهیم. اولاً مستقیماً با آمریکا وارد مذاکره شویم، دوما سطح انتظارات خود را کاهش دهیم و سوما یک دیپلماسی نرم و انعطاف‌پذیر را در پیش بگیریم».
«نیازمند تجدیدنظر اساسی در تاکتیک‌ها هستیم» عنوان مطلب مردم‌سالاری است که به‌نقل نوذر شفیعی عضو سابق کمیسیون امنیت مجلس رژیم نوشته است: «به‌نظر من تاکتیک‌های سیاست خارجی ما باید تغییر پیدا کند. ما با یک تغییر تاکتیک می‌توانستیم الآن کجا باشیم که به‌دلیل سماجت در استراتژی‌های خاص و تاکتیک‌های خاص هنوز در این مرحله قرار داریم؟ البته تغییر تاکتیکی که من از آن حرف می‌زنم تدبیر خاصی می‌خواهد... واقعیت این است که ما در همه این حوزه‌ها با مشکل روبه‌رو هستیم؛ در داخل اقتصادی چندان قوی نداریم و بنابراین متأسفانه ضعف اقتصادی ما به پاشنه آشیل ما تبدیل شده است و رقبا و دشمنان ما از این ضعف برای اعمال فشار بر ما استفاده می‌کنند. دوم این‌که ما در سطح بین‌المللی نیز دچار چالش هستیم و به همین دلیل چالشها همدیگر را تقویت می‌کنند».
