روزنامههای حکومتی در روز ۲۶بهمن، همچنان مهمترین مطالب خود را به شعار مرگ بر روحانی در روز ۲۲بهمن اختصاص دادهاند. در کنار آن بحرانهای اقتصادی اجتماعی از حقوق کارگران تا گرانی مرغ و تخممرغ و افزایش نرخ دلار دیده میشود. موضوع برجام و رابطه رژیم با آمریکا و اروپا هم در روزنامههای هر دو باند حاکم هم عرصهٔ جنگ باندها و هم صحنهٔ بنبست نظام است. آنچه بیش از همه جلب توجه میکند اعتراف به نفرت مردم و ورشکستگی نمایش انتخابات رژیم است. که روزنامههای باند مغلوب ضمن سهمخواهی به آن اذعان کردهاند.
«دیگه تمومه ماجرا» واقعی است
«نسبت نارضایتی اجتماعی و مشارکت در انتخابات» عنوان مطلبی است در روزنامه همدلی که در آن ضمن اشاره به بحرانهای اقتصادی و نارضایتی مردم بهنقل از ترقی عضو باند مؤتلفه نوشته است: «اگر این روند ادامه پیدا کند، نارضایتیها همچنان افزایش مییابد و اقدام ملموسی در ارتباط با افزایش قیمتها و گرانی صورت نگیرد و وضعیت بودجه آینده دولت هم بر اساس لایحه دولت با کسری بودجه قابل توجه و گرانی بالای ۶۰درصد مواجه باشد، یقیناً نمیتوان انتظار مشارکت بالایی در مردم داشت».
مستقل حرفهای غرضی مهرهٔ باند خامنهای و از مؤسسین سپاه را انعکاس داده که از ورشکستگی تقلاهای نظام در گرم کردن تنور انتخابات پیشاپیش خبر داده و گفته است «قدرت سیاسی تمام تلاشش را میکند که بتواند اجماعی بهوجود بیاورد و با کاندیداهایی که معرفی میکند رضایت مردم را ایجاد کند که موفق نمیشود» در توضیح علت شکست نظام برای جلب اعتماد مردم هم توضیح داده: «مثال خیلی قابل تکیه این است که ۵هزار نفر از فرزندان مسئولان کشور، ایران را ترک کرده و به آمریکا رفتهاند و چند میلیارد سرمایه را با خودشان بردهاند. این عدم مشارکت (مقصودش مشارکت در نمایش انتخابات است) خودش یک پتانسیل انقلابی بسیار قوی در مقابل رانتخواران است».
روزنامهٔ آرمان هم اظهارات عبدالله ناصری از باند مغلوب را انعکاس داده که ناگزیر شده اعتراف کند «براندازی را یک واقعیت میداند» و در ادامه گفته است «نباید کتمان کرد که بعد از ۹۶ و با ضعف عملکرد دولت از یکسو و سختتر شدن هسته اصلی قدرت از سوی دیگر، مردم دیگر برای انتخابات انگیزه کافی ندارند... اعتراف میکنم که شعار «اصلاحطلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» تا حدودی واقعیت دارد».
اگر تمام جهان با نظام دوست شود! مشکلات سرجایش هست
روزنامههای هر دو باند حاکم به وضعیت بنبست نظام در در رابطه با جامعه جهانی به نوعی اعتراف کردهاند. رسالت از باند خامنهای زیر عنوان «یک بام و دو هوای بایدن» نوشته است: «بایدن بهدنبال راهکاری برای عملیاتی سازی «بازگشت بدون خاصیت به برجام» است. دموکراتها مدتهاست روی تاکتیکی به نام «بازگشت پوچ به برجام» تمرکز کردهاند. بر اساس این تاکتیک، آمریکا در عین اینکه با «بازگشت اعلامی» به توافق هستهای، یکی از اعضای برجام محسوب میشود و خود را مدافع «چندجانبهگرایی در نظام بینالملل» قلمداد میکند، اما در عمل مانع از تعلیق تحریمهای نفتی، بانکی، اعتباری و تجاری علیه (نظام) میشود».
«دیوار بیاعتمادی بین ایران و آمریکا» عنوان مطلب روزنامه جهان صنعت است که ضمن پرداختن به رابطه نظام با جامعه جهانی به بنبست اصلی نظام اشاره کرده و نوشته است: «حتی اگر تمام دنیا با (نظام) دوست باشند، حتی اگر تمام تحریمهای بینالمللی علیه ایران لغو شوند و بتوانیم بیش از حد معمول نفت صادر کنیم باز هم مشکلات و چالشهای (نظام) سرجای خود باقی میمانند» در توضیح این وضعیت هم نوشته است «استراتژیهایی که در داخل وجود دارد نمیتوانند هدایتگر مسیر پیشرفت باشند».
وجه دیگر بنبست نظام را هم ستاره صبح بهنقل از یک کارشناس حکومتی توصیف کرده و نوشته است: «قانون مجلس، مصداق فاصله گرفتن (نظام) از برجام است. طراحان این قانون و حامیان آن تصور میکنند که با این روند میتوان طرفهای (نظام) را به بازگشت از برجام مجاب کنند. ولی واقعیت این است که این روند نه تنها باعث بازگشت طرفهای (نظام) به برجام نشده، بلکه آنان را به رفتار رادیکالتر و تندتر علیه ما مجاب خواهد کرد».