امسال در شرایطی که هم‌میهنان عزیز مان با دو ویروس مهلک ولایت و کرونا پنجه در پنجه افکنده‌اند و درد و رنجی مضاعف متحمل شده‌اند، به استقبال چهارشنبه‌سوری می‌رویم.
ایران‌زمین هم‌چون سایر کشور‌ها به فرهنگ و آداب و رسوم خویش شناخته می‌شود. تمدن کهن و درخشان ایرانی که در میان ملل دنیا جایگاه برجسته‌یی دارد، نسل به نسل منتقل شده و طی اعصار متمادی غنا پیدا کرده تا به نسل ما رسیده است؛ از همین رو این سنت پویا پیوستهٔ مایهٔ مباهات ملت ما بوده و مردم ایران به‌رغم گذشت قرن‌ها حفظ و بزرگداشت آن‌را یک وظیفهٔ ملی و مردمی به‌شمار می‌آورند.
فرهنگ ایرانی، فرهنگ امید و مبارزه
۴دهه است که آخوندهای غاصب و اشغالگر همهٔ تلاش خود را بکار برده‌اند تا رسوم ملی ما را منقرض نموده و به جای آن فرهنگ مرگ، یأس و دلمردگی و لاجرم تسلیم را جایگزین کنند. اما علت چیست که مردم ایران به‌رغم همهٔ مصائب ناشی از حاکمیت ظلم و جور آخوندی از اجرای آداب و سنن باستانی و برگزاری جشنهای ملی خود دست نمی‌کشند؟
علت هیچ نیست جز روح سرزندگی و شادی، امیدواری و مبارزه و نفی یأس و دلمردگی که در فرهنگ ما ایرانیان موج می‌زند. درست بر‌خلاف فرهنگ اندوه و زاری، نومیدی، مرگ و نیستی که آخوندها ترویج می‌کنند.
این‌چنین است که سرزمین زیبای ما ایران هرگز و هیچگاه در حاکمیت سیاه آخوندها به سرکوب و شکنجه و اعدام و جنگ‌طلبی و تروریسم و صدور ارتجاع و بحران و سلاح اتمی شناخته نشد؛ و به‌عکس مردم جهان کماکان ایرانیان را ملتی مبارز، با فرهنگ غنی، و با آداب و رسومی زنده و پویا می‌شناسند.
جهانیان امروز ایران را نه به آخوندهای مرتجع، که به مقاومتی سرفراز می‌شناسند که به بهای خون دهها هزار تن از دختران و پسران و زنان و مردان گرد آفرید ایران‌زمین پا به پای مردم وطن خویش ماه به ماه و سال به سال و چهل سال در برابر حاکمیت مرتجعان تبهکار ایستاد و پرچم مبارزه را برافراشت؛ اما تسلیم نشد؛ و فرهنگ نفرین و نفرت آخوندی آنها را مقهور خود نکرد.
چهارشنبه سوری مجاز!
اکنون در شرایطی دشوار که علاوه بر بلیة اصلی ولایت‌فقیه؛ خلق محبوب ما در برابر آزمایش سخت دیگری قرار گرفته، یک بار دیگر به روز چهارشنبه‌سوری نزدیک می‌شویم. آخوندها فرصت را مغتنم شمرده‌اند تا به بهانهٔ کرونا که خودشان بانی و باعث اصلی شیوع آن در ایران بوده‌اند، خود را از آتش خشم مردم در چهارشنبه‌سوری در امان نگاه دارند. رژیم در وحشت از این آتش، کرونا را بهانه کرده تا تحت پوش آن بتواند از برگزاری این مراسم جلوگیری کند و سرکوب را مشروع جلوه دهد.
بر همین اساس امسال نیز رژیم با گسیل مهره‌های خود به صحنه و تهدید و دستاویز قرار دادن کرونا درصدد است مردم را از برگزاری مراسم ملی چهارشنبه‌سوری برحذر دارد.
زالی سرکردهٔ ستاد عملیات مقابله با کرونا در کلان‌شهر تهران بر عدم برگزاری چهارشنبه‌سوری تأکید کرد و گفت:
«جلوی این رفتارها که ممکن است سبب افزایش بیماری در هفته پایانی سال شود نیز باید گرفته شود.» (ایرنا ۲۳اسفند ۹۸)
حناچی شهردار آخوندها در تهران با دستاویز قرار دادن کرونا گفت:
«مراسم چهارشنبه‌سوری است چرا که اجتماع مردم به قطع زنجیره بیماری کرونا کمک نمی‌کند.» (ایسنا ۲۱اسفند ۹۸)
فدایی استاندار کرمان نیز به تهدید مردم پرداخته و گفت: « با مصوبه ستاد استانی مدیریت بیماری کرونا، برگزاری هر گونه مراسم چهارشنبه‌سوری ممنوع بوده و نیروی انتظامی با موارد تخلف برخورد خواهد کرد».(خبرگزاری مهر ۲۱اسفند ۹۸)
در سمنان نیز استاندار این شهر گفت: «به‌منظور جلوگیری از تجمع افراد و کنترل ویروس کرونا، آیینهای ملی آخر سال مانند چهارشنبه‌سوری نباید برگزار شود.(مهر ۲۲اسفند ۹۸)
خورشیدی معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار بوشهر برای منصرف کردن مردم از برگزاری چهارشنبه‌سوری به ترفند «چهارشنبه سوری مجاز» متوسل شد و گفت:
«آئین چهارشنبه‌سوری به‌صورت مجازی و یا به‌صورت محدود هر کسی در منزل خود این آئین سنتی را برگزار کند».(مهر ۲۱اسفند ۹۸)
چهارشنبه سوری آری به فریاد، نه به سکون و کرونا
مردم ایران برآنند که به‌رغم هجوم بیماری و فشار‌های رژیم، چهارشنبه‌سوری را به سکویی برای تهاجم به رژیم مبدل کنند؛ و هم‌چون هر سال آن‌را با شور و جدیت هر چه بیشتر برگزار کنند. جوانان و کانون‌های شورشی با اتکاء به فلسفهٔ چهارشنبه‌سوری بر این باورند که نباید اجازه داد سکوت و مرگ بر میهن‌مان مستولی شود. آنچه ما را قادر می‌کند در آن واحد هم برعلیه ولایت و هم بر علیه ویروس بجنگیم، روحیه سرزندگی و جنگندگی ماست. چهار شنبه سوری بهترین فرصتی است که می‌توان این روحیه ملی را ارتقاء بخشید.
به همین مناسبت ستاد فرماندهی مجاهدین در داخل کشور طی اطلاعیه‌یی از هموطنان خواسته است که همپای کانون‌های شورشی مجاهد مراسم چهارشنبه‌سوری را همکاری و برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری فراخوانده است تا به همت مردم دلاور میهن این روز ملی را به فریاد بلند سرنگونی بر علیه حاکمیت تبهکار ولایت فقیه تبدیل کنند.
بنا بر آنچه اشاره شد، دو رویکرد متنافر در پیش روی ماست. یکی سکون، انزوا و درخود فرو رفتن و تسلیم و دیگری به‌رغم وجود بیماری و شدائد عدیده، برخاستن و عصیان بر علیه وضع موجود و شوریدن بر ظالمان حاکم!
مردم ایران مدت‌هاست که گزینهٔ دوم را برگزیده‌اند. قیام سترگ آبان گواه این واقعیت است.
