تأملی بر یک واقعیت تاریخی
بدون اغراق، رژیم ضدایرانی آخوندی، به هیچ وجه نماینده مردم از ابتدا تا کنون نبوده و نیست. اما! در این دنیای وانفسا! برای بعضی‌ها، مفتخوری، دریوزگی و چاکرمنشی، حتی با عبور از روی خونهای بنا حق ریخته جوانان حلال و طیب و طاهر می‌شود! و از آنجائیکه عده‌یی معلوم الحال، سنگ رژیم را به سینه می‌زنند و می‌گویند: برید دنبال کارتان رژیم ماندگار! است...اما! همه چیز بوی خزان و نا امیدی، یأس و انفعال نمی‌دهد، ستارگان ظمت سوزی هم‌چون مجاهدین در آسمان تیره و تار ایران‌زمین می‌درخشند، آنان که از نخستین روز در برابر ایلغار آخوندی ایستادگی کردند، خودشان را سوزاندند تا نور مقاومت بماند و همه چیزشان را فدای خلقشان کردند بی‌نام و نشان.
حالا بنا بر اصل دیالکتیک و واقعیت آیا این سازمان و مقاومت سترگ نماینده واقعی مردم ایران هست یا خیر؟
آنکس که خون هزاران مجاهد را نمی‌بیند و آگاهانه رنج و فدای ۴۰ساله را انکار می‌کند بخواهد یا نخواهد، در برابر خط سرنگونی ایستاده و از منافع رژیم دفاع کند و یک گام جلوتر می‌بینیم که مزدور و بی‌هویت است، در خارجه باشد یا داخله فرقی نمی‌کند.
اما، این مزدوران خارجه نشین در اصل با همان شکنجه‌گر زندانهای رژیم از یک قماشند. چرا؟
به‌خاطر این‌که برای دستگیری یک نفر، چندین نفر بسیج می‌شوند، یکی زمینه‌سازی می‌کند، یکی جاسوسی می‌کند، یک نفر دستگیر می‌کند، نفر دیگر شلاق می‌زند، دیگری بساط دار و جر اثقال را راه انداری می‌کند، دژخیم دیگری طناب دار بر گردن مجرم! می اندارد و آخری چار پایه را از زیر پای محکوم بیرون می‌اندازد.
طفیلی و انگل
در حاکمیت پلیدان، رژیم از ترس مجاهدین، یک سری کار‌هایی را در دستورکار مزدوران خود گذاشته و سیل عظیمی را استخدام کرده است، یک عده ضد مجاهدین کتاب می‌نویسند، یک عده سایت و سخنرانی راه می‌اندازند، عده دیگری مقاله و روزنامه برای همه هواداران خارجی مجاهدین مجاناً ارسال می‌کنند، تعدادی ساز خانواده را کوک می‌کنند، لابی درست می‌کنند که جلو ویلپنت را بگیرند!، سنگ انداری کنند!، لجن پراکنی و...
اما به این نابخردان نباید خرده گرفت، آخر مزدور یعنی انگل و میکروب در شرایط انقلابی جامعه. کارش همین است. می‌خواهد سلامت جامعه تخریب و فضای انقلابی را آلوده کند.
این گردهمایی عظیم اثبات کرد، مقاومت مشروع و سازمانیافته و مردمی و تنها آلترناتیو و سخنگوی مردم ایران و نماینده برحقشان است.
اثبات کرد که به‌رغم همه تلاشهای دشمنان، امسال بهتر و پرشکوه‌تر از سالهای قبل برگزار شد، آخر مزدوران خارجه نشین که نمی‌توانند ۲۰نفر را برای کارهای خودشان بسیج کنند در برابر این سیل خروشان صدهزار نفره چه می گویند؟
ماشالله به این مقاومت سترگ که چون سرو سهی همیشه سبز و رویان است، همان شجره طیبه و پاک که ریشه‌اش در همه جای ایران‌زمین و همه قلبهای مشتاقان آزادی ریشه دوانیده است.
بلی ویلپنت از حیثیت ایرانی دفاع کرد، صدای رسای رئیس‌جمهور محبوب و برگزیدهٔ شورای ملی مقاومت مریم رجوی تا فراسوی روح و روان ایرانیان شرافتمند رخنه کرد و همه فریاد شدند که: بلی همه ما آماده‌ایم، سرنگونی، سرنگونی و پیش به سوی دولت مردمی مهر تابان.
محمود نیشابوری
مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت مجاهد الزاماً آن را تأیید نمی‌کند
