روزنامه‌های حکومتی شنبه ۱۹مهر ۱۴۰۴ در ۲محور متضاد حرکت کردند: بخشی از رسانه‌ها بر خطر جنگ و نقش پوتین در «میانجیگری» تأکید کردند تا تصویری از امید دیپلماتیک و کنترل بحران ارائه دهند، در حالی که گروهی دیگر با حمله به ظریف و اصلاح‌طلبان یا هشدار درباره فروپاشی اقتصادی، فضای سیاسی را ملتهب نشان دادند. هم‌زمان، آمارهای نگران‌کننده از بیکاری، آلودگی هوا و سقوط ذخایر آبی، بازتابی از بحران‌های عمیق اجتماعی و ناکارآمدی ساختاری رژیم بود.
گزیده رسانه‌ها:
شرق حکومتی: در ۲یادداشت احمد زیدآبادی و شمس‌الواعظین، بر احتمال تحولات بزرگ منطقهیی و نقش پوتین در میانجیگری میان ایران و اسراییل تأکید شد؛ در عین‌حال، «عملیات وعده صادق» اشتباه تاکتیکی توصیف شده است(نشان‌دهنده نگرانی از بازگشت تنش نظامی و دوگانگی در روایت رسمی).
هم‌میهن حکومتی: با تیتر «تله موشکی و منطقهیی»، تهدید موشکی ایران از نگاه اسراییل، تحلیل و خطر گسترش دامنه بحران تا اروپا و آمریکا را بازتاب داد(همسو با تلاش برای نمایش بازدارندگی رژیم در قالب تهدید متقابل).
کیهان حکومتی: در چند یادداشت حملات تندی علیه ظریف و جریان اصلاح‌طلب انجام داد؛ او را به «خسارت محض» در برجام متهم کرد و دوگانه «موشک یا مردم» را تمسخرآمیز دانست(پروپاگاندای آشکار علیه دیپلماسی و دفاع از سیاست نظامی‌گرایی خامنه‌ای).
ستاره صبح حکومتی: ضمن هشدار درباره «تندروی» به‌عنوان تهدید امنیت کشور، آمار تکان‌دهنده‌‌یی از مرگ ۷۰هزار ایرانی بر اثر تصادفات و آلودگی هوا منتشر کرد(بازتاب محدود و غیرسیاسی از فاجعه‌های انسانی ناشی از سوء‌مدیریت).
اعتماد حکومتی: عمادالدین باقی در یادداشتی درباره اعدامها، ایران را در رده دوم جهان از نظر اجرای مجازات اعدام دانست و در عین‌حال، شعار «نه به اعدام» را حربه سیاسی اپوزیسیون خواند(نمایانگر تلاش برای حفظ موضع انتقادی کنترل‌شده درون‌سیستمی).
ابتکار حکومتی: از «فرار سرمایه» و انتقال میلیاردها دلار به امارات گزارش داد؛ هم‌زمان با هشدار درباره خطرات تک‌نرخی کردن ارز(بیان غیرمستقیم بحران اعتماد عمومی به اقتصاد داخلی).
فرهیختگان حکومتی: گزارش مجلس درباره ۹۵میلیارد دلار ارز بازنگشته را بازتاب داد اما با لحنی توجیه‌گرانه و پرسش از صحت آمار، سعی در تعدیل بحران داشت(دفاع ضمنی از عملکرد دولت پزشکیان).
جهان صنعت حکومتی: با اشاره به «دلارهای صادراتی برنگشته»، از ناتوانی دولت در مقابله با رانت‌خواران و خصولتی‌ها نوشت(اشاره غیرمستقیم به فساد ساختاری و ضعف نظارت).
آرمان امروز حکومتی: از تناقض در «اصلاحات اقتصادی» نوشت و تحریم‌های جدید فصل هفتم را تهدیدی برای کل ساختار اقتصادی دانست(بازتاب نگرانی از انزوای بین‌المللی و فروپاشی تدریجی بازار).
کامل رسانه‌ها:
شرق: احمد زیدآبادی: خبرهای مهیجی درباره جنگ در راه است!
ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه که انتظار می‌رفت پیش از حملهٔ اسراییل به ایران، برای حل مسألهٔ هستهیی کشورمان، میانجیگری کند، حالا بعد از گذشت ۱۰۰روز از آن تاریخ، به‌طور جدی خود را آمادهٔ ایفای این نقش نشان می‌دهد.
در صورت ورود کامل ولادیمیر پوتین به ماجرا، معادله به شکل چشمگیری تغییر خواهد کرد. به نظر می‌رسد روزهای آینده، با حوادث پرخبر و بی‌سابقه همراه باشد و چه‌بسا فرصتی برای تحولات امیدبخش ایجاد شود.
پوتین که طی روزهای اخیر با بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسراییل در این مورد گفتگو کرده است، ظاهراً شرایط پس از جنگ غزه را موقعیت مناسبی برای میانجیگری خود می‌بیند.
روشن است که خبرهای بسیار مهم و مهیجی در راه است.
آیا شرایط داخلی ایران برای آغاز دوره‌‌یی دیگر از دیپلماسی و این بار با میانجیگری پوتین مساعد است؟ ظاهر اوضاع که سخت نامساعد می‌نماید. برای مساعد شدن احتمالی آن، اتفاقات داخلی بزرگی باید رخ دهد که چشم‌گیرترین آنها انزوای جریان تندرو است که آشکارا کار بی‌نهایت مشکلی به نظر می‌رسد.
شرق: مکث میان ۲جنگ
علی‌اکبر ولایتی در واکنش به این تحولات نوشت: «آغاز آتش‌بس در غزه ممکن است پشت‌صحنه پایان آتش‌بس در جای دیگری باشد» و از احتمال انتقال تنش به لبنان، یمن یا عراق سخن گفت. هم‌زمان، شماری از ناظران بر این باورند که حتی در صورت تداوم آتش‌بس، خطر گشودن جبهه‌‌یی جدید از سوی اسراییل علیه ایران وجود دارد؛ اقدامی که می‌تواند تلاشی برای فرار بنیامین نتانیاهو از فروپاشی سیاسی داخلی و حفظ جایگاه او در برابر بحران‌های فزاینده در تل‌آویو باشد. در نتیجه، آتش‌بس تازه بیش از هر چیز، «مکثی ناپایدار» یا «مکث بین ۲جنگ» در میانه رقابت‌های پیچیده منطقهیی تلقی می‌شود،
ماشاءالله شمس‌الواعظین: اکنون در دورترین نقطه از جنگ دوباره اسراییل علیه ایران هستیم.
ایران به طور مشخص در ۲۰۰سال اخیر آغازکننده هیچ جنگی نبوده است، اما بعد از اتفاقاتی که در سوریه رقم خورد، ایران برای اولین بار در پاسخ به ترورها و هم‌چنین حمله به ساختمان کنسولگری خود در سوریه، حمله به اسراییل را در دستور کار قرار داد.
به‌هرحال هر نقطه آغازی هم یک نقطه‌عطف است. همین‌جاست که اگر بخواهم نگاه واقع‌بینانه داشته باشم، عملیات وعده صادق ۱ و ۲ یک اشتباه تاکتیکی از سوی ایران بود.
هم میهن: تله موشکی و منطقهیی
معرفی برنامه‌یی که تأسیساتش از بین رفته و تهدید مشخص و علنی درباره اقدام نظامی علیه از سرگیری آن وجود دارد، حتی برای نخست‌وزیر اسراییل که سال‌ها تلاش می‌کرد این برنامه را به‌عنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌الملل جا بیاندازد، کارآیی ندارد. به همین دلیل شاهد طرح تهدید جدیدی از سوی آنها هستیم.
صحبت نتانیاهو به چه معناست؟ به این معنا که برنامه موشکی ایران خیلی زود تبدیل به تهدیدی گسترده خواهد شد و اگر امروز دامنه برد آن به مناطق میانی اروپا می‌رسد، به‌زودی تمام اروپا، آفریقا، آسیا را در بر خواهد گرفت و اگر به‌قول نخست‌وزیر رژیم اسراییل به برد آن اضافه شود، به ساحل شرقی ایالات متحده نیز خواهد رسید. نخست‌وزیر رژیم اسراییل موضوع موشکی را فراتر از مسأله اتمی ایران قرار داد که بعد از بمباران تأسیسات در جریان جنگ ۱۲روزه، عملاً نمی‌تواند باعث برانگیختگی جهانی علیه تهران شود.
کیهان: آقای ظریف! با امنیت ملی بازی نکنید (یادداشت روز)
- در ابتدا باید از ایشان پرسید که شما به‌زعم خودتان با همان «اجازه مذاکرات هستهیی» چه دستاوردی کسب کردید؟! خودتان می‌دانید که «تقریباً هیچ» دستاوردی کسب نکردید؛ ولی ای کاش صرفاً همان «تقریباً هیچ» بود. مذاکرات هستهیی که شما سکاندار آن بودید، نه تنها هیچ دستاوردی نداشت، بلکه خسارت محض در پی داشت. به واسطه آن مذاکرات، هم تحریم‌ها ۲برابر شد و هم در قلب رأکتور هستهیی که حاصل مجاهدت و تلاش شبانه‌روزی دانشمندان کشورمان بود، بتن ریخته شد.
ظریف در همان مقطع امضای برجام در اظهارنظری دیگر گفت در متن توافق، واژه «تعلیق» وجود ندارد و همه تحریم‌ها لغو شده‌اند؛ در حالی که نمایندگان مجلس همان روز متن را نشانش دادند و خلافش را ثابت کردند. واکنش ظریف تنها این بود: «عه! عه! من اینجاها را ندیده بودم»!
افکار عمومی به‌خاطر دارد که یک جریان سیاسی در داخل کشور طی سالیان گذشته مدعی بود «دنیای فردا، دنیای گفتمان است و نه موشک». تصور کنید که اگر بر فرض، حاکمیت در ایران، این طرز فکر را پیاده‌سازی می‌کرد و تعطیلی قدرت دفاعی و توان نظامی را رقم می‌زد، در حال حاضر در چه وضعیتی بودیم؟!
کیهان: طوطیِ گمشده! (گفت و شنود)
گفت: آقای ظریف گفته است «موشک بسیار مهم است اما مردم مهم‌تر هستند»!
گفتم: حالا مگر بحث و اختلاف‌نظری مطرح بود که موشک مهم‌تر است یا مردم؟! که آقای ظریف در این‌باره اظهارنظر فرموده‌اند؟!
گفت: ای عوام؟! کجای کاری؟! برایت تعجب‌آور و مشکوک نیست که چرا دقیقاً بعد از جنگ ۱۲روزه که اگر موشک‌های ایران نبود، آمریکا و اسراییل ایران را شخم زده و مردم را قتل‌عام کرده بودند، آقای ظریف این «دوقطبی» تقلبی را ساخته است؟! یعنی ایشان، دقیقاً بعد از آن‌که موشک‌ها از جان و مال مردم حفاظت کرده‌اند، ضرورت استفاده از موشک را زیر سؤال می‌برد!
گفتم: آقای ظریف چند سال قبل هم ایران را از آمریکا ترسانده و گفته بود «آمریکا با فشار دادن یک دکمه می‌تواند تمام سیستم دفاعی ایران را از کار بیندازد»!
گفت: بی‌حساب نبود که نتانیاهو می‌گفت؛ اصلاح‌طلبان بزرگ‌ترین سرمایه اسراییل در ایران هستند (!)
گفتم: یارو به کلانتری مراجعه کرد و گفت؛ طوطی من گم شده. افسر نگهبان گفت؛ اگر پیدا شد خبرت می‌کنیم! یارو با نگرانی گفت؛ فقط خواستم بگویم که اگر پیدا شد و حرف‌هایی زد، حرف‌هایش را به حساب من نگذارید! بنده با طوطی خودم اختلاف‌نظر سیاسی داشته‌ایم!
کیهان: هم دولت را گرفتار کردند هم حالشان به‌هم می‌خورد!
روزنامه غربگرای هم‌میهن که خودش از بانیان آدرس دروغ و فرصت‌سوزی در یک سال گذشته بوده، حالا می‌گوید حالش از بی‌عملی دولت و مواضع تکراری سخنگوی آن به‌هم می‌خورد!
ستاره صبح: تندروی آفت امنیت کشور
معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس‌جمهور، نوشت: هر صدایی که مروج دودستگی و قطبی سازی در جامعه باشد، در خدمت دشمنان است. سید مهدی طباطبایی در شبکه ایکس نوشت: هر صدایی که مروج دودستگی و قطبی سازی در جامعه باشد، در خدمت دشمنان ملک و ملت ایران است. چه آنان که صدا در گلو می‌اندازند و به بهانه دیانت، نهادهای قانونی را زیر سؤال می‌برند، چه آنها که با هنجارشکنی، بر اختلافات فرهنگی در جامعه دامن می‌زنند. تندروی آفت امنیت و آرامش کشور است.
تهران در کنار مردم فلسطین است
شبکه افلاک- شاهرخی امام جمعه خرم‌آباد: بیست سوم مهر شهادت پنجمین شهید محراب شهید حضرت آیت‌الله اشرفی اصفهانی در سال ۱۳۶۱ توسط منافقین است…
ملت ما جامعه جهانی این رو فراموش نخواهد کرد فریب رئیس‌جمهور آمریکا و نخست‌وزیر رژیم جلاد اشغال‌گر رو نخواهد خورد ملت افکار عمومی جهان اینها رو به یاد دارد و می‌داند که اینها قابل اعتماد نیستند می‌داند که اینها عهد شکنند
ستاره صبح: ۷۰هزار ایرانی قربانی آلودگی هوا و حوادث رانندگی
بر اساس آمارهای رسمی هر سال حدود ۲۰هزار نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست می‌دهند. دلیل این پدیده غیراستاندارد بودن خودروها و جاده‌های ناامن و نبود کنترل هوشمند در جاده‌ها بوده و هست.
بر اساس تازه‌ترین آمار سال گذشته ۳۰۰۰کودک در تصادفات رانندگی فوت کرده‌اند. هم‌چنین بر اساس آمارها حدود ۵۰هزار نفر در ایران بر اثر آلودگی هوا در یک سال جان خود را از دست داده‌اند. یعنی هر سال ۷۰هزار خانواده دچار سوگ از دست دادن عزیزان خود و چندین هزار نفر نیز دچار مصدومیت و زندگی سخت پس ازآن شده‌اند.
طبق اعلام اخیر رئیس پلیس راهور فرا جا، تنها در سال گذشته نزدیک به ۲۰ هزار نفر در تصادفات رانندگی جان خود را از دست‌داده‌اند. اما آنچه این آمار را تکان‌دهنده‌تر می‌کند، مرگ حدود سه هزار کودک در میان قربانیان است...
به گفته وی حدود ۶۰۰۰دستگاه آمبولانس برای کل کشور کمبود داریم... بر اساس گزارش پلیس راهور، از ابتدای سال تاکنون میزان تلفات درون‌شهری ۷.۷درصد افزایش‌یافته است...
اعتماد: مجازات اعدام در ایران، آثار و راه‌کارها
عمادالدین باقی: در سال ۲۰۱۷ میلادی از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد، ۱۷۰ کشور مجازات اعدام نداشتند. در میان اقلیت باقیمانده فقط ۵-۴کشور آمریکا، چین، ایران، عربستان و مصر بالاترین آمار را دارند و اعدام در بقیه کشورها در طول سال بسیار اندک و در برخی کمتر از اندازه انگشتان یک دست است در حالی که جمعیت‌شان بیشتر از ایران است. در میان چهار کشور (آمریکا، چین، ایران، عربستان) ایران همواره در ردیف دوم یا سوم بوده. تا دو سال پیش آمار اعدامها در ایران در کل کشور میان ۲۵۰ تا ۳۰۰ اعدام نوسان داشت و ایران را از لحاظ نسبت اعدام به جمعیت در رتبه سوم قرار می‌داد، اما در دو سال اخیر در رتبه دوم قرار گرفته که رویداد تأسف‌آوری است. البته اگر آمار بیش از ۸۰۰ اعدام اعلام شده از طرف سازمان ملل را بپذیریم نسبت به جمعیت، می‌توان گفت ایران اول و چین دوم خواهد بود…. می‌خواهم تأکید کنم تلاش‌های ما در این زمینه، چند دهه مقدم بر شعار جدید «نه به اعدام» در ایران است و آنچه می‌گویم و می‌نویسم به هیچ وجه ذیل پرچمی که با این شعار ساخته‌اند قرار نمی‌گیرد، زیرا «نه به اعدام» گرچه فی‌نفسه مطلوب است ولی اکنون به حربه سیاسی اپوزیسیون سرنگونی طلب تبدیل شده به‌ویژه که بنگاههای رسانه بخشی از اپوزیسیون در جنگ تجاوزکارانه آمریکا و اسراییل علیه ایران، مدافع کشتار مردم ایران شدند و جامعه نمی‌پذیرد کسانی که از آن همه کشتار در غزه و ایران دفاع کرده یا سکوت کردند، ریاکارانه شعار نه به اعدام را مصادره کنند... . پیوسته خبرهای اعدام را در سایت قوه قضاییه می‌بینیم. اینها غیر از تعداد زیادی از مجرمین مواد مخدر و قتل و جرایم دیگری است که اطلاع‌رسانی عمومی نمی‌شود و بعضاً از طریق اخباری که خانواده زندانیان می‌دهند یا زندانیان به بیرون می‌فرستند، می‌شنویم. ممکن است در میان اکثریت جامعه نسبت به این اخبار بی‌تفاوتی وجود داشته باشد، اما نه فعالان حقوق‌بشر و نه خود حکومت نمی‌توانند و نباید نسبت به این اعدامها و پیامدهایش بی‌تفاوت باشند... . وقتی تعداد اعدامها زیاد می‌شود، جمعیت سوگواران به‌طور تصاعدی افزایش پیدا می‌کند و آثار انکارناپذیری در سطح جامعه می‌گذارد، به‌ویژه اگر بستگان و اطرافیان و شهروندان، نسبت به احکام صادره و اجرا شده قانع نشده باشند، روحیه انتقام را در جامعه پرورش می‌دهد.
متأسفانه اعدامها بالا گرفته و حکومت نیز گویی توجه ندارد که هر کدام از این افراد خانواده و خویشانی دارند و اگر راهی و بهانه‌یی پیدا شد که کسی را اعدام نکنند، ترجیح دارد...
روایتی از پیامبر اسلام است و شیعه و سنی آن را روایت کرده‌اند و مورد اتفاق فرق اسلامی است، می‌گوید: «ادْرووا الحُدود عنِ المسلِمین ما اسْتطعْتُم، فإنْ وجدتُم للمسلِمِ مخْرجاً فخلّوا سبیلهُ؛ فإنّ الإمام لأنْ یُخْطِئ فی العفوِ خیر مِن أنْ یُخْطئ فی العُقوبهِ». … روایت/ قاعده‌یی که ذکر شد، می‌گوید: تا می‌توانید اجرای حدود را از مسلمانان دور کنید (همه توان خود را برای دفع حدود به کار ببرید)، اگر راهی و مفری برای دفع حد وجود دارد، او[متهم] را رها کنید، چرا که اگر امام در عفو کسی اشتباه کند، بهتر است که در عقوبت کسی اشتباه کند...
هم میهن: چالش توسعه با ۸۰۰هزار فارغ‌التحصیل بیکار
بر اساس گزارش مرکز آمار ایران در فروردین ۱۴۰۴، حدود ۸۰۰ هزار نفر از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در کشور بیکار هستند. این رقم معادل حدود ۴۰درصد از کل جمعیت بیکار کشور است. به بیانی ساده‌تر از هر ۱۰ بیکار، ۴نفر دارای تحصیلات عالی هستند؛ آماری که نشان‌دهنده ناکارآمدی بازار کار در جذب نیروی متخصص است.
شواهد آماری و مطالعات علمی نشان می‌دهند که تورم، بیکاری، نابرابری درآمدی و تحریم‌های اقتصادی، نقش مستقیمی در افزایش جرایم خشونت‌آمیز و مالی ایفا می‌کنند. در شرایطی که طبقات متوسط و پایین جامعه با فشار‌های معیشتی روزافزون مواجه هستند، احتمال ورود افراد به رفتار‌های پرخطر و غیرقانونی افزایش می‌یابد. …
از سوی دیگر، کاهش سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی نیز به‌عنوان یک عامل تشدیدکننده در بروز جرم شناخته شده است. در شرایطی که افراد احساس سرخوردگی و ناامنی اقتصادی دارند، احتمال ورود به رفتار‌های مجرمانه بیشتر می‌شود. این موضوع به‌ویژه در میان جوانان و طبقات آسیب‌پذیر جامعه نمود بیشتری دارد... .
اعتماد آنلاین: یک آمار نگران‌کننده درباره ذخایر آبی تهران؛ ۴سد از ۵سد از ابتدای سال آبی جاری یک قطره بارندگی نداشته‌اند
وضعیت بارندگی در پنج سد تامین‌کننده آب تهران از شرایط دشوار آبی خبر می‌دهد. آمار بارندگی در حوضه آبریز سه سد تهران شامل سد طالقان، ماملو و لار از ابتدایی مهرماه تا پانزدهم ماه جاری صفر بوده است.
ابتکار: برندگان فرار سرمایه از ایران
دبیر سابق کانون صرافان ارز معتقد است در طول سالهای پس از شیوع کرونا چیزی بین ۱۵ تا ۲۰ میلیارد دلار ارز از ایران خارج و در امارات صرف خرید ملک شد... . آمران سلطانی زاده، درباره اثر تنشهای سیاسی- نظامی بر بازار گفت: زمانی که مردم برای خرید ارز به بازار هجوم می‌آورند، هر مقدار ارزی هم که از هر منبع تزریق شود، پاسخگو نخواهد بود. این تنشها باعث افزایش تقاضای خرید ارز در بین هموطنان می‌شود. مردم به سمت این می‌روند که ریال خود را تبدیل به ارز یا طلا و سکه کنند تا به نوعی جلوی کاهش ارزش پولشان را بگیرند و این واکنش طبیعی است... . سلطانی‌زاده در مورد این‌که آیا اکنون زمان مناسبی برای تک نرخی کردن ارز هست، هشدار داد: با توجه به اختلاف نزدیک به ۵۰ تا ۶۰درصد بین نرخ ارز ترجیحی و نرخ ارز آزاد، انجام این کار (تک نرخی کردن ارز) بسیار پرریسک خواهد بود و آثار منفی زیادی در تأمین مایحتاج مردم خواهد داشت. فکر می‌کنم در روز گذشته هم‌چنین پیشنهادی مطرح شد که مورد مخالفت قرار گرفت. بنابراین باید زمان مناسب‌تری برای انجام این کار انتخاب شود؛ زمانی که اختلاف نرخ نزدیک شود و بتوان این ریسک را با کمترین تبعات انجام داد.
یک نماینده می‌گوید ۹۵میلیارد دلار ارز برنگشته، بانک مرکزی این آمار را قبول ندارد
فرهیختگان: آمار نماینده‌های مجلس از کجا می‌آید؟
۹۶ میلیارد دلار» ارز حاصل از صادرات به کشور برنگشته است. این را حسین صمصامی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در صفحه شخصی خود در توئیتر (ایکس) منتشر کرده است. او در پاسخ به رئیس‌جمهور که گفته «الان یک میلیارد دلار ارز نداریم، باید چانه بزنیم از کجا پیدا کنیم؟!» مدعی شد در «۷ سال اخیر نزدیک به ۱۰۰میلیارد دلار ارز صادراتی به کشور بازنگشته است»... . اگر میانگین قیمت هر خودروی وارداتی را ۱۵هزار دلار در نظر بگیریم، با رقم ۹۵.۶میلیارد دلاری که صمصامی از آن سخن می‌گوید، می‌توان ۶ میلیون و ۴۰۰هزار دستگاه خودرو وارد کشور کرد. توجه داشته باشیم بالاترین رکورد واردات خودرو به کشور در سال ۱۳۹۴ و به تعداد ۱۰۲هزار دستگاه بوده است... .
جهان صنعت: زور دولت به دلار خصولتی‌ها نمی‌رسد
محمدصادق جنان صفت
شماری از شخصیت‌های اقتصادی که در افکار عمومی علاقه‌مندان به سیاست در صف اصول‌گرایان جای می‌گیرند هر چند وقت خبرهایی از دلارهای صادراتی که به کشور بازنمی‌گردند، می‌دهند. این افراد با هر نیتی و با هر هدفی به‌طور مثال می‌گویند: «بررسی جزئیات صادرات غیرنفتی کشور از سال۹۷ تاکنون حاکی است که طی این مدت از مجموع بیش از ۲۷۰میلیارد دلار صادرات غیرنفتی کشور، بیش از ۶ /۹۵میلیارد دلار آن بازنگشته است…». با فرض این‌که آمارهای ارائه شده از سوی این نماینده مجلس دقیق باشد پرسش این است این دلارهای برنگشته کجا رفته‌اند و از سوی چه کسانی پرواز داده شده و آیا دولت یا قوه قضاییه می‌دانند کدام شرکتها و مدیران این دلارها را برنگردانده‌اند؟... نکته با اهمیت دیگر در این داستان ترکیب شرکتها و مدیرانی است که دلارها را برنمی‌گردانند.
آرمان امروز: «اصلاحات اقتصادی» نیازمند تفکر و برنامه‌ریزی توسعه‌یی
اقتصاد ایران در سال ۲۰۲۵، سالی پر از تناقض‌هاست. از یک سو، تلاش‌های دولت برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی و همکاری با بخش خصوصی، نویدبخش است؛ رئیس‌جمهور اخیراً اعلام کرد که از“ همراهی بخش خصوصی برای اصلاحات اقتصادی استقبال می‌کند ”. از سوی دیگر، ریسک‌های متعددی مانند کسری بودجه فزاینده، افزایش نقدینگی و ورشکستگی بنگاههای کوچک و بزرگ، سایه سنگینی افکنده‌اند. طبق گزارشهای اخیر، اقتصاد دستوری نه تنها بنگاهها را به ورشکستگی کشانده، بلکه بحران اشتغال را تشدید کرده است. در این شرایط، فعال‌سازی مکانیسم ماشه در شورای امنیت، که شش قطعنامه پیشین علیه ایران را بازگردانده، باری سنگین بر تحریم‌های آمریکا و اروپا افزوده. این تحریم‌ها، الزام‌آور برای تمام اعضای سازمان ملل، تجارت و صنعت را با تهدیدهای جدی روبه‌رو کرده و حتی می‌تواند به محدودیت‌های بیشتر تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل منجر شود.
