روزنامه‌های حکومتی در روز شنبه بیست و سوم شهریورماه، بازتاب موج بحرانها در درون رژیم هستند. از موضوع مذاکره کردن یا نکردن با آمریکا، تا واکنش به پیامدهای تحول رفتن بولتون از کاخ سفید، و خودکشی دختر هموطن، تا وضعیت آقازاده‌ها و فساد درون رژیم و حسابرسی از کارگزاران بیت خامنه‌ای
کشمکش‌ها بر سر مذاکره کردن و نکردن در روزنامه‌های هر دو باند تصویر روشنی از بحران بی‌راه‌حلی و بن‌بست نظام ارائه داده است:
کیهان: در دورهٔ خطیری به‌سر می‌بریم. اگر موقعیت‌شناس نباشیم، در انواعی از پیچ و خم‌های جنگ هوشمند گرفتار می‌شویم. یا سرخوردگی به ما دست می‌دهد، یا دچار عافیت طلبی و خستگی می‌شویم، یا در کام درگیریهای فرعی سقوط می‌کنیم و به اشتباه، به جای شلیک به دشمن، همدیگر را می‌زنیم... پس از به‌هم خوردن برجام- پُز افزایش فروش نفت به ۲.۵میلیون بشکه را می‌دهند. بماند که ما، قبل از برجام تا ۱.۵میلیون بشکه نفت می‌فروختیم اما حالا این رقم، به زیر چند صد هزار بشکه رسیده و تحریم‌ها نیز شدید‌تر از قبل برگشته است
جوان: حاصل کار این است که خَر مراد ترامپ از چالش انتخاباتی عبور می‌کند و پولی از کیسه آمریکا نمی‌رود و فروش نفت ایران، به‌جز گروگان مدیریت اروپایی، مشروط به گام‌های ایران در عرصه هسته‌یی، منطقه‌یی و موشکی خواهد شد.
آرمان: قاسم محبعلی: باید منتظر ماند و دید چه بسته‌های پیشنهادی روی میز قرار می‌گیرد. اما به‌نظر نمی‌رسد که تحریم‌ها به یکباره برداشته شود.
جهان صنعت: در واقع امر مذاکره به جهت دخالت نهاد‌های موازی و تریبونهای غیر‌تخصصی و البته تصمیم‌ساز محل مناقشه و تردید قرار گرفته است. این جربانهای موازی هر گونه گشایش و وقوع امر مذاکره را دادن چک سفید و نوعی باج به کد‌خدا می‌دانند. بدیهی است که از تشتت و چند‌صدایی موجود، سیگنال و پالس‌های امیدوارکننده‌ای برای مذاکره و گشایش سیاسی و اقتصادی مخابره نشود.
جهان صنعت: پیشنهاد کاهش تحریم‌ها و حتی قول خط اعتباری فرانسوی‌ها نیز می‌تواند بیهوده باشد و بیهوده‌تر احتمال دیدار روحانی با ترامپ یا ظریف و پمپئو در حاشیه نشست مجمع عمومی است چرا که بعید است انتظارات ایران از آمریکا و اروپا در فرصت باقیمانده برآورده شود.
روزنامه‌های هر دو باند حاکم از این‌که رفتن بولتون از کاخ سفید چیزی عاید نظام نخواهد کرد قطعی هستند:
رسالت: به‌نظر می‌رسد تغییر ماهوی در سیاست ایالات متحده در پرونده‌های بین‌المللی به‌ویژه جمهوری اسلامی ایران ایجاد نمی‌شود، چرا که اختلاف میان ایالات متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران اختلافی ماهوی است نه تاکتیکی که با رفتن و آمدن یک سیاستمدار تغییری در آن حاصل شود».
جوان: ترامپ در حالی از مذاکره با ایران دم می‌زند که هم‌چنان به فشارهای حداکثری علیه ایران ادامه می‌دهد و به‌دنبال تشکیل ائتلاف ضدایرانی در خلیج‌فارس است... اظهارات مقامات ارشد آمریکا برای ادامه فشار‌ها علیه ایران نشان داد که چهره‌ها تعیین‌کننده سیاست‌های کاخ سفید علیه ایران نیستند.
آرمان: رامین مهمان پرست: بعید به‌نظر می‌رسد با بیرون رفتن بولتون سیاست خارجی آمریکا دچار تغییر آن‌چنانی شود. چون تیم سیاست خارجی در آمریکا به‌دنبال فشار حداکثری است.
جهان صنعت: ساده‌انگاری است که اگر کسانی بخواهند پایان معضلی چون بولتون در گروه کاری ترامپ را به‌معنای پایان معضل تهران- واشنگتن بدانند.
همدلی: باید منتظر زمان بمانیم تا ببینیم چه اتفاقاتی خواهد افتاد و دونالد ترامپ چه استراتژی در پیش خواهد گرفت. اما در همین‌جا نیز باید تأکید کرد به‌نظر نمی‌رسد با جدا شدن جان بولتون از کابینه دونالد ترامپ تغییر جدی در سیاست‌های آمریکا به وجود آید.
خودکشی دختر هموطن در اعتراض به قضاییه آخوندی به‌صورت موجی از بحران به درون رژیم ریخته است، هر یک دیگری را مسبب قتل معرفی کرده است:
رسالت: اتفاقاتی از جمله خودکشی، قتل، درگیری و... در هر جای این دنیا ممکن است اما برخی به جهت دستیابی به منافع سیاسی سعی دارند تا از آن برای رسیدن به منافع خود استفاده کنند. لذا این‌گونه موضوعات باعث ایجاد فضایی دوقطبی در جامعه می‌شود که تبعات سنگینی برای کشور خواهد داشت.
کیهان: سحر خدایاری را همانهایی‌کشته‌اند که برایش اشک تمساح می‌ریزند!
جوان: طرح «ریزش اعتماد عمومی مردم نسبت به ارکان حاکمیت سیاسی کشور» که منتهی به ایجاد شکاف اجتماعی، اعتقادی و فرهنگی نیز خواهد شد طی هفته اخیر با خودسوزی یک هوادار فوتبال به روزرسانی شده است.
کیهان: حسین شریعتمداری: اقدام این دو نماینده را نمی‌توان در حد و اندازه یک «خطا» ارزیابی کرد، چرا که وقتی خطا به تکرار می‌نشیند دیگر نامش خطا نیست، «خط» است! و نباید از سوی مراجع ذیصلاح نادیده گرفته شود. «نمایندگی مجلس آش کشک خاله نیست» که مردم و نظام به مصداق آن ضرب‌المثل معروف چاره‌ای جز تحمل آن نداشته نباشند!
همدلی: دولت پنهان، خسارت آشکار: عدم اتخاذ تدبیر لازم در کنار اعمال خشونت غیرلازم، از پرونده‌یی معمولی، جنجالی بزرگ ساخته است که جمع کردن آن به‌سادگی ممکن نیست و هزینه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گزافی را به جامعه تحمیل کرده است... علت این کار را خود(سحر) این‌طور توضیح داده بود: «مگر نمی‌دانید در زندان چه بر سر دختران می‌آورند؟!». او خودسوزی کرد و به فاصله چند روز درگذشت. هنوز مرگ ستار بهشتی، کارگر وبلاگ‌نویس برای مخالفان ایران و نظام ابزار مقابله و شماتت است. هنوز هم مرگ مشکوک زندانیان در زندانها، اعترافات پخش شده که بعد از چند سال تکذیب رسمی می‌شوند، به راه‌انداختن قتل‌های زنجیره‌یی برای حذف مخالفان و... همه در سیاهه اقدامات نامعقولی است که در آن تدبیری دیده نمی‌شود
اذعان به فساد و ماهیت آقازاده‌ها در دعوای باندی موضوع روزنامه‌های هم‌سو با باند روحانی است:
همدلی: بی‌شک بخش مهم فاجعه کربلا حاصل خوی و خصلت آقازادگی عمر سعد است.
«یزید ابن معاویه» مهم‌ترین آقازاده‌ای است که دستور می‌دهد تا کربلا به شکل تراژیک دربیاید.
این روزها کشور ما ایران هم به‌شدت درگیر مسأله و چالش آقازاده‌ها است.
آقازاده‌ها در بسیاری از اختلاس‌ها دست دارند. آنها در اغلب قانون‌گریزی‌ها و ثروت و قدرت‌اندوزیهای غیرقانونی پیش قدم هستند. آقازاده‌ها به‌راحتی از رانت پدر و مادر برای دور زدن قانون استفاده می‌کنند.
آرمان: تردیدی نیست که آقازاده‌ها و یا ژنهای خوب در جایگاه قدرت در بخش‌های خصوصی و دولتی از همه جناح‌های سیاسی کشور حضوری منفعت طلبانه دارند، اما بیش از آقاها و آقازاده‌ها باید سیستمی را به زیر سؤال برد که شرایط این چیدمان را فراهم کرده است.
جهان صنعت: کاهش و افزایش قیمت ارز در اختیار دولت است و این تصمیم سیاسی بوده است. در واقع دولت و مجلس با هم این کار را کردند و کاهش آن هم به‌دلیل فشارهای داخلی است چون متوجه شدند زمینه ناآرامی‌های اجتماعی فراهم شده است. رشد بی‌سابقه فساد و گسترش آن و وقاحت افرادی که درگیر فساد هستند، نشانه‌هایی است که حاکمیت امروز با آن روبه‌رو شده است. بنابراین همه مسائل را باید در ظرف سیاسی دید.
