ایران، میهن تحت اشغال آخوندها، باز هم بر صدر لیست آلودهترین شهرهای جهان تکیه زد؛ یک «افتخار!» دیگر برای نظام ولایت!
در حالیکه در استانداردهای جهانی بیشترین شاخص آلودگی محدودهٔ میان ۳۰۰ تا ۵۰۰ میدانند، گزارشهای رسانههای حکومتی در روز شنبه ۲۰فروردین ۱۴۰۱ حکایت از به ثبت رسیدن بالاترین آلودگی ممکن، یعنی شاخص ۵۰۰ در هوای تهران دارد. این در حالی است که حتی در روز تعطیل، جمعه ۱۹فروردین نیز شاخص ۴۷۵ به ثبت رسیده بود!
در این میان برای درک بهتر وضعیت لازم به یادآوری است که در همین روزها شاخصها در پکن (که به آلودگی هوایش مشهور است) با کمی بالا و پایین در حدود ۱۷۵ بوده است!
یک اعتراف قابل توجه
در مجلس ارتجاع، اعضای دستنشاندهٔ خامنهای هم برای خالی نبودن عریضه هرازگاهی غر و لندهایی را به ثبت میرسانند؛ اما این ادا و اصولها هرگز به یک اقدام مشخص اجرایی ختم نمیشود و صرفاً کاربرد عوامفریبانه دارد. حتی گاهی سخنی از اقدام برای پیشگیری یا درمان نیست، بلکه از نبود «اطلاعرسانی» هم شکایت میکنند!
روز شنبه ۲۰فروردین، رئیس فراکسیون محیطزیست مجلس ارتجاع از «عدم تخصیص بودجه برای مقابله با ریزگردها و اطلاعرسانی دیرهنگام به مردم دربارهٔ ورود سامانهٔ ریزگردها» ادای انتقاد کردن درآورد! در این زمینه خبرگزاری حکومتی مهر از قول سمیه رفیعی نوشت که با وجود پیشبینیهای سازمان هواشناسی، مدیریت آلودگی تهران هیچ نشستی برگزار نکرده و به مردم اطلاعرسانی نکرده و حتی «تا چند ساعت بعد از ورود این سامانه هم اطلاعرسانی عمومی انجام نشد!»
آری؛ چنین است که اصولاً در حکومت آخوندی مهرههای منصوب در هر مقامی، صرفاً حقوقهای نجومی برای شغلشان میگیرند و کاری به انجام مسئولیتهایش ندارند!
هزینهٔ چنین خیانتی را البته مانند همیشه، مردم ایران با جان و مالشان پرداخت میکنند. خبرگزاری حکومتی فارس در۳۰ بهمن سال۱۴۰۰ از «جان باختن ۳۳هزار ایرانی در سال بهدلیل آلودگی هوا» نوشت و مهمترین دلایل آن را از بین بردن پوشش گیاهی، مدیریت نامناسب آب، سوخت نیروگاهها و تولید و استفادهٔ خودروهای بیکیفیت دانست.
اقدامات مؤثر نظام آخوندی برای پیشگیری و حل بحران آلودگی هوا!
از جمله اقدامات نمایشی سیرک ولایت این است که در تقویم آخوندی روز ۲۹ دیماه را به نام «روز ملی هوای پاک» نامگذاری کردهاند. شاید برای درک بهتر از وضعیت آلودگی نگاهی به «اقدامات» آخرین روز ملی هوای پاک خالی از فایده نباشد.
محمد مخبر معاون آخوند ابراهیم رٍئیسی ضمن شرکت در یک نمایش پوشالی، چند «رونمایی» انجام داد که شامل راهاندازی سه سایت، انتشار ۹کتاب، و نصب سه ایستگاه پایش هوا در عسلویه میشد!
اکنون پس از گذشت سه ماه از «آن همه اقدامات مؤثر!»، حتی ورود سامانهٔ ریزگردها به دارالخلافهٔ خامنهای به مردم «اطلاعرسانی» هم نمیشود!
مسئولیت آلودگی هوا با کیست؟
اگر این وضعیت تنها به همان یکی دو روز ختم میشد،
اگر تنها شامل یک شهر ایران بود،
و اگر عوامل آلودگی تنها پدیدههای آب و هوایی طبیعی و خارج از کنترل و توان حاکمیت بود، شاید جای تأسفی وجود نداشت؛ اما هرگز چنین نبوده و نیست.
تهران پیش از این اوج آلودگی و پس از آن هم همچنان به درجاتی آلوده و خطرناک است. بهنحوی که در همین روزهای نخستین سال، تنها و تنها یک روز مردم تهران «هوای پاک» تنفس کردهاند.
کلانشهرها و حتی شهرهای دیگر ایران نیز هرازگاهی به همین درجه از آلودگی هوا میرسند. بهنحوی که به اذعان رسانههای حکومتی در همین هفته دست کم در ۲۴شهر ایران هوای «ناسالم» داشتهاند. خبرگزاری تسنیم در ۱۹فروردین کرمانشاه را در محدودهٔ نارنجی گزارش کرد. همین خبرگزاری یک ماه پیش دربارهٔ اراک چنین نوشت: «کلانشهر اراک همچنان بر مدار آلودگی هواست و ریههای شهر در حصار دود مازوت». همچنین تبریز، سر سبز میهنمان هم به درد آلودگی از سوختن مازوت در نیروگاهها دچار است. اهواز و دیگر شهرهای خوزستان بهخاطر خشک کردن جنایتبار هورالعظیم توسط چپاولگران ولایت یک روز در میان گرفتار ریزگردها میشوند و پایانی بر این حکایت متصور نیست.
آیا این شرایط خفه کننده را باید ناشی از پدیدههای طبیعی و غیرقابل کنترل دانست؟! واقعیتهای بدیهی و حتی اعترافات مقامات و رسانههای حکومتی همگی بر نقش مستقیم و غیرقابل انکار رژیم آخوندی در ایجاد چنین بحران خفقانزایی دلالت دارند.
خشکاندن هور، خشکاندن تالابها، سد بستن بر زاینده رود و به یغما بردن آب آن برای خاصه خرجیهای سپاه، سوزاندن مازوت در نیروگاهها، آن هم در کشوری که روی دریای نفت و گاز خوابیده، هیچکدام «طبیعی» نیست و مسئول مشخصی دارد.
کما اینکه حتی پدیدههایی مانند فرو نشست زمین که به گزارش سازمان بینالمللی «اینتل لب» تهران در این زمینه هم با ۳۶ سانتیمتر در سال رکورد دار است، مسئول و مقصر مشخصی دارد! منبع و سرمنشاء این آلودگی در لانهٔ عنکبوت ولایت است و مانند دهها معضل و بحران دیگر، تا بیتالعنکبوت ویران نشود، درمانی بر این دردها نخواهیم داشت.