در روزنامههای حکومتی امروز مهمترین بحرانهای داخلی و خارجی نظام دیده میشود.
ادامه وضعیت قرمز کرونایی در بیشتر استانها و اذعان به کارنامه نظام در این مورد موضوع مشترک است. رسالت از باند مؤتلفه در این مورد از جمله نوشته است: «این کاستیها آنقدر وسیعاند و قدرتمند که قادرند در موج سوم و چهارم کرونا، چشم اسفندیار و یا پاشنه آشیل ما باشند،
کمبود نیرو و عدم پرداخت معوقات کادر درمان، مبارزه با کرونا را پیچیده و دشوار خواهد کرد. وعده پیگیری مشکل این پرستاران از سوی مسئولان ذیربط هنوز به سرانجام نرسیده است.
استاندارد سرانه نیروی پرستاری به نسبت جمعیت کشور بهمراتب کمتر از نرم جهانی است، اما با آمدن کرونا فشار کاری کادر درمان بهصورت چشمگیری افزایش یافت و در این میان بخش پرستاری بیش از سایر کادرهای درمانی درگیر شد حتی گفته میشود برخی پرستاران تا ۲۵۰ساعت در ماه فعالیت داشتهاند.
در حال حاضر عمده جامعه پرستاری کشور به کرونا مبتلا شده اند.
در واقع کمبود نیروی پرستاری یکی از عوامل افزایش مرگومیر بیماران کرونایی در ماههای اخیر است».
در روزنامههای حکومتی اذعان به انزوای داخلی و بینالمللی موضوع مشترک بسیاری روزنامههاست.
روزنامهٔ حکومتی آرمان بهنقل از غرضی وزیر اسبق نفت و پست و تلگراف نوشته است: «ملاحظه میفرمایید که هر دو جناح، چه اصولگرا و چه اصلاحطلب، عقبه اجتماعی ندارد و از سوی دیگر بهدلیل اینکه گرفتاریهای زیادی برای مردم از سوی چپ، راست، اصلاحطلب، اصولگرا و ... درست شده، آنها دیگر چنان رغبتی برای توجه به آنها ندارند. از گفتار و رفتار سیاسیون دو جناح مشخص است که این عزیزان و بزرگواران، عقبه اجتماعی ندارند».
غرضی در مورد جنگ مجلس و دولت اذعان کرده است: «معمولاً مجلس، هجمهای به دولت میکند و پس از آن است که امتیازی میگیرد، ساکت میشود و دیگر کاری به کار دولت ندارد. لذا دعوا بین صاحبان امتیازهاست و برای همین است که با یکدیگر درگیر میشوند؛ بعد که امتیازها به نفع طرفین تقسیم شد، حقوق عامه فراموش میشود».
در مورد انزوای منطقهیی رژیم مردمسالاری نوشته است: «وزیر امور خارجه عربستان
گفت که اقدامات رژیم ایران خطرناکترین تهدید برای کشورهای عربی است.
«فیصل بن فرحان» وزیر امور خارجه عربستان امروز چهارشنبه در صدوپنجاه و چهارمین نشست عادی اتحادیه عرب که در سطح وزرای خارجه برگزار شد گفت:
رژیم ایران با تهدید امنیت و ثبات کشورهای عربی قوانین و معاهدات بینالمللی را نقض کرده است و علاوه بر دخالت در امور داخلی کشورهای عربی از شبهنظامیان مسلح حمایت میکند».
روزنامهٔ حکومتی آرمان در مطلبی ضمن بررسی نتایج انتخابات آمریکا نسبت به تنگتر شدن حلقهٔ تحریمها و انزوای نظام نوشته است: «اگر بایدن به پیروزی برسد همانطور که قول داده در مورد برجام مذاکره خواهد کرد منتها شرایطش متفاوت خواهد بود. بهگونهیی که عمر تعهدات تا ۲۰۳۵ یا ۲۰۵۰ ادامه یابد و در این مدت با ورود به تعهدات و فضای بینالمللی مشکلات اقتصادی تا حدودی حل شود.
همه اینها نشان میدهد در کلِ تصمیمات آمریکا نسبت به ایران تفاوت اساسی بهوجود نخواهد آمد.
آمار رسمی بیانگر جمعیت بیکاری است که چندین میلیون نفر هم به آن اضافه شده است. تحمل فشار اقتصادی بیشتر، بالارفتن روزانه قیمت طلا و دلار و تعطیلی بنگاههای تولیدی احتمالاً تا آستانه انتخابات میسر باشد و اگر ترامپ در کاخسفید بماند، شرایط شاید فرق خواهد کرد و به نسبت پیروزی بایدن تصمیم سریعتری باید مدنظر قرار گیرد».
بر ملا شدن فساد آخوند پناهیان موضوع مشترک روزنامههای هر دو باند حاکم است.
پاسدار شریتعمداًری در کیهان خامنهای، به خودیهای نظام هشدار داده کاری به «زندگی شخصی» پناهیان نداشته باشند. در عینحال به خود پناهیان هم نسبت به اشاره وی به مفت خوری خمینی و خامنهای هشدار داده و از جمله نوشته است: «پناهیان هم مانند هر عالم دینی و روحانی دیگر، احتمال اشتباه و خطا در برداشت از مبانی دینی و مسائل سیاسی وجود دارد مثلاً این بخش از سخن ایشان در توضیح چگونگی تهیه خانه مسکونی خود که گفتهاند «مانند امام خمینی که هدیهای زندگی میکردند و مقام معظم رهبری که با هدیه رفقایش زندگی میکنند من هم اینگونه زندگی میکنم» حساب شده و شایسته نبود».
روزنامه مردمسالاری از باند مغلوب با اشاره به اظهارات پناهیان که رفتار خودش را به خامنهای و خمینی منسوب کرده نوشته است: «اگر چه ادعای رفاقت با اهل ثروت و قدرت برای مفسدان و رانتخوران امری عادی است ولی این موضوع برای واعظی که در حوزه عمومی فعالیت دارد و گرایش سیاسی اصولگرایی دارد و بهعنوان چهرهای حاکمیتی که در مجالس خاص به منبر میرود و نظریهپرداز حکومت اسلامی است بیشازپیش جامعه و افکار عمومی را نسبت به واعظان و روحانیت بیاعتماد میکند».
بحران اقتصادی از زوایای گوناگون در روزنامههای ۲۰شهریور دیده میشود:
آفتاب یزد بهنقل از فرشاد مومنی اقتصاددان حکومتی نوشته است: «شرایط کنونی اقتصاد ایران با انبوهی از بحرانها و دورهای باطل روبهرو است که ثمره سیاستگذاری اقتصادی در سه دهه گذشته است و امروز ما آن چیزی را درو میکنیم که در دهههای گذشته بارها توسط کارشناسان به مسئولان گوشزد شده و نادیده گرفته شده بود
چشماندازی که تحت عنوان کسری مالی در گزارشهای رسمی دولت و ارزیابی تکمیلی کارشناسان وجود دارد، به طرز بیسابقهای نگرانکننده است و طبیعتاً این روند میتواند معنا و کارکردهای بسیار نگرانکننده برای سال۹۹ به همراه داشته باشد
تبدیلکردن شرکتهای دولتی به حیات خلوتی برای خاصهخرجیها از مهمترین زمینههای بروز بحران کنونی است».
وطن امروز در زیر تیتر «کره جهانگیری»نوشته است: «قیمت کره ۱۰۰ گرمی که پیش از این ۴۵۰۰تومان و کره ۵۰ گرمی که ۲۳۰۰تومان بود به ترتیب به ۸۰۰۰ و ۴۱۰۰تومان رسیده است».
مردمسالاری هم نوشته است: «اقتصاد ایران، برنامهریزی خانوادهها را به سمت نابودی کشانده است. دیگر نمیشود پول پسانداز کرد و گفت با این پول ۱۰ماه دیگر یک پراید میخرم. شاید ۱۰ماه دیگر با همان پول دوچرخه هم نشود خرید!
مردم حق دارند در این بلبشو، سرمایه خود را حفظ کنند. برخی میپرسند چرا مردم پول خود را وارد تولید نمیکنند؟ پاسخش مشخص است. چون تولید پرریسکترین کار اقتصادی در ایران است.
وضعیت مردم مثل کسانی است که در گذشتههای دور دچار راهزنها میشدند و هرآنچه داشتند را از دست میدادند. امروز مردم اگر مال خود را سفت نچسبند، اقتصاد نابسامان ایران آن را چپاول خواهد کرد.
بهتر است از کسانی که در مصدر کار نشستهاند، پرسید که این چه اقتصادی است که ساختهاید؟ با تولید کشور چه کردهاید؟ چه بلایی سر ارزش پول ملی آوردهاید؟».