در روزها و هفته‌های اخیر شاهد بودیم که خامنه‌ای، روحانی و جهانگیری پی‌درپی به صحنه آمده و مدعی شدند که با شروع تحریمها در روز ۱۳آبان، هیچ اتفاق مهمی نخواهد افتاد.
بعضی از مهره‌های حکومتی هم برای کوچک‌نمایی اوضاع وخیم اقتصادی مدعی بودند که میزان قابل‌توجهی از فروش نفت کم نشده است و میزانی که کم شده است با گران‌شدن نفت جبران می‌شود و درآمد ارزی هم‌چنان مثبت است. بعضی هم ادعا کردند کشورهایی مثل چین و هند خریدار نفت باقی می‌مانند.
اما رسانه‌ها و مهره‌های زیادی هم هستند که با صراحت این ادعاها را رد می‌کنند از جمله این‌که سخنگوی اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی در مصاحبه با تلویزیون شبکه خبر رژیم ۹آبان ۹۷ اذعان می‌کند که خریداران نفت خرید نفت را متوقف کرده‌اند: «بازار جهانی نفت اجازه داد که بیان سهمیه ما را بگیرند از آن طرف کشورها به‌رغم این‌که تعهد دادند در برجام اروپایی‌ها گفتند ما نفت می‌خریم چینیها مرتب گفتند ما می‌خریم هندیها گفتند ما می‌خریم به هر دلایلی این‌قدر فشارهای آقای ترامپ زیاد شد که اینها از بازار آمدند بیرون...».
همچنین این کارگزار حکومتی رو‌در‌روی ادعای مقامات بالایی حاکمیت که هیچ اتفاقی نخواهد افتاد گفت: «هیچ‌کس نمی‌تواند با قاطعیت بگوید که در روز ۱۴آبان اتفاقی نخواهد افتاد. ممکن است در اثر فشارها اتفاقاتی در صحنه بیفتد که هیچ‌کدامش قابل پیش‌بینی نیست».
اسدالله عسکراولادی، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین هم ضمن تأیید این خبر که بانک «کانلون» متعلق به شرکت ملی نفت چین مراودات تجاری خود را قطع کرده گفت: «در حال حاضر هیچ بانک چینی با تجار ایرانی فعالیت نمی‌کند، همین مسأله باعث شده صادرات به این کشور متوقف شود».(خبرگزاری تسنیم ۹آبان ۹۷)
روزنامه مردم‌سالاری از باند روحانی هم در مطلب خود با عنوان «حال ناخوش قاره سبز برای حفظ برجام» اذعان کرد که کشورهای اروپایی از رژیم روی‌گردانده و به سیاست آمریکا نزدیک می‌شوند.
این روزنامه نوشت: «برلین هم در کنار لندن ساز ناکوکی را برای خود نواخته است... به‌خصوص که برلین هم در روزهای اخیر به‌دنبال سرد کردن شعله‌های جنگ تجاری و تعرفه‌ای خود با ترامپ است». این روزنامه افزوده: «نمی‌توان با اعمال قانون مسدودکننده هم، شرکتی را مجاب به همکاری با ایران کرد».(مردم‌سالاری ۹آبان ۹۷)
کارشناسان و مهره‌هایی هم نسبت به پیآمد اجتماعی تبلیغات دروغ در مورد بی‌اثری تحریمها هشدار داده‌اند.
از جمله این‌که یک مهره حکومتی در مصاحبه با تلویزیون شبکه خبر ۹آبان ۹۷ گفت: «این‌که بخواهیم آثار تحریمها را هم نادیده بگیریم و بگوییم تحریمها بر اقتصاد ما اثری ندارد این همان چیزی است که مردم را بعداً در آینده بدبین می‌کند. تحریمها واقعاً آثار خودش را می‌گذارد».
همان‌طور که مشاهده می‌شود در این اعترافات واقعیات چندی وجود دارد:
اول این ادعا که مشکلی برای خرید نفت از طرف کشورهای خریدار به‌وجود نمی‌آید، یک ادعای مضحک است چرا که بسیاری از کشورها و شرکتهای خارجی که نفت را می‌خریدند قبل از شروع تحریمهای آمریکا خرید نفت را قطع کردند.
دیگر این‌که صرف‌نظر از اعترافات رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی که ادعاهای سردمداران نظام را زیر ضرب می‌برد واقعیت این است که رژیم نمی‌تواند این تحریمها را دور بزند و اروپا هم نمی‌تواند آثار این تحریمها را خنثی کند.
دور دوم تحریمهای آمریکا شامل این موارد می‌شود:
۱. فعالیت بندرگاهی، کشتیرانی و صنایع کشتی‌سازی ایران از جمله خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و کشتیرانی جنوب و شرکتهای وابسته
۲. مبادلات نفتی و هر گونه خرید مواد پتروشیمی از ایران، شرکت ملی نفت، نفتیران و شرکت ملی نفتکش ایران
۳. هر گونه مبادله مالی بین مؤسسات مالی بین‌المللی با بانک مرکزی ایران یا مؤسسات مالی ایرانی
۴. تحریمهای مربوط به بخش انرژی ایران
۵. همکاری با ایران در قالب تعهدات خدماتی، بیمه‌ای و بیمه اتکایی
علاوه بر این تحریمها اعضای کنگره آمریکا نیز خواستار قطع رژیم از سوئیفت هم شدند. دولت ترامپ هم سوئیفت را تحت فشار قرار داده است که رابطه‌اش با رژیم را قطع کند. جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا، به‌طور مشخص به سوئیفت هشدار داده است.
قطع شریان مالی با سوئیفت می‌تواند اقتصاد ایران را «فلج» کند، در صورت تحقق این موضوع، همکاری بانکهای رژی ایران و از جمله بانک مرکزی ایران، بانک ملی، سپه و صادرات با شبکه سوئیفت قطع خواهد شد. اگر رژیم از سوئیفت قطع شود دیگر هیچ بانک خارجی تمایل نخواهد داشت که پولی از ایران بگیرد و یا پولی در حساب رژیم واریز کند. حداقل ۴۰بانک و مؤسسه مالی ایران دارای کد سویفت هستند که بیش از ۸۹درصد از تجارت خارجی ایران را تأمین مالی می‌کنند. بخش اعظم درآمدهای حاصل از فروش نفت از طریق بانک مرکزی است. اگر رژیم از سوئیفت قطع شود، دریافت پول فروش نفت هم با مشکل جدی روبه‌رو می‌شود. بیش از ۵۲درصد بودجه رژیم متکی به درآمدهای نفت است.
سؤال این است که چرا در مورد تاثیرگذاری تحریم نفتی بر اقتصاد به بن‌بست رسیده نظام آخوندی، سردمداران نظام به تبلیغات دروغینی متوسل شده‌اند و از چه چیز وحشت دارند؟
واقعیت این است که گفتاردرمانی‌های خامنه‌ای، روحانی و سایر سرمداران نظام در زمینه کوچک‌نمایی آثار تحریمها ناشی از نگرانی آنها نسبت به خیزش مردم و در یک‌کلام ناشی از نگرانی آنها از وقوع قیامی دیگر است. قیام مردمی که روزبه‌روز در معرض فشارهای بیشتر اقتصادی ناشی از سیاست‌های ضدمردمی رژیم قرار دارند.
با علم به این واقعیت است که سرمداران حاکمیت ناگزیر می‌شوند از سر ناچاری به دروغ و دغل متوسل شوند. البته از آنجا که واقعیت خطرات تحریمها برای نظام اظهر من‌الشمس است، رسانه‌ها و مهره‌های آن به ناگزیر به این خطرات اذعان می‌کنند.
بی‌تردید مهم‌ترین نتیجه این وضعیت، ضمن تشدید تضادهای درونی رژیم، شعله‌ورتر شدن هر چه بیشتر اعتراضات اجتماعی علیه سیاست‌های ضدمردمی نظام آخوندی است، همان مسأله‌ای که از آن وحشت دارند.
