«حاشیه‌نشینی» در میهن ما پدیده‌ا‌ی غم‌بار و محصول مستقیم غارت و فساد بی‌حد و حصر نظام آخوندی است که ابعاد گسترده و رشد شتابنده‌ٔ آن مهره‌های رژیم را نیز به وحشت افکنده است.
محمدرضا محبوب‌فر، کارشناس مدیریت بحران شهری و منطقه‌یی با اشاره به رشد میزان حاشیه‌نشینی از ۴۰ به ۴۵درصد در فاصله‌ٔ سالهای ۹۶ و ۹۹ اعتراف می‌کند:
«اگر این ۴۵درصد را نسبت به جمعیت ۸۵میلیون نفری ایران حساب کنیم، امروز بیش از ۳۸میلیون نفر حاشیه‌نشین و بدمسکن هستند که نشان می‌دهد میزان حاشیه‌نشینی در کشور به‌دلیل سیاست‌های غلط و مشکلات اقتصادی افزایش معناداری داشته است».(تی نیوز به‌نقل از خبرگزاری برنا ۴خرداد ۹۹)
۷میلیون نفر ساکن قبرستان
محبوب‌فر با اذعان به این‌که «۷میلیون و ۶۰۰هزار ایرانی اطراف آرامستانها زندگی می‌کنند» می‌افزاید:
«در سال۱۳۹۷ یعنی ۲۰۱۸میلادی حدود ۱۹میلیون نفر از ایرانیان در ۳هزار منطقه حاشیه‌نشینی سکونت داشتند اما امروز بعد از ۲سال همزمان با وقوع بحرانهای مالی و اقتصادی در کشور، این جمعیت به ۳۸میلیون نفر رسیده که این خبر از وقوع نابرابریهای اجتماعی و تبعیض در داخل سیستم اقتصادی کشور می‌دهد».(همان منبع)
نیمی از مردم ایران حاشیه‌نشین‌اند
معنای این آمار حیرت‌انگیز که محبوب‌فر مهره‌ٔ رژیم آن را «افزایش معنادار» ناشی از «نابرابریهای اجتماعی و تبعیض در داخل سیستم اقتصادی کشور» می‌داند، چیست؟ محبوب‌فر بی‌آن که به مسبب این فاجعه‌ٔ انسانی اشاره‌یی کند، تنها نسبت به عواقب آن هشدار می‌دهد؟! اما این آمار و ارقام شگفت‌انگیز به خودی خود گویا و بیانگر عمق فساد و چپاول در میهنی است که کرکسان وحشی و آدمخوار ولایت پیکر نیمه‌جان و بی‌رمق او را دوره کرده و به دندان گرفته‌اند. حرامیان ولایت از سرزمینی پهناور و ثروتمند و سرشار از منابع طبیعی جز یک ویرانه چیز دیگری باقی نگذاشته‌اند؛ به‌نحوی که اکنون نیمی از شهروندان آن از فرط ناداری و تهیدستی مجبورند برای یافتن نان بخور و نمیر به حاشیه‌ٔ کلان‌شهرها مهاجرت و در حلبی‌آباد‌ها و بیغوله‌ها و حتی در گورستانها بیتوته کنند؛ اما تلخ‌تر و نفرت‌انگیزتر این‌که رژیم در چنین وضعیت ابایی ندارد که از کیسه‌ٔ همین محرومان پروژه‌های متعدد خانه‌سازی را جهت اسکان عوامل حزب‌الله در لبنان و سایر کشورها به انجام برساند.
اگر دارایی‌های ۲۰۰میلیاردی خامنه‌ای و دزدی‌های میلیاردی مهره‌ها و وابستگان نظام ـ‌که هرازگاهی از پرده برون می‌افتد‌ـ و هزینه‌ٔ ۳۰میلیارد دلاری در سوریه را به‌خاطر بیاوریم؛ و این واقعیت که تا کنون دهشاهی از این ثروتهای غصب شده صرف محرومان و حل مسائل آنها از جمله مسکن نشده، آنگاه عمق تبهکاری و فساد سردمداران رژیم را می‌توان فهم کرد؛ که حتی در شرایطی فقر مطلق و گرسنگی و شیوع ویروس مرگ‌بار کرونا که زندگی ده‌های میلیون نفر را تهدید می‌کند، حاضر نیستند از چپاول و غارت مردم و مال‌اندوزی دست بردارند و اموالی را که از چنگ مردم آورده‌اند، صرف بهبود شرایط زندگی آنها نمایند.
حاشیه‌نشینی و جنبش تهیدستان و کوخ‌نشینان
روزنامهٔ حکومتی شهروند (۹خرداد۹۹) به‌نقل از محمد حسین مقیمی استاندار منصوب رژیم در تهران اعتراف می‌کند که «۴.۵میلیون نفر در استان تهران در بافت‌های فرسوده و حاشیه شهرها زندگی می‌کنند» از این تعداد فقط «۲.۵میلیون نفر در شهر تهران» به‌سر می‌برند.
ارائه‌ٔ ناگزیر آمار حیرت‌انگیز و فزاینده‌ٔ حاشیه‌نشینی آن‌هم از جانب مسئولان و مراکز رسمی رژیم، به‌وضوح بر احساس خطر آنان نسبت به افزایش شمار «ارتش حاشیه‌نشینان» دلالت می‌کند. گزارش مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی تحت عنوان «پیامدهای حاشیه‌نشینی و اسکان غیررسمی» از این نظر بسیار گویاست:
«پیآمد بعدی به‌وجود آمدن جنبش‌هایی در جامعه ایران است که البته ما معتقدیم که حاشیه‌نشینی و اسکان غیررسمی به تنهایی این جنبش‌ها را به‌وجود نیآورده بلکه در قوام و تقویت این جنبش‌ها تاثیر گزار بوده است. از جمله‌ٔ این جنبش‌ها یکی جنبش سبک زندگی است که در جوانان قابل بحث است، دیگری جنبش هویت، جنبش زنان، جنبش جوانان، جنبش تهیدستان و کوخ نشینان هست».
نظری به قیام دلاورانه‌ٔ مردم در آبان۹۸ که نزدیک به ۲۰۰شهر ایران را در بر گرفت و سراپای نظام را به لرزه‌ٔ شدید افکند، معنای گزارش فوق را ملموس‌تر می‌کند؛ و به چرایی این هشدارها پاسخ می‌دهد!
خامنه‌ای کمربند‌ها را محکم می‌کند
برای نظام ولایت کماکان امنیت و حفظ نظام در اولویت نخستین و «اوجب و اجبات» است. رژیم که اکنون در اثر خفگی اقتصادی ناشی از تحریم‌ها و بحران اجتماعی کرونا ناتوان‌تر از هر زمان بر جای مانده، نه می‌خواهد و نه می‌تواند به مسأله حاشیه‌نشینی پایان دهد؛ و حتی آن‌را متوقف کند. به این سبب از قیام «ارتش حاشیه‌نشینان» گریزی ندارد و از همین روست که خامنه‌ای چاره را در آن دیده که با گماشتن امثال رئیسی و حالا هم قالیباف بر مصادر امور شکافهای دستگاهش را برای رویارویی با خیزشهای در پیش هم بیاورد. اگر چه خامنه‌ای بر طبل تو خالی می‌زند و از بحران سرنگونی نمی‌تواند گریز کند.
