انقلاب ضدسلطنتی ایران با حضور میلیونی همه اقشار خلق توانست نظام دیکتاتوری شاهنشاهی را سرنگون کند. ۴۰سال پس از سرنگونی دیکتاتوری سلطنتی، ویژگی‌ها و دست‌آوردهای آن انقلاب هنوز، برای خلقهای منطقه درس‌آموز و راه‌گشاست.
نقاط تشابه دو خلق و دو قیام
شباهت‌های قیام مردم عراق با انقلاب مردم ایران در ۲۲بهمن ۵۷ بسیار است به‌خصوص که هر دو کشور همسایه از نظام دیکتاتوری دینی ـ فاشیستی ولایت فقیه رنج می‌برند. به عبارت دیگر هر دو یک دشمن مشترک دارند.
در قیام مردم عراق که از ۹آبان ۹۸ شروع شد و هم‌چنان ادامه دارد، تمامی مردم عراق به‌خصوص شیعیان روی تضاد اصلی یعنی اخراج رژیم آخوندی از کشورشان متمرکز هستند، چنان‌چه در انقلاب ضدسلطنتی تمامی اقشار خلق در ایران حول تضاد اصلی یعنی سرنگونی کل نظام شاهنشاهی و نفی هرگونه سازش و رفرم با دیکتاتوری حاکم متمرکز بودند.
آنها می‌خواهند کشورشان را از اشغال آخوندها نجات دهند و راه‌حل آن نیز در خلع ید از نظام آخوندی است. این ضرورتی است که رهبری مقاومت ایران در پیام شمارهٔ ۱۵ خود به مردم و جوانان شورشی عراق به آن فراخوان داد: «اخراج و پایان رژیم در عراق، در حکم پایان ولایت فقیه است. موتور ژئوپلیتیک روشن شده و آتشفشان قیام، با خمینی و خامنه‌ای و رژیم آخوندی و سرکردگان و دست‌نشاندگانش سر سازگاری ندارد».
اعتراض‌های مناطق شیعه‌نشین عراق و بغداد که در ابتدا با درخواست مبارزه با فساد و انجام اصلاحات اقتصادی و بهبود خدمات عمومی آغاز شده بود، به‌سرعت به مطالبات سیاسی و اصلاح قانون انتخابات و قانون اساسی و نهایتاً طرد و اخراج نظام آخوندی و تمامی دست‌نشاندگانش از عراق انجامید. کار به جایی رسید که دفاتر و مقرهای نیروهای نیابتی رژیم به دست مردم عراق به آتش کشیده شد.
قیام عراق در دومین مرحله با ورود دانش‌آموزان و دانشجویان اوج دیگری گرفت. آنها با شجاعت و دلیری و نثار خون و جان‌هایشان حاکمیت دست‌نشاندهٔ رژیم در عراق را وادار کردند که به خواسته‌هایشان از جمله به‌رسمیت شناخته شدن حق اعتراض‌شان تن دهد.
این واقعیت را روزنامه حکومتی انتخاب در ویدئویی که در ۱۳آبان ۹۸ منتشر کرده، این‌گونه بیان می‌کند: «۹مهر ۱۳۹۸ برخی جوانان عراقی در اعتراض به بیکاری و فساد در میدان تحریر بغداد تجمع کردند؛ اعتراضی که به‌سرعت به شکل بی‌سابقه‌ای به چندین شهر گسترش یافت. دور اول تظاهرات پس از دیدار نمایندگان معترضان با نمایندگان پارلمان متوقف و به بعد از اربعین موکول شد. در این مدت نخست‌وزیر عراق ۳بسته اصلاحی ارائه داد ولی معترضان راضی نشدند. در نتیجه ۳آبان دور دوم تظاهرات... در بغداد و نجف و کربلا آغاز شد... با این حال مشکلات کنونی شامل رانت‌های نفتی و ساختار فاسد سیاسی در دوره‌های قبلی نیز وجود داشت، اما اکنون سر برآورده».
همبستگی مردم و روح فداکاری در بین آنان
شباهت دیگری که این انقلاب را می‌تواند به سرمنزل مقصود برساند اعتصاب عمومی در همه بخشهای صنعتی و به‌خصوص صنعت نفت است. در این مرحله که با اعتصاب در بخشهای مختلف شروع شده اقشار بیشتری از مردم را وارد صحنه این قیام کرده است. نیرویی که می‌تواند تعادل‌قوای موجود را صددرصد به‌نفع خلق و قیامشان بچرخاند.
همدلی و هم‌نفسی مردم و جوانان عراقی و همیاری آنها با یکدیگر، کمکهای داوطلبانه و فدا کردن خود برای دیگری، توزیع رایگان امکانات و تأمین غذای قیام‌کنندگان، مداوای مجروحان در صحنه از سوی پزشکان و پزشک‌یاران پیوسته به قیام، از جلوه‌های دیگری است که بی‌اختیار صحنه‌های باشکوه همبستگی و از خود گذشتگی و فداکاری مردم ایران در انقلاب ضدسلطنتی را یادآوری می‌کند.
بی‌گمان مردم عراق با تمرکز خواسته‌های خود روی خلع‌ید از آخوندها و اخراج تمام‌عیار فاشیسم دینی از عراق خواهند توانست آینده‌ای روشن را برای خود رقم بزنند.
