خشم و اعتراض فزاینده اقشار مختلف مردم، از یک انفجار بزرگ و نزدیک خبر می‌دهد. در حال حاضر تقریباً تمام اقشار در وضعیتی ملتهب قرار دارند.
رانندگان کامیون، معلمان، کارگران، بازاریان، بازنشستگان، غارت‌شدگان مؤسسات غارتگر اقتصادی، دانشجویان، کارمندان و کشاورزان یا در حال اعتراض و اعتصابند یا خود را برای یک اعتراض و اعتصاب سراسری آماده می‌کنند.
رانندگان کامیون و خودروهای سنگین هفتمین روز از چهارمین دور اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند. این اعتصاب علاوه بر تهران حدود ۶۰شهر و بسیاری از استانهای کشور از جمله اصفهان، هرمزگان، زنجان، گلستان، کرمانشاه، کرمان، آذربایجان غربی، مرکزی، خراسان رضوی و یزد را فراگرفته است. خواست اصلی رانندگان و کامیون‌داران اعتصابی آزادی رانندگانی است که در دور قبلی بازداشت و زندانی شده‌اند.
بازاریان در بخشهای وسیعی از بازار تهران و بسیاری از شهرهای ایران از جمله اصفهان، مشهد، تبریز، کرمان، رودسر، بابل و دیگر شهرهای کشور در اعتراض به تورم، فقر و گرانی به اعتصاب خود ادامه دادند و بازاریان از باز کردن مغازه‌های خود خودداری کردند.
این اعتصاب اگر چه به تعطیلات ۳روز اخیر برخورد کرده است، اما از آنجا که هیچ‌یک از معضلات بازاریان و کسبه حل نشده است، پیش‌بینی می‌شود که این اعتصابها پس از تعطیلات ادامه پیدا کند.
کارگران نیشکر هفت‌تپه ۱۶آبان ۹۷ برای سومین روز متوالی به اعتصاب خود ادامه دادند. آنها در اعتراض به پرداخت نشدن مطالباتشان و دزدی و فساد گردانندگان شرکت، تجمع کردند. آنها به کارگزاران رژیم هشدار دادند اگر تا روز شنبه هفته آینده به خواسته‌هایشان پاسخ داده نشود، اعتصاب را به بیرون از شرکت منتقل خواهند کرد.
خبرگزاری ایلنا ۱۷آبان ۹۷ گزارش داد، در روزهای گذشته به‌رغم تعطیلات رسمی، اعتراض کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه ادامه داشته است.
این کارگران می‌گویند: «عمده مشکلات ما از زمان واگذاری به «بخش خصوصی»!(یا در واقع خصولتی) شروع شد لذا امروز مهم‌ترین مطالبه ما، خلع‌ید از بخش خصوصی و دولتی شدن مجموعه است».
همین خبرگزاری اظهارات یکی از مهره‌های ضدکارگری رژیم را با عنوان دبیر اجرایی خانه کارگر یزد انعکاس داده است. وی با اعتراف به این‌که در وضعیت فعلی قدرت خرید جامعه کارگری به یک‌سوم کاهش یافته، می‌گوید: «دستمزد کارگران کفاف هزینه‌های زندگی‌شان را نمی‌دهد و کارگران مجبورند در چند شغل مشغول به کار باشند اما وضع کار هم به‌گونه‌ای است که با چنین شرایطی باز هم نمی‌توانند زندگی خود را اداره کنند».
روز دوشنبه گذشته کشاورزان و حقابه‌داران غرب زاینده‌رود در شهر کوشک در استان اصفهان، به سایر کشاورزان در شهرهای مختلف اصفهان پیوسته دست به اعتراض و تحصن زدند.
روز سه‌شنبه نیز کشاورزان شهرها و روستاهای شرق و غرب اصفهان پنجمین روز خود را در طلب حقابه‌هایشان پشت سر گذاشتند.
این شرایط اجتماعی وحشت ایادی رژیم را برانگیخته است. در جلسه اخیر مجلس ارتجاع یکی از اعضای مجلس به نام علیمحمد مرادی با وحشت‌زدگی هشدار داد: «در سیستم مدیریتی کشور ما قانون نانوشته‌ای وجود دارد که آن هم این است که تا یک مشکل به بحران و فاجعه تبدیل نشود کسی به فکر چاره‌ای برای آن نیست. مشکل اصلی ما تحریمها نیست بلکه سوء‌مدیریتها و فساده‌ای است که در طول سالها در نظام رخنه کرده و روز‌به‌روز باعث آسیب آن می‌شود.
امروز معاون و مدیران ارشد بسیاری داریم که از یک‌طرف در دولت هستند و از طرف دیگر سهامدار و مدیر شرکتهای خصوصی و نیمه‌خصوصی هستند. وقتی چنین امر غیرقانونی نباشد تعارض منافع ایجاد می‌شود و برخی را به ورطه فساد می‌کشاند. ۹۵درصد بازنشستگان ما حقوق ماهیانه کمتر از ۲میلیون تومان می‌گیرند و این در حالی ست که حقوق کمتر از زیر خط فقر می‌باشد... ما تمام دربها را به روی این قشر عزیز بسته‌ایم چرا باید یک بازنشسته‌برای جهیزیه دختر خود اقدام به فروش کلیه کند؟».
این وضعیت انفجاری جامعه و به‌جان آمدن بسیاری از اقشار مردم به‌خصوص اکثریت فقیر و به زیر خط فقر کشیده، ناشی از این واقعیت است که جز اعتراض و قیام راه دیگری روبه‌روی مردم باقی نمانده است.
مردمی که خواهان نفی و سرنگونی این نظام هستند و می‌خواهند از شر آن خلاص شوند، مردمی که خواست سرنگونی‌طلبانه خود را در قیامهای دی ۹۶ و مرداد ۹۷ با شعار «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمام شد ماجرا! آخوندها حیا کنید، مملکت را رها کنید! سید علی حیا کن، حکومت را راها کن! مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر روحانی!» ابراز کردند.
قیام و جنبشی که از دیماه شروع شده است در حال حاضر نیز توسط همه اقشار مختلف به‌طور روزانه در سراسر کشور ادامه دارد.
زیرا مردم به‌وضوح این حقیقت را دریافته‌اند که وضعیت فعلی آنها نتیجه مستقیم تبهکاری، غارت و چپاول رژیم است.
تضادهای اقتصادی و اجتماعی به‌خصوص گرانی، بیکاری و فقر و نابرابری، به نقطه برگشت‌ناپذیر رسیده است یعنی هیچ بحرانی حل نمی‌شود و هر روز شاهد گسترش بحرانها هستیم.
حکومت آخوندی در راستای حکومت خود از هیچ جنایتی در حق مردم ایران کوتاهی نکرده است و در جهت تحکیم این حاکمیت تمامی ثروتهای مردم ایران را به چنگ انداخته است و یا این‌که برای هزینه‌های جنگهای تجاوزگرانه‌اش در منطقه و در جهت سیاست صدور ارتجاع و تروریسم به هدر داده است.
وضعیت کنونی مردم ایران نتیجه غارت دارایی‌های آنها توسط بیت خامنه‌ای، سپاه پاسداران ضدخلقی و نهادهای رنگارنگ آخوند ساخته‌ای است که فضایی برای ادامه زندگی مردم باقی نگذاشته است.
بر اساس این واقعیات است که مردم چاره کار را در گسترش قیامها یافته‌اند و در پیشاپیش آنها کانونهای شورشی قرار دارند که به‌عنوان هرم قیامها و سمت‌دهنده و راهنما شرایط را بیش‌از‌پیش برای سرنگونی حاکمیت آخوندی آماده می‌کنند و چشم‌انداز سرنگونی را نوید می‌دهند.
چشم‌انداز پرشوری که در آن همه اقشار مردم ایران و پیشاپیش آنها کانونهای شورشی و دست در دست هم بنیان نظام ولایت فقیه را از جا می‌کنند و آن را به زباله‌دان تاریخ می‌اندازند.
