۲۱سپتامبر مصادف با ۳۰شهریور برای اولین بار در سال ۱۹۸۲ میلادی(۱۳۶۱ خورشیدی) به‌عنوان ”روز جهانی صلح“ نامیده شد.
این روز در اساس و به‌طور ویژه به نبرد علیه جنگ و خشونت می‌پردازد و هدف آن دسترسی افراد جنگ‌زده و خشونت‌دیده از آسیب‌های تروریسم به کمکهای انسان‌دوستانه و برقراری صلح و آرامش همگانی می‌باشد.
بسیاری ”صلح“ را یک مفهوم مطلق نمی‌دانند و معتقدند واژه «صلح» می‌تواند بسته به دیدگاه در هر اجتماع یا مذهب یا فرهنگ جنبه‌های مختلف داشته باشد. بر این اساس گفته می‌شود که می‌توان صلح را از جنبه‌های مختلف مطالعه کرد. از مسائل مربوط به جنگ، خلع‌سلاح و کنترل تسلیحات نظامی تا عدم دخالت در امور سایر کشورها، محدودیتهای مختلف و....
اما امسال روز جهانی صلح در چه شرایطی باید بررسی شود؟
سال به سال شرایط منطقه و بین‌المللی به نقطه حساس‌تر و وخیم‌تری نزدیک می‌شود. روز جهانی صلح در حالی باید گرامی داشته شود که در خاورمیانه مردم با خشونت و جنگهای خانمان‌سوزی دست و پنجه نرم می‌کنند و بحران آوارگانی که به‌دلیل این مشکلات خانه و کاشانه‌شان را رها کرده‌اند، به جدی‌ترین بحران پناهجویان پس از جنگ جهانی دوم بدل شده است. تعداد افرادی که در نتیجه مناقشات سال‌های اخیر آواره گشته‌اند از ۶۰میلیون نفر تجاوز کرده است. در این میان، میلیون‌ها کودک و نوجوان، قربانی شده و از جمله از ادامه تحصیل بازمانده‌اند.
اما در حال حاضر اصلی‌ترین دشمن صلح در منطقه و جهان، رژیم ایران به‌عنوان پدرخوانده تروریسم است که در مسند قدرت نشسته و با نقاب دین به صدور تروریسم مشغول است.
حکومت جنگ‌طلب خامنه‌ای در ایران و مزدوران اجیرشده او در سایر کشورها، هدایت‌کنندگان و سربازان اصلی این جنگ هستند.
جنگ‌افروزی در سوریه و یمن، اعمال تروریستی گروه‌های شبه‌نظامی وابسته به سپاه پاسداران در منطقه، پولشویی و تأمین مالی تروریسم، برنامه موشکهای بالستیک که ناقض قطعنامه شورای امنیت ملل‌متحد است و گروگان گرفتن اتباع کشورهای غرب از دیگر سیاست‌های کثیف این رژیم جنگ‌طلب می‌باشد.
اما ماهیت این ستیزه‌جویی چیست؟ آیا قدرت است یا تدابیر دفاعی در برابر تهدیدات خارجی؟
هیچ‌کدام از این پاسخ‌ها درست نیست. ستیزه‌جویی آخوندها ناشی از بی‌ثباتی بنیادی این رژیم در داخل ایران است.
مقاومت ایران بارها و بارها به نقش رژیم ایران و استمرار جنگ‌افروزی‌های فاشیسم دینی حاکم بر ایران در منطقه اشاره کرده و لازمه صلح و دموکراسی و امنیت و ثبات در منطقه را حذف و برکناری این رژیم جنگ‌طلب عنوان کرده است.
کما این‌که بسیاری از شخصیت‌ها و مقامات بلند‌مرتبه هم به این نقش اشاره کرده‌اند.
رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت طی پیامی به جلسه دموکراسی و حقوق بشر در ایران در سنای آمریکا در مارس ۲۰۱۸ تصریح کرد:
«از افشای نقض حقوق‌بشر در ایران تا بمب‌سازی و برنامه مخفیانه اتمی و از صدور ارتجاع و بنیادگرایی تا افشای تروریسم و نیروی تروریستی قدس و برنامه‌های موشکی رژیم، شورای ملی مقاومت ایران مبتکر، آغازگر و پرچمدار بوده تا سرنگونی این رژیم جنگ‌طلب دست از تلاش و افشاگری برنخواهد داشت».
خانم رجوی همچنین گفت: «ما به دولتها و جامعه جهانی مجدداً یادآوری می‌کنیم که جایگزین کردن قاطعیت با مماشات در برابر فاشیسم دینی حاکم بر ایران، نه تنها حق و خواسته مشروع مردم ایران، بلکه ضرورت و تضمین صلح و آرامش در منطقه و جهان است».
حکومت آخوندی برای قربانیان خود اشک تمساح می‌ریزد
بله، در روز جهانی صلح، جا دارد که علاوه بر هدف قرار دادن دشمن صلح جهانی، به مروج‌های صلح نیز اشاره کنیم؛
در این باره، می‌توان از مقاومت ایران به‌عنوان یک منادی اصیل صلح در منطقه نام برد که در طرح ۱۰ماده‌ای خود برای یک ایران آزاد، متعهد به برقراری آزادی، صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز با کشورهای همسایه و نیز جامعه جهانی شده است.
این مقاومت بر این عقیده است که صلح، امکان‌پذیر و تحقق‌یافتنی است؛
و روزی به یقین می‌توان پرچم سپید و زیبای آن را در منطقه‌ای که اکنون، بوی آتش و خون می‌دهد، بر قله‌های بالا‌بلند، برافراشت. آن روز وقتی دست‌یافتنی است که با سرنگونی دیکتاتوری آخوندی و فرارسیدن آزادی و برقراری ایرانی دموکراتیک افقهای دوستی و برادری در منطقه چشم‌انداز پیدا کنند.
