تصویب قطعنامه جدید شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی علیه فاشیسم جنگافروز دینی گامی ضروری اگر چه با تأخیر، در برخورد با فعالیتهای هستهیی این رژیم است. رژیمی که سالیان مدید با فریب جامعهٔ جهانی از مجازات غنیسازی اورانیوم با درصد بالا برای تولید بمب اتمی مصون مانده است. این قطعنامه بیانگر به بنبست رسیدن سیاست مماشات و چانهزدنهای بیانتها با این رژیم بر سر پروژهٔ ضدایرانی بمبسازی است.
قطعنامه در حالی تصویب شد که وزارتخارجهٔ رژیم با دادن وعدههای آبکی به مدیرکل آژانس از سویی و لابیگری و التماس و درخواست گسترده از دولتهای عضو شورای حکام، درصدد فریب طرفحسابهای بینالمللی به تعویق انداختن این قطعنامه بود؛ بگذریم از اینکه همزمان نیز از تهدید و خط و نشان کشیدن و هارتوپورت پوشالی نیز غافل نبود.
مفاد قطعنامه
نگرانی نسبت به ذرات اورانیوم:
قطعنامه نگرانی شدید خود را از یافتن ذرات اورانیوم در ۴مرکز اعلام نشده در ایران ابراز کرده و بر نیاز به توضیحات فنی معتبر از سوی رژیم تأکید دارد.
نقض ان.پی.تی:
قطعنامه تصریح میکند که معاهده منع گسترش سلاحهای هستهیی(NPT) از سوی رژیم رعایت نشده است.
تأکید بر همکاری:
قطعنامه بر ضرورت همکاری کامل و فوری این رژیم با آژانس و رعایت شفافیت در فعالیتهای هستهیی برای حل و فصل مسائل پادمانی تأکید میکند.
مفهوم «گزارش جامع»
قطعنامه شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی با رأی مثبت ۱۹کشور از مجموع ۳۵عضو شورا به تصویب رسید، این در حالی بود که تنها روسیه، چین و بورکینافاسو به آن رأی منفی دادند. کشورهای تهیهکنندهٔ پیشنویس قطعنامه، با تأکید بر همکاری ناکافی رژیم و نقض مکرر تعهدات پادمانی، بر لزوم ارائه یک گزارش جامع تا بهار ۲۰۲۵ تأکید دارند. منظور از گزارش جامع، تعیین موارد نقض پادمان و سرپیچی فاشیسم دینی از سازوکارهای آژانس است.
پیامدهای بینالمللی تصویب قطعنامه
قطعنامه پیامی روشن به فاشیسم دینی ارسال میکند: جامعه بینالمللی دیگر مایل به تحمل رفتار غیرشفاف و عدم پاسخگویی آن نیست.
این قطعنامه همانطور که اشاره شد میتواند منجر به ۲پیآمد مهم شود:
۱- فعالسازی مکانیسم ماشه:
این مکانیسم، امکان بازگشت خودکار تحریمهای سازمان ملل علیه نظام ولایت فقیه فراهم میکند. این امر میتواند تأثیر عمیقی بر اقتصاد درهمشکستهٔ آخوندی داشته باشد.
۲- زمینهسازی برای ارجاع پرونده به شورای امنیت:
امکان ارجاع پرونده هستهیی رژیم به شورای امنیت و اعمال اقدامات لازم تحت فصل هفتم منشور ملل متحد وجود دارد. معنای آن بازگشت ۶قعطنامهٔ قبلی این شورا علیه رژیم است.
بحران مشروعیت و مانورهای بینتیجه
واکنش فاشیسم دینی به این قطعنامه ترکیبی از انکار و تهدید بود. اعلام راهاندازی سانتریفوژهای پیشرفته و تأکید بر ادامه برنامههای هستهیی، تلاشی مذبوحانه برای خروج از بنبست است. بیانیهٔ خفتبار وزارتخارجه و سازمان انرژی اتمی رژیم پس از تصویب قطعنامه منعکسکننده هراس و بحرانی عمیق در مشروعیت بینالمللی و ناکامی در مدیریت بحرانهای داخلی و خارجی است.
شایان تأمل است که پاسدار علی لاریجانی نیز در ۳۰آبان ۱۴۰۳، یعنی یک روز پیش از تصویب قطعنامه بهصورتی فریبکارانه و هراسآلود در مصاحبه با سایت خامنهای خطاب به دولت جدید آمریکا گفته بود:
«...دو تا راه بیشتر پیش رویتان ندارید؛ یکی برگردید به همان برجامی که تصویب شده -خب ایران همیشه به شما گفته بیایید برگردید اشتباهتان را حل کنید- البته خسارتهای ما را هم باید یکجوری تأمین کنید؛ یک راه دیگرش هم این است که خیلی خب، قبول ندارید؟ -چون شنیدم دولت جدید ایالات متحده گفته «ما آن برجام را اصلاً قبول نداریم چون ایرانیها سر ما را کلاه گذاشتند!»- آن وحی منزل نیست، خب بیایید سر موضوع جدید: شما میگویید «ایران هستهیی را ما قبول داریم. به سمت بمب نرود عیب ندارد!»؛ ما غنیسازی در این حد داریم، خب بیایید توافق کنید -که ایران یک شروطی دارد برای این امر با توجه به تجربهٔ گذشته- ما به سمت بمب نمیرویم، شما هم شروط ما را بپذیرید. توافق بعدی بکنید»(خبرآنلاین ۲آذر ۱۴۰۳).
نقش بیبدیل مقاومت ایران در افشاگری اتمی
مقاومت ایران طی سه دهه گذشته با افشای فعالیتهای پنهانی هستهیی این رژیم، نقش کلیدی در آگاهسازی جامعه بینالمللی ایفا کرده است. خانم مریم رجوی رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران تصویب دیرهنگام قطعنامه شورای حکام سازمان انرژی اتمی علیه رژیم آخوندی بیانگر صحت و دقت و حقانیت مواضع مقاومت ایران درباره مقاصد و پنهانکاریهای اتمی این رژیم است.
«از ۳۳سالی که از افشای برنامه هستهیی رژیم توسط مقاومت ایران میگذرد و بهویژه ۲۲سال پس از افشای مراکز اصلی نطنز و اراک رژیم هیچیک از پروژههای غیرقانونی اتمی خود را داوطلبانه به آژانس اعلام نکرده است»(بهنقل از اطلاعیهٔ شورای ملی مقاومت ۲آذر ۱۴۰۳).
هزینههای ملی پروژه هستهیی
توسعه برنامه هستهیی غیرشفاف فاشیسم دینی هزینههای سنگینی بر مردم ایران تحمیل کرده است. برآوردها نشان میدهد که این پروژه بیش از ۲۰۰۰میلیارد دلار هزینه دربرداشته است. این خاصهخرجی در شرایطی صورت گرفته است که بخشهای مهمی از جامعه ایران با مشکلات اقتصادی، فقر گسترده و فقدان خدمات اجتماعی مواجه هستند. این امر، علاوه بر تشدید بحرانهای داخلی، به افزایش نارضایتی عمومی نیز دامن زده است.
اولین گام فوری و ضروری
تصویب قطعنامه اخیر، گرچه یک گام مهم محسوب میشود، اما جامعه بینالمللی باید گامهای بیشتری برای جلوگیری از توسعه فعالیتهای غیرقانونی هستهیی ایران بردارد. برای جلوگیری از دستیابی این رژیم به تسلیحات هستهیی، ضروری است که جامعه بینالمللی همانگونه که خانم مریم رجوی گفت بند ماشه را در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ملل متحد بهکار اندازد و قطعنامههای ۶گانه شورای امنیت درباره پروژههای اتمی رژیم ایران را فعال نماید.