این روزها موجی از بحرانهای بین‌المللی، منطقه‌ای و داخلی بر سر رژیم آوار شده است. از ماجرای نفت کش‌ها تا روند اجماع سازی جهانی علیه رژیم در منطقه و تا فشار فزاینده تحریم‌ها بر گلوی نظام، و فضای انفجاری جامعه. که پاسخ رژیم در عمل به همهٔ این بحرانها بی‌راه‌حلی بوده است. اکنون «بی راه‌حلی» خود به‌صورت عمیق‌ترین بحران نظام در آمده و تضادهای درونی رژیم را تشدید کرده است. صحن علنی مجلس ارتجاع در روز ۲۷مرداد صحنه بروز گوشه دیگری از این بحرانها و برملا شدن بی‌راه‌حلیها و کشمکشهای درونی برای تقسیم تقصیر شده بود.
ضمن این‌که در این میان گوشه‌هایی از ابعاد نجومی اختلاس داراییها مردم هم برملا شد.
همچنین دست و پا زدن نظام در تلهٔ اتمی و تلهٔ تحریم‌ها از دیگر بحرانهایی بود که بار دیگر در مجلس ارتجاع بیرون زد بدون این‌که راه‌حلی ارائه شود.
در این زمینه آخوندی موسوی لارگانی با حمله به باند رقیب گفت:
«دشمن همزمان با فشار اقتصادی شدید به ملت ایران درخواست مذاکره می‌دهد و می‌خواهد با این ترفند تعهدات جدید را به ما تحمیل کند و جالب آن که رئیس‌جمهور هم مدعی می‌شود با تداوم برجام می‌توانیم سلاح بخریم و بفروشیم. آقای روحانی چرا شما هنوز بر طبل نفاق کوبیده و به ملت علناً دروغ می‌گویید کاش لباس روحانیت را نداشتید تا حداقل اقدامات غلط شما و دولت‌تان مردم را به دین و متدینین بدبین نمی‌کرد.
آقای روحانی شما به‌عنوان رئیس‌جمهور اسلامی ایران باید زیرک و هوشیار باشید زمانی که نتوانند با زور و سلطه به اهداف خود دست یابند به خدعه و فریب روی می‌آورند دشمن بارها تزویر و دروغگویی خود را ثابت کرده در صورتی که ادعای امروز دشمن برای گفتگو صرفاً یک فریب است و بقول رئیس‌جمهور فرانسه یک ژست کوچک برای پشت میز آوردن ایران است».
فساد فراگیرترین بحرانی است که روز ۲۷خرداد در مجلس ارتجاع بیرون زد. با نزدیک شدن زمان تقسیم مجدد قدرت و غارت در جریان نمایش آتی انتخابات، فاش گویی موارد فساد یکی از ابزارهای از میدان به در کردن حریفان در این جنگ قدرت شده است.
در این مورد آخوند پژمانفر گفت:
«شیوع پدیده‌هایی چون سالار آقاخانی و احمد عراقچی در کشور نتیجه مدیریت سفارشی و رانت پرور است به راستی بر طبق کدام اصل اقتصادی یک جوان بیست ساله می‌تواند ۱۶۰میلیون دلار ارز از بانک مرکزی بگیرد و از کشور خارج کند؟ جالب است آقای سیف بعد از این همه تخلف به جای دادگاهی شدن مشاور ارشد رئیس‌جمهور می‌شود! باید به‌حال این روش مدیریت گریست».
سپس آخوند پژمانفر بحث هدفمندی یارانه‌ها را پیش کشید و با اشاره رانت‌خواری حکومتی از ۱۴میلیارد دلار ارزی که از محل تأمین مایحتاج مردم غارت شده بود، گوشهٔ پرده را از روی یک حق خوردهٔ شدهٔ دیگر مردم برداشت و از جمله گفت:
« به‌رغم این‌که ۱۴میلیارد دلار یا ۱۴میلیارد یورو بابت این پرداخت بکنیم به هر ایرانی کل ۸۰میلیون نفر سالیانه ۲میلیون و ۶۲۵هزار تومان به هر کسی یارانه می‌رسد یعنی در هر ماه ۲۱۸هزار و ۷۵۰تومان. ۵ماه گذشته این را یعنی به هر ایرانی باید یک میلیون و ۹۳هزار و ۷۵۰تومان تا حالا یارانه می‌دادند خب جواب بدهند این یارانه را کجا داده‌اند؟ چطور به‌دست مردم رساندند مردم در این فشار اقتصادی شدیدی که قرار گرفتند چطور می‌خواهند این کار را بکنند؟»
آخوند پژمانفر در ادامه به داستان تکراری چپاول از اموال عمومی برای خاصه خرجیها در نمایش انتخابات اشاره کرد و گفت:
«البته شرکتهای فولاد و صندوق های بازنشستگی کشوری نهادهای سرمایه‌دار هستند باید مدیران خودی را در راسش قرار بدهند تا بتوانند برای حیف و میل و هزینه‌های لیستهای انتخاباتی دولت که لیستهای انتخاباتی می‌دهد اینها تأمین بشود».
اذعان به غارت داراییها و منابع ملی و به فقر و گرسنگی کشاندن مردمی که بر روی این منابع زندگی می‌کنند یکی دیگر از اعترافات در دعوای باندی در مجلس ارتجاع بود.
عامر کعبی گفت:
«همه می‌دانیم که خوزستان سرشار از منابع نفت و گاز، زمین حاصلخیز، بنادر، نیروگاهها، سدها، صنعت عظیم نیشکر، آهن، فولاد، ماهی گیری و کشاورزی است، اما اگر به هر انسان عاقلی بگویم نتیجه می‌گیرد که مردم استان باید در رفاه کامل باشد حال آن که با کمال تأسف باید بگویم این‌چنین نیست، ما در بسیاری از شاخصهای توسعه نسبت به استانهای برخوردار، یا عقب مانده‌ایم یا به عقب برگشته ایم. چرا بعد از ۳۰سال از اتمام جنگ تحمیلی بسیاری از مشکلات و معضلات در استان خوزستان به‌خصوص در شهرهای آبادان، خرمشهر و شادگان به جا مانده است؟... آقای رئیس‌جمهور چرا در آبادان نرخ بیکاری از ۳۰درصد بالاتر است، و به دروغ آمارسازی می‌کنند و آمار دیگری عنوان می‌شود. آیا از فقر و آمار مددجویان تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد شهرستانهای آبادان و خرمشهر خبر دارید؟»
و بالاخره بحران جنگ قدرت و کشیدن کرسی از زیر پای یکدیگر، که در باند خامنه‌ای با چماق شورای نگهبان و حذف رقیبان از صحنه نمایش انتخابات شکل می‌گیرد و در باند روحانی با علم کردن بحث رفراندوم برای گرفتن این چماق از دست باند رقیب مطرح می‌شود در مجلس ارتجاع به‌صورت دعوای باندی بیرون می‌زند:
موسوی لارگانی در این مورد گفت:
«آقای واعظی شما که به نوعی نفر اول دولت در انتصابات هستید و شاهد برکناری برخی محصولات کارخانه مدیر سازی شما هستیم جدیداً افاضاتی در خصوص رفراندم داشته‌اید آقای واعظی با توجه به وضعیت نامطلوب اقتصادی و گرانی و تورم اگر مایل هستید توانایی دولت شما در رفع دغدغه‌های اصلی مردم را به رفراندم بگذاریم بهتر نیست در یک همه‌پرسی از مردم پرسیده شود که آیا... روحانی هم‌چون سایر دولتهای برآمده از رأی مردم به کار خود تا پایان دوره قانونی‌اش ادامه دهد و وضعیت فعلی که حاصل عملکرد غلطش هست را بهبود بخشد اما انتظار نداریم با الفاظ بازی کنند و به مردم گرای نادرست بدهند در کشور شاهد نوعی ولنگاری فرهنگی در مدیریت هستیم».
این در واقع تصویری بود خلاصه از مجلس ارتجاع که نمایشگاهی است از بحرانهای رژیم.
