روزنامه‌های حکومتی در روز ۲۶شهریور نمایشگاه بحرانهای درونی، منطقه‌یی و بین‌المللی نظام هستند.
حمله رژیم به تأسیسات نفتی عربستان، امکان دیدار روحانی با ترامپ و مذاکره با آمریکا، FATF و بحرانهای درونی رژیم از جمله موضوعات روزنامه‌های حکومتی هستند.
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم، حمله به تأسیسات نفتی عربستان تأیید شده است.
جوان: نگاه ذوالفقارانه، ولی امر مسلمین جهان به خنجر یمنی‌ها عجب برکتی کرد! نصف‌شدن صادرات نفتی حکام آل‌سعود که از جمله نتایج عملیات انصارالله بود، در حکم قطع نخاع بن‌سلمان است! خیلی هم خوب! این همان «هسته‌های مقاومت جهانی» است که تشکیل آن از آمال روح‌الله بود!... اینک خامنه‌ای، تحقق آرزو‌های خمینی شده و همه دنیا دارند می‌بینند که بیت رهبری به سنگر فرماندهی بدل شده!
جوان: آمریکا بعد از خروج از برجام، اعلام کرد فروش نفت ایران را به صفر خواهد رساند؛ موضعی که واکنش متقابل ایران را به‌دنبال داشت: «معنا ندارد نفت ایران صادر نشود و نفت منطقه صادر شود». آمریکایی‌ها فکر می‌کردند ایران با بستن تنگه هرمز، مانع فروش نفت دیگران خواهد شد، اما اخلال در ۷درصد نفت جهان و متوقف شدن حدود ۵۰درصد نفت عربستان در اثر حملات پهپادی یمنی‌ها، کابوس نفت صفر را بیشتر از هر موقع دیگری پیش روی متجاوزان قرار داده است.
رسالت: حمله اخیر انصارالله به آرامکو را باید یک پیروزی سیاسی و نظامی دانست چرا که شرکت آرامکو دارای ۵۰درصد از سهام آمریکایی و ۵۰درصد سهام عربستانی است و جمهوری‌خواهان آمریکا از بیشترین سهامداران آن به‌حساب می‌آیند.
یک روزنامهٔ دیگر باند خامنه‌ای با تهدید کشورهای منطقه غیرمستقیم به نقش رژیم اذعان در این عملیات تروریستی اذعان می‌کند:
کیهان: سعدالله زارعی: از آنجا که امکان تکرار برنامه‌ریزی شده این رویداد وجود دارد، پیآمد آن بسیار فراتر است... امارات نمی‌تواند به سیاست منافقانه و ریاکارانه کنونی ادامه دهد و باید بداند تجزیه یمن جرمی بزرگ‌تر از جنگ علیه یمن است. اگر در ابوظبی و دبی مردان عاقلی وجود داشته باشد، سریع عقب می‌کشند و خوب و بد یمن را به مردم آن واگذار می‌کنند.
در روزنامه‌های هم‌سو با باند روحانی ضمن پذیرش تلویحی دست داشتن رژیم در این عملیات تروریستی به باند رقیب در مورد فاش‌گویی‌هایش هشدار داده‌اند:
ستاره صبح:... افکار عمومی ایران با جنگ مخالف است؛ چرا که جنگ احتمالی هزینه زیادی برای ایران، کشورهای منطقه، آمریکا و اروپا خواهد داشت.... از این‌رو می‌بایست هوشیار بود تا کشور در تله تندروهای هوادار جنگ، به‌ویژه تندروهای آمریکا و اسراییل نیفتد... آمریکا و اروپا ادعا می‌کردند مقصد نفت‌کش آدریان دریا-۱سوریه است؛ ادعایی که در نهایت درست از آب درآمد... تناقض در اظهارات مقام‌های رسمی کشور مان درباره مقصد این نفت‌کش وجهه خوبی برای ایران در سطح جهانی نداشت. حال این موضوع در ابعادی دیگر و به شکلی متفاوت در ارتباط با حمله به تأسیسات نفتی آرامکوی عربستان سعودی در حال تکرار شدن است... پذیریش مسئولیت این حمله توسط حوثی‌ها نیز می‌تواند برای ایران چالش آفرین باشد؛ چرا که جنبش انصارالله از متحدان ایران است و در شرایطی که کشور ما نیاز به تعامل با دنیا دارد، این‌گونه حملات می‌تواند خطراتی در جهت دیپلماسی فعال کشور مان به‌دنبال داشته باشد.
...فریدون مجلسی: شور و شعف برخی افراد و رسانه‌های داخلی از حمله به مراکز نفتی عربستان به نفع منافع ملی نیست... حتی اگر نیروهای متحد ایران (جنبش انصارالله) این حمله را انجام داده باشند، باز هم مسئولیت‌های زیادی را متوجه ایران می‌کند. در یمن هیچ دولت مستقل و مسئولی وجود ندارد و دنیا نمی‌تواند از حوثی‌های یمن انتظار پاسخگویی داشته باشد...
ستاره صبح: علی بیگدلی: نسبت دادن این حمله به ایران چندان قابل اثبات نیست، مگر آن که تصاویر ماهواره‌یی دقیقی وجود داشته باشد. با این همه، آنچه به‌دنبال این حادثه روی خواهد داد، تیره‌تر شدن روابط میان ایران و عربستان خواهد بود
همدلی: مهدی مطهرنیا، معتقد است که ایالات متحده تلاش دارد پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع دهد... اما حمله به آرامکو و ایجاد فضای ناامن برای انتقال انرژی، تلاش آمریکا برای ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل را احتمالاً می‌تواند سهل‌تر از گذشته کند. مطهرنیا احتمال دست داشتن گروه‌های خودسر منطقه‌ای در حملات به آرامکو را رد نمی‌کند... با توجه به اعلام حمایت آشکار و رسمی جمهوری اسلامی از جنبش‌های مقاومت در منطقه، به طبع آمریکا انگشت اتهام را به سمت ایران می‌گیرد.
ضدو نقیض گویی در مورد احتمال دیدار روحانی و ترامپ در روزنامه‌های هر دو باند حاکم دیده می‌شود:
رسالت: سخنگوی دولت گفت: دیداری بین رئیس‌جمهور و ترامپ انجام نمی‌شود
ایران: رامین مهمان‌پرست: آنچه برای جمهوری اسلامی ایران اهمیت دارد و تاکنون پاسخ درخوری نیافته این است که بدانیم مذاکرات احتمالی چه خاصیتی خواهد داشت... سخنرانی‌های متناقض هیچ راهی برای تغییر وضعیت باقی نمی‌گذارد. این‌که یک روز شروط دوازده‌گانه تعیین کنند و روز دیگر از مذاکره بدون پیش‌شرط سخن بگویند، این‌که بگویند مشتاق مذاکره‌اند اما وزیر خارجه ما را تحریم کنند، این‌که در مسائل منطقه‌یی با فریب و دروغ کشور ما را متهم کنند و در نهایت بگویند که سیاست فشار حداکثری را پیگیری می‌کنند، حاصلش چیزی جز این نیست که پاسخ بشنوند با چنین شرایطی کسی در جمهوری اسلامی ایران برای نشستن در کنار مقام‌های آمریکایی، ملاقات و مذاکره شکلی بدون محتوا و بدون پشتوانه که تعهد و اطمینانی هم برای از اجرایش وجود ندارد، مشتاق نیست.
ستاره صبح: روحانی در جلسه علنی مجلس برای معرفی دو وزیر کابینه اظهار کرد: «ما هیچ تصمیمی برای مذاکره دوجانبه با آمریکا نداشته و نداریم. با وجود پیشنهاد‌ها در این سال‌ها پاسخ ما منفی بوده است.» البته روحانی روز ۲۰شهریور در تماس تلفنی امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، اظهار کرده بود: «درصورتی‌که توافقات با اروپا نهایی شود، آماده‌ایم به تعهدات برجامی برگردیم و جلسه ایران و ۱+۵نیز تنها زمانی امکان‌پذیر است که تحریم‌ها برداشته شود.»
سایر بحرانهای رژیم در روزنامه‌های سه‌شنبه دیده می‌شود:
ستاره صبح: غلامرضا مصباحی مقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در راستای تصویب لوایح مرتبط با FATF با توجه به مهلت محدود باقیمانده، گفت: در خصوص FATF هیچ قدم تازه‌یی در مجمع تشخیص مصلح نظام برداشته نشده است. وی در پاسخ به این سؤال که در این صورت تکلیف اقدامات مقابله‌ای چه خواهد شد، بیان کرد: مثل گذشته و اتفاق تازه‌یی نمی‌افتد
شرایط ما شرایطی بوده که آب از سر گذشت چه یک نی چه صد نی... یک سال و نیم از اینس‌تکس گذشته و از آن بخاری بلند نشده؛ مشخص شد که وعده مکرون به ایران، با تهدید آمریکا روبه‌رو است و آمریکا از تهدید خودش دست برنداشته؛ چنین تصوری به نظر م نوعی خوش‌خیالی خواهد بود که این امید را داشته باشیم این‌ها اینس‌تکس یا خط اعتباری ۱۵میلیارد دلاری فرانسه را فعال کنند.
جهان صنعت: بن‌بست سیاسی و اقتصادی
جهان صنعت: مرکز آمار: فقرا فقیرتر و ثروتمندان ثروتمندتر شدند
همدلی: برای گسترش حجاب از ابزارهای انتظامی و امنیتی هم استفاده شده است، گشت ارشاد مثال روشنی بر این ادعاست. ولی با وجود تمام آئین‌نامه‌ها، ضوابط و قواعد و تلاش‌ها آن‌چنان که شواهد نشان می‌دهد این برنامه‌ها تاکنون موفق نشده بخشی از زنان جامعه را ملزم به رعایت حجاب کند.
رسالت: فارغ‌التحصیلان فارغ از کار
