چرا لوایح FATF به کلاف سردرگمی تبدیل شده که هر چه تلاش می‌کنند بازش کنند بیشتر گم می‌شود؟
آیا هنوز منافع و مضرات آن برای نظام روشن نیست؟
این بلاتکلیفی و عدم پاسخگویی نشان ضعف و ناتوانی نظام است یا علامت قدرت؟
واقعیت این است که با طولانی شدن جنگ باندی در بحث FATF هر روز وجه جدیدی از ناتوانی و بن‌بست رژیم به نمایش در می‌آید و جنگ و جدال بر سر تصویب ۲لایحه باقیمانده از گروه ویژه اقدام مالی ـ FATF ـ در شروع سال کماکان به موضوع کشمکش باندهای حاکم تبدیل گشته و هر باند تلاش می‌کند راه‌کار خود برای برون‌رفت از ابرچالشها و بحرانهای کنونی به کرسی بنشاند.
انتخاب بین بد و بدتر
برخلاف دود و دم‌های روزهای قبل و نپذیرفتن هر گونه شکاف در رد لوایح FATF از جانب «دلواپس»ها و نیروهای موسوم به باند خامنه‌ای، این روزها شاهد اظهارات متناقض آنان و نوعی چانه‌زنی در لوایح هستیم. باهنر، عضو مجمع تشخیص مصلحت و سرکردهٔ نیروهای موسوم به «خط امام و رهبری»، در مورد تصویب لوایح FATF با بیان این‌که «منتظر هستیم وعده‌های اروپا و دیگران چقدر عملی می‌شود. اگر قرار باشد آنها مطالبه‌گر باشند ما فقط پاسخ آنها را بدهیم باید مدتی هم ما مطالبه‌گر شویم»، ماهیت جیغ‌های بنفش این باند در مورد لوایح FATF را ناخواسته برملا کرد و نشان داد که نظام در موضعی نیست که بتواند قاطعانه این لوایح را رد کند. وی ضمن اعتراف به بحران و بن‌بست کنونی نظام گفت:
«تصمیمات در مورد لوایح الحاق ایران به کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان‌یافته فراملی(پالرمو) و الحاق ایران به کنوانسیون بین‌المللی مقابله با تأمین مالی تروریسم(CFT) بسیار حساس است و این‌طور نیست که میان خیر و شر یکی را انتخاب کنیم، بلکه باید بگوییم میان دو شر، شر کمتر را انتخاب می‌کنیم».(روزنامه حکومتی رسالت ۲۰اسفند ۱۳۹۷)
علت کش‌آمدن و تصویب نشدن
محمد دهقان‌زاده که نایب‌رئیس باند خامنه‌ای موسوم به فراکسیون ولایی در مجلس آخوندی است، در تشریح علت تصویب نشدن این لوایح بعد از گذشت چند ماه می‌گوید:
«به نظر من اکثر مسئولان جمهوری اسلامی ایران عمق موضوع FATF را نفهمیده‌اند و شاید بیشتر آنها ۵۰صفحه مطلب در خصوص این حرکت فریبکارانه غرب را مطالعه نکرده باشند».
این مهره آخوندی ضمن اعتراف به بن‌بست بی‌راه‌حلی خامنه‌ای، دست روحانی را که ـ۷اسفند ۹۷ـ گفته بود خامنه‌ای به او گفته با لوایح چهارگانه مرتبط FATF مخالفتی ندارد را رو کرد و گفت:
«این اظهارات و ادعاها کاملا نادرست بود. آقای آملی لاریجانی در مجمع تشخیص مصلحت اعلام کرده که من از رهبری در این رابطه پرسیدم و ایشان فرمودند که این حرف درست نیست».(خبرگزاری حکومتی خانه ملت ۴فروردین ۹۸)
کیهان آخوندی هم در مطلبی با عنوان «چاره دورزدن تحریم‌ها نپیوستن به FATF است» راه‌کار خروج از بن‌بست تحریم و انزوای فزاینده را در عدم پذیرش شرایط FATF و فاصله از پالرمو و CFT می‌داند و با نگرانی از بسته شدن مجاری پولشویی و درآمدهای سیاه سپاه می‌نویسد: «آیا مجاری دورزدن تحریم‌ها مسدود نمی‌شود؟ و آیا دست ایران برای مقابله با تحریم‌ها کاملا بسته نخواهد شد»؟
با این همه، کشمکش هم‌چنان ادامه دارد و مصطفی کواکبیان، عضو کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس آخوندی،
با بیان این‌که FATF می‌تواند یکی از گره‌های سیستم بانکی آخوندها را باز کند، گفت:
«پیش‌بینی من این است که احتمال تصویب ۲لایحه پالرمو و CFT در مجمع تشخیص مصلحت وجود دارد. البته اظهارنظر‌های جسته و گسیخته از برخی از اعضای مجمع شنیده‌ایم، اما من امیدوار و خوشبین به تصویب این لوایح در مجمع تشخیص مصلحت نظام هستم».
کواکبیان با بیان این‌که تصویب ۲لایحه مرتبط با FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام نیاز به دوسوم رأی اعضای مجمع دارد دوباره به بن‌بست نظام اشاره کرده و می‌گوید:
«قطعاً عدم تصویب این لوایح مشکلاتی برای سیستم بانکی و معاملاتی ما با دیگر کشورها ایجاد خواهد کرد».(خبرگزاری حکومتی ایسنا ۲فروردین ۹۸)
بن‌بست بلاتکلیفی در تصویب پالرمو و CFT - دوم فروردین ۹۸
در این میان که باند دلواپس در وحشت از کنترل حسابها توسط ارگانهای مالی و تنگ شدن عرصه بر سپاه و دلال‌های حکومتی در رسانه‌های نزدیک به خامنه‌ای میدان‌داری می‌کند، حشمت‌الله فلاحت‌پیشه وجه دیگری از بن‌بست نظام را به‌نمایش می‌گذارد. وی که عنوان ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس آخوندی را یدک می‌کشد، در آغاز سال نو با طرح جبر مالی و نیاز مبرم به تصویب لوایح چهارگانه، وجه دیگری از استیصال و بحران بی‌راه‌حلی در نظام را برملا کرد. وی در مصاحبه با روزنامه حکومتی انتخاب گفت: «امیدواریم در سال جدید اختلافات بر سر FATF پایان یابد و لوایح مذکور به تصویب نهایی برسد، چرا که اگر به فهرست سیاه برگردیم، دیگر نمی‌توانیم به‌هیچ‌وجه نقل‌وانتقال پول داشته باشیم و همین یک‌میلیون بشکه نفت هم اگر بفروشیم، وجوه آن قابل انتقال نخواهد بود. بنابراین، اگر مقامات عالی‌رتبه کشور تصمیم گرفته‌اند با اروپا برجام را ادامه دهند، به‌ناچار باید لوایح چهارگانه را هم تصویب کنند، وگرنه برجام اگر FATF نباشد، هیچ اثر اقتصادی نخواهد داشت. برجام قطعاً مزایای امنیتی و سیاسی برای کشور دارد، اما آثار اقتصادی آن بدون تصویب لوایح چهارگانه ـ هر چقدر هم که این آثار ضعیف باشد، بروز بیرونی نخواهد داشت».(روزنامه حکومتی انتخاب ۴فروردین ۹۸)
خودکشی یا مرگ!
در این کلاف سردرگم و بن‌بستی که سراپای نظام را فراگرفته است، برخی پذیرش FATF را به‌خاطر این‌که مانع از ادامه پولشویی و غارت و عامل برملا شدن روش‌های غیرقانونی برای دورزدن تحریم‌ها می‌شود نوعی خودکشی قبل از مرگ می‌دانند و می‌گویند اگر قرار است و مجبور هستیم بپذیریم، لااقل تحریم‌ها قطع شود تا خودمان با دست خودمان طناب را بالا نکشیم. اگر ما در تحریم باشیم و کانالهای پولشویی هم برملا شود آنها همین راه نفس هم می‌بندند و زودتر خفه می‌شویم.
احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت آخوندها، در روز بیستم اسفند هم همین نکته را به صراحت اعتراف کرد و نوشت:
«تا وقتی تحریم برقرار است، پذیرشFATF شرایط اقتصادی کشور را بدتر می‌کند، چرا که بر اساس پالرمو باید همه مجاری دورزدن تحریم را برای تحریم‌کنندگان افشا کنیم و آنها با اطلاعاتی که به دست می‌آورند، فشار را بر ما بیشتر خواهند کرد».
پاسدار صفار هرندی، عضو دیگر مجلس تشخیص مصلحت نظام هم در همین رابطه گفت: «با رفتن زیر بار FATF ما عملاً دیگر آن فرصت را از خودمان می‌گیریم چون پذیرش آن مستلزم این است که کلیه اطلاعات مربوط به همین دورزدن‌ها را هم در اختیار طرف مقابل قرار دهیم. از جمله تراکنش‌های مالی، قرارها و پرداختها و به این صورت اگر مجمع به این نتیجه رسیده که نباید زیر بار FATF برود منطق‌شان این است که آیا باید با دست خودمان، خودمان را خفه کنیم یا بگذاریم اگر قرار است خفه شویم دیگران این کار را انجام دهند... یکی از اعضای مجمع در این رابطه از ماجرای خودکشی از ترس مرگ استفاده کرد که من گفتم اتفاقاً عکس این قضیه است یعنی این منطق که ما زیر بار FATF برویم خودکشی از ترس مرگ است».(خبرگزاری حکومتی فارس ۲۷اسفند ۹۷)
تنگنا و تشنج در نظام
عبدالله ناصری از باند اصلاح‌طلب به پشت‌پرده برخی از تخاصمات باندها ـ که هر کدام بر اساس منافع فردی و باندی به مقابله‌جویی با یکدیگر می‌پردازند ـ اشاره کرده و در خصوص تهدید و تطمیع احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص نظام آخوندی، می‌گوید:
«حسب اطلاعاتی که ما از برخی از اعضای مجمع داریم و گزارشاتی که اعضای اصلاح‌طلب مجمع داده‌اند، اتفاقاتی در جلسه اخیر مجمع افتاده و افرادی که قبلاً با امضای این کنوانسیونهای مالی موافق بودند تعداد قابل‌توجه‌شان از جمله آقای توکلی بلافاصله در عرض ۱۵روز مخالف سرسخت شده‌اند. معلوم است که در این ۱۵روز اتفاقی رخ داده است. یعنی جریان قدرتمندی یا اینها را قانع کرده که من بعید می‌دانم اقناع‌سازی صورت گرفته باشد یا موضوعات دیگری در میان است».
جنگ و دعوا، تهدید و تطمیع و ماجراهای پشت‌پرده FATF
همچنین روز دوشنبه ۲۰اسفند به‌دنبال التهاب ناشی از تنگنا‌های سیاسی و بن‌بست بی‌راه‌حلی در عرصه‌های مختلف نظام، مجلس ارتجاع شاهد جنگ و دعوا و خط و نشان کشیدن باندهای مختلف قدرت بود.
گسترش دعوا و درگیری باندهای غارت در مجلس آخوندی نمایش تنگنا و تشنج حاکم بر تمام ارگانهای نظام است. پاسدار قاسم میرزایی، عضو مجلس آخوندی که در جریان تنشها حضور داشت، در توضیح ماجرای روز دوشنبه گفت:
«همیشه وضعیت مجلس این‌طور است و برخی تندروهای حداقلی با سر و صدا و فریاد به‌دنبال مخالفت و به تنش کشیدن مجلس هستند. آنها در موضوعاتی مثلCFT و FATF و پالرمو و آتش زدن پرچم آمریکا و پاره کردن برجام و... حضور دارند... این‌که میکروفن رئیس جلسه را بگیری و به او توهین کنید، کار جالبی نیست. وقتی عده‌ای اقلیت اراده می‌کنند که فضای مجلس را به هم بریزند این کار را انجام می‌دهند، ولی ما این کار را انجام نمی‌دهیم در حالی که ما هم بلدیم عکس‌العمل مشابه نشان دهیم ولی در قبال چنین اقداماتی سکوت می‌کنیم».(رسانه حکومتی ابتکار ۲۱اسفند ۱۳۹۷)
در همین حال علی شکوری راد، یک مهرهٔ هم‌سو با باند روحانی، به واقعیت استیصال نظام در تنگنای تحریم‌ها اذعان کرده و بر ضرورت تمکین نظام به خواسته‌های جامعه جهانی تأکید نمود و گفت: «تصویب FATF و CFT که از عار پذیرش حق وتوی ۵کشور عضو ثابت شورای امنیت بالاتر نیست. ما آن عار را پذیرفته‌ایم؛ خم هم به ابرو نمی‌آوریم و خودمان را سفت گرفته‌ایم و ادعای همه چیز هم می‌کنیم. وقتی شما بناست بر اساس مصالح یک چیز ناخوشایندی را بپذیری خب همان مصالح اگر حکم می‌کند که چیز دیگری را بپذیری، باید بپذیری».
به این ترتیب می‌بینیم که با زبان بی‌زبانی خطاب با باند مقابل می‌گوید تجربه ۴۰سال گذشته نشان داده است که وقتی پای بقای نظام مطرح است ما هر ننگ و ذلت را می‌پذیریم و اکنون هم اگر می‌خواهیم زیر چرخ قیام ارتش گرسنگان و انزوای جهانی خرد نشویم مجبوریم تن به هر «عار» و خفتی بدهیم.
