به یاد آن سالها و سفرهای سعدی به اقصی نقاط عالم، به نواحی جندی شاپور شدم.
هوا را بس غبارآلود یافتم و مردمان نقاب بر رخسار. سبب را جویا شدم؟
زنی آزرده دل آهی کشید که: شهر ما زیبا بود با کارون پرآبش. ملاها آبش خشکاندند و بدین روز افکندند، و چون به خروش برمی‌خیزیم گویند: خود گناه وافر کرده‌اید و چنین بلانازل شده.
گفتم عجبا گناه چیست!؟ بلا کدامست! ملایان را نگر که به مکر دینداری، مردم از آتش دوزخ ترسانند، تا خر مراد خویش برانند.
در دم به یاد بوسعید افتادم آنگاه که از وی پرسیدند خدا از چه انسان را بیافرید و او در رد ملایان مزور گفت: خدای بخشنده و مهربان بود همی‌خواست بندگان گناهکار داشته باشد تا ایشان را عفو کند.
ازین روی آن زن را گفتم: آری اگر بلایی باشد خود همین ملایانند که آب و هوا از ستمشان در امان نیست.
ای که دین تو مردم آزاریست منش‌ات از همه شرف عاریست
بچه کارآیدت، سخنرانی مرگ بادت که بچه دجالی
الف – ص: یکی از دوستداران سعدی.
هوا را بس غبارآلود یافتم و مردمان نقاب بر رخسار. سبب را جویا شدم؟
زنی آزرده دل آهی کشید که: شهر ما زیبا بود با کارون پرآبش. ملاها آبش خشکاندند و بدین روز افکندند، و چون به خروش برمی‌خیزیم گویند: خود گناه وافر کرده‌اید و چنین بلانازل شده.
گفتم عجبا گناه چیست!؟ بلا کدامست! ملایان را نگر که به مکر دینداری، مردم از آتش دوزخ ترسانند، تا خر مراد خویش برانند.
در دم به یاد بوسعید افتادم آنگاه که از وی پرسیدند خدا از چه انسان را بیافرید و او در رد ملایان مزور گفت: خدای بخشنده و مهربان بود همی‌خواست بندگان گناهکار داشته باشد تا ایشان را عفو کند.
ازین روی آن زن را گفتم: آری اگر بلایی باشد خود همین ملایانند که آب و هوا از ستمشان در امان نیست.
ای که دین تو مردم آزاریست منش‌ات از همه شرف عاریست
بچه کارآیدت، سخنرانی مرگ بادت که بچه دجالی
الف – ص: یکی از دوستداران سعدی.
