دستاورد حکومت ولایت فقیه طی ۴۰سال حاکمیت بر کشور ثروتمندی چون ایران چه بوده است؟ الا چپاول و نابودی و بحران سازی در زمینه‌های مختلف، از جمله دستاوردهای حاکمیت آخوندی می‌توان به بحران شدید آب اشاره کرد. به‌دلیل سیاستهای ضدمردمی رژیم آخوندی و سدسازیهای بی‌رویه که تنها خاصیت آنها سرازیر کردن پول مردم ایران به جیب گشاد پاسداران خامنه‌ای و آقا زاده‌ها بوده است ایران دچار وضعیت بحرانی آب شده است به‌نحوی که بسیاری از منابع آبی سطحی و رودخانه‌ها را خشکانده‌اند، بحران آب در ایران هم‌چنین محرکی برای اعتراض کشاورزان و مردم به‌جان آمده بوده است. گزارش حاضر به گوشه‌ای از این فاجعه در شهرستان چابهار اشاره دارد
چابهار در ساحل خلیج‌فارس و اهمیت راهبردی‌اش، از پایین‌ترین سرانه دسترسی به آب در کشور برخوردار است. این سرانه اندک در حالی است که سیستان و بلوچستان به‌طور عام نزدیک به دو دهه است که درگیر خشکسالی است ولی خشکسالی امسال همه‌جانبه و فراگیر و در تمام پهنه این پهناورترین استان کشور محسوس شده است.
در روستاهای نوار ساحلی چابهار حتی یک متر لوله‌گذاری صورت نگرفته است
معین‌الدین سعیدی، رئیس شورای قلابی شهرستان چابهار، می‌گوید: ۹۰درصد روستاهای نوار ساحلی چابهار فاقد شبکه آب‌رسانی هستند و با تانکر آب‌رسانی می‌شوند. وی می‌افزاید: تنها ۲۱درصد جمعیت ۳۰۰هزارنفری شهرستان چابهار به شبکه آب دسترسی دارند که آن‌هم به‌صورت مداوم نیست. آب شهر چابهار دهه‌هاست جیره‌بندی است و گاه برخی محله‌ها هفته‌ها آب ندارند. سعیدی تصریح می‌کند: هم‌اکنون ۴۶۷روستای شهرستان عمدتاً ساحلی چابهار به‌وسیله تانکر آب‌رسانی می‌شوند.
در روستاهای نوار ساحلی چابهار نظیر «بریس» و «پسابندر» با اهمیت ویژه شیلاتی برای کشور و با جمعیتی بالغ‌بر شش هزار نفر حتی یک متر لوله‌گذاری هم صورت نگرفته است.
چابهار به‌واسطه مهاجرت روستائیان، بالاترین نرخ رشد جمعیت و رشد حاشیه‌نشینی نسبت به جمعیت را در کشور پیدا کرده است. روستاییانی که هم‌اکنون با شرایطی فاجعه‌بار در حاشیه‌شهر چابهار زندگی می‌کنند، روزی بهترین و مرغوب‌ترین میوه‌های گرمسیری نظیر موز، انبه و… را در مزارع «باهوکلات» پرورش می‌دادند.
سدسازی به‌جای شیرین‌سازی، تیر خلاص به روستاییان
این رئیس به‌اصطلاح شورای شهرستان ادامه می‌دهد: برای ما و مردم چابهار جای سؤال است که چرا از آب دریا برای شیرین‌سازی استفاده نمی‌شود. زمانی طرح آب‌رسانی از چابهار به فلات مرکزی ایران مطرح بود؛ شاید آن طرح فعلاً شدنی نباشد، ولی برای مردم چابهار که در کنار دریا زندگی می‌کنند که این طرح حتمی است.
سعیدی می‌افزاید: این واقعاً بی‌تدبیری است که سد ایجاد بشود و آبپشت سد، سال‌ها بلااستفاده بماند و هیچ راهکاری برای ایجاد شبکه‌های پایین‌دست نشود، آن‌هم در روستاهای نوار ساحلی چابهار.
سدهای «پیشین» و «زیردان» بلای جان روستاییان
سد «پیشین» یکی از سدهای بالادست چابهار است که در دهه ۷۰تحت عنوان آب‌رسانی برای ۲۰۷روستای پایین‌دست احداث شد، اما۲۰سال بعد از شروع عملیات سد سازی، مدیرعامل آب‌وفاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان گفت: طرح ایجاد شبکه زهکشی کشاورزی و آشامیدنی پایین‌دست سد ۱۷۵میلیون متر مکعبی «پیشین» شهرستان سرباز که طرح مطالعاتی آن از سال ۷۶آغاز شده، هم‌اکنون حدود ۳۰درصد پیشرفت فیزیکی دارد و اعتبار تکمیلی برای بهره‌برداری از آن نیز حدود ۳۰۰میلیارد تومان است.
سد «زیردان» دیگر سد بالادست چابهار است که در سال ۹۰به‌بهره‌برداری رسید، عملیات احداث شبکه پایین‌دست آن نیز از سال ۸۴آغاز شده اما سرنوشت این سد نیز همانند سد «پیشین» به‌دلیل عدم هم‌زمانی بهره‌برداری از سد و شبکه پایین‌دست، عملاً غیرقابل استفاده مانده و مقدار زیادی آب سال‌هاست در پشت مانده و در حال خشک‌شدن است.
معین‌الدین سعیدی، ادامه می‌دهد: خط انتقال آب از سد زیردان به «پیر سهراب» و آب‌رسانی به ۲۶۱روستای پایین‌دست هم‌اکنون معطل ۱۴کیلومتر لوله‌گذاری است. قول‌های زیادی در سال‌های اخیر برای به بهره‌برداری رسیدن پروژه سد «زیردان» داده‌شده؛ از جمله استاندار سابق قول داده بود سال ۹۵پروژه آب‌رسانی این سد به بهره‌برداری برسد که عملی نشد.
وزارت نیرو به آب‌شیرین‌کن‌ها تضمین خرید نمی‌دهد
عبدالغفور ایران‌نژاد عضو مجلس ارتجاع ازچابهار پیش‌تر گفته بود: بارها اعلام کردم تنها راه برون‌رفت از بحران بی‌آبی در سیستان و بلوچستان شیرین‌سازی آب‌های عمان ابتدا برای چابهار و کنارک و سپس در مراحل بعد بقیه شهرهای استان است.
این عضو مجلس افزود: هم‌اکنون تنها منبع آب بهداشتی مردم چابهار و کنارک، آب شیرینکن کنارک با ۲۸هزار مترمکعب ظرفیت روزانه است که با آن‌که قدیمی و فرسوده است، باید با این ظرفیت اندک جوابگوی جمعیت چابهار، کنارک، صنایع و برخی روستاها باشد.
وی تأکید کرد: برای جمعیت فعلی حدوداًً ۱۰۰هزارنفری شهر چابهار نیاز به حداقل ۴۰تا ۵۰هزار مترمکعب آب است تا شهر چابهار از وضعیت جیره‌بندی آب دربیاید و آب شبانه‌روزی داشته باشد؛ اما در حال حاضر سهم شهر چابهار از آب شیرینکن کنارک حدود ۱۲هزار مترمکعب است؛ یعنی در خوش‌بینانه‌ترین حالت ۲۸هزار مترمکعب کمتر از نیاز آبی.
این عضو مجلس ارتجاع تصریح کرد: با توجه به نیاز موجود در شهر و روستاهای ساحلی شهرستان چابهار و کنارک، احداث یک آب شیرینکن ۲۰۰هزار متر مکعبی برای شهرستان چابهار و یک ۱۰۰هزار متر مکعبی برای کنارک لازم است تا مردم حوزه شهرستان چابهار از کنارک تا «گواتر» به حداقل‌های موجود در سرانه شبکه آب بهداشتی دسترسی پیدا کنند.
وی پیش‌تر در گفتگو با یکی از رسانه‌های حکومتی گفته بود: بالغ بر ۱۰شرکت و سرمایه‌گذار داخلی و خارجی تمایل خود را برای احداث آب‌شیرین‌کن اعلام کرده‌اند؛ اما عده‌یی به دلایل نامشخص اجازه فعالیت و تأمین آب شهر و روستاهای چابهار و جنوب استان را نمی‌دهند.
رئیس شورای قلابی شهرستان چابهار نیز می‌گوید: با توجه به بحران آب در شهرستان چابهار با وجود ظرفیت و موقعیت بندری این شهرستان، تا کنون سرمایه‌گذاران زیادی از جمله بومی‌ها و غیربومی‌ها برای احداث آب شیرینکن ابراز تمایل کردند. سرمایه‌گذاران صریحاً اعلام کردند که تمام سرمایه‌گذاریهای احداث آب شیرینکن را انجام می‌دهند، منوط به این‌که وزارت نیرو به آنها تضمین خرید بدهد که این را هم که اصول اولیه برای سرمایه‌گذاری است، وزارت نیرو متعهد نشده است.
معین‌الدین سعیدی می‌گوید: عدم تضمین وزارت نیرو برای احداث آب شیرین‌کن‌ها در حالی است که هم‌اکنون عملیات احداث شبکه پایین‌دست دو سد بزرگ شهرستان چابهار که بی‌آبی حداقل روستاهای چابهار را برطرف می‌کند، سال‌هاست در پیچ‌وخم اعتبارات مانده است. سد پیشین و سد زیردان در حالی در دهه ۷۰ شروع به ساخته‌شدن کردند و به بهره‌برداری رسیدند که آب را پشت سد بلااستفاده گذاشتند و هیچ تدبیری برای احداث شبکه پایین‌دست آنها نشد.
وی تصریح کرد: در کشورهای توسعه‌یافته سدسازی یک پروژه رد شده است، چه برسد به آن‌که بخواهد سد در جایی مثل چابهار که قابلیت شیرین‌سازی آب دریا را با کمترین هزینه دارد، ساخته شود و هیچ تدبیری هم برای شبکه پایین‌دست سد نشود.
در مجموع مردم چابهار بر این باورند که با توجه به بحران بی‌آبی در یک نقطه بندری مثل چابهار، وزارت نیرو تشنگی ساحل‌نشینان چابهاری را یا نمی‌شنود یا باور ندارد و یا قصد خاص پنهانی دارند!
