روز سه‌شنبه۲۳ بهمن هم‌زمان با سالگرد انقلاب ضدسلطنتی، کانون‌های شورشی با اجرای دهمین دور عملیات و پراتیکهای بهمن آتشین نمادهای اهریمنی دههٔ زجر ارتجاع را به آتش کشیدند. این در شرایطی بود که بعد از ۴۷رشته عملیات در آغاز چهل و هفتمین سال سرقت انقلاب توسط خمینی، پاسداران سرکوبگر خلیفهٔ ارتجاع برای حفاظت از این نمادها در آماده‌باش حداکثری بودند.
قهرمانان کانون‌های شورشی در ۲۷عملیات تکمیلی خود با شعار «می‌جنگیم می‌میریم ایران را پس می‌گیریم» و «مرگ بر دیکتاتور، نه شاه استعماری، نه شیخ ارتجاعی»، با انفجار در حوزه جهل و جنایت و سرکوب زنان در تهران و دو انفجار در حوزهٔ بسیج سپاه پاسداران پرچم برافراشته قیام و انقلاب را دوباره به اهتزاز درآوردند.
شورشگران در دلیجان مجسمهٔ جلاد سلیمانی را به آتش کشیدند و بنر روی پل بزرگراه مولوی را در تهران طعمهٔ حریق کردند. دلاوران پیشتاز با به آتش کشیدن بنرهای حکومتی دهه زجر و ۲۲بهمن با تصویر منحوس خمینی و خامنه‌ای و جلاد سلیمانی در شهرهای تهــران، تبریز، کرج، اصفهان، شیراز، اهواز، کرمان، ساری، بندرعباس، زاهدان، یاسوج، بیرجند، قائمشهر. رامسر، برازجان، بیجار و طبس، سیلی‌های محکم دیگری بر بناگوش خلیفهٔ درماندهٔ ارتجاع نواختند.
پیش از این، در ۲۱بهمن به‌مناسبت چهل و هفتمین سال سرقت انقلاب توسط خمینی، کانون‌های شورشی با ۴۷عملیات قضاییه جلادان در ایلام، فرماندهی انتظامی در کرمان، حوزهٔ جهل و جنایت در تهران و الیگودرز و ادارهٔ تعزیرات حکومتی را در هم کوبیدند. هم‌چنین بنرهای حکومتی دههٔ زجر را در شهرهای تهران، تبریز، مشهد، اصفهان، کرج، رشت، ارومیه، کرمانشاه، قزوین، اراک، خرم‌آباد، اردبیل، بیرجند، بوشهر، شهرکرد، رامسر، خرمشهر، آمل، لاهیجان، بوئین‌زهرا، لردگان، بروجن، جیرفت، ایرانشهر، سرباز، خاش، سیرجان، سراوان، چابهار و هفشجان (چهارمحال و بختیاری) به آتش کشیدند.
انفجار مراکز سرکوب و غارت و به‌آتش کشیدن نمادهای پلید دههٔ زجر، با شعار «مرگ بر دیکتاتور، نه شاه استعماری، نه شیخ ارتجاعی»، از نشانه‌های روشن تداوم بهمن آتشین۵۷ است که بساط دیکتاتوری سلطنتی شاه را جمع کرد.
دهمین دور عملیات و پراتیکهای بهمن آتشین نیز بار دیگر نشان داد که انقلاب ایران هرگز نمرده و دود و خاکستر نمی‌شود. همان عزم شورش و خیزش که در نسل۵۷ علیه ستمگران حاکم توفان به‌پا کرد و بساط سلطنت موروثی را درهم پیچید، در نبرد سازش ناپذیر نسلهای بعدی با سارقان انقلاب توفنده است. عزمی که در یک مقاومت سازمان‌یافته با اتکا به چهار دهه نبرد انقلابی و رهایی‌بخش، می‌رود تا سلطنت مطلقهٔ فقیه را به زباله‌دان تاریخ بسپارد.
این مقاومت زیر وحشیانه‌ترین سرکوب و شکنجه و اعدام و زیر مهیب‌ترین تبلیغات و شیطان‌سازی خمینی و خامنه‌ای پایداری کرده و هرگز مقهور دسیسه و سالوس استبداد دینی نشده است. در سالگرد انقلاب بهمن، کانون‌های شورشی با سلسله عملیات آتشین و پی‌درپی علیه نمادهای سلطنت مطلقه فقیه، نشان می‌دهند که پرچمهای انقلاب و قیام با چراغ راهنمای نه شاه -نه شیخ فرا راه خلق به ستوه آمده برافراشته است.
در بخشی از اطلاعیهٔ اجلاس میاندوره‌یی شورا که طی روزهای ۲۳و۲۴ بهمن برگزار شد، آمده است: «اجلاس شورا افزایش و گسترش عملیات و کارزارهای کانون‌های شورشی را شایان تبریک دانست و شجاعت و ارادهٔ اعضای کانونها را در برابر پاسداران و نیروهای سرکوبگر و هم‌چنین ایستادگی آنها در زندانها و در مقابل شکنجه‌گران را به‌مثابه افتخارات مردم و تاریخ ایران ستود». در ادامهٔ اطلاعیه آمده است «تغییر و سرنگونی تنها به‌دست مردم و مقاومت سازمان‌یافته آنها امکان‌پذیر است. تظاهرات پاریس میعادگاه انبوه ایرانیان در حمایت پرشور هموطنان از رزم قهرمانان کانون‌های شورشی در داخل میهن اسیر بود؛ که با شعارهای“ می‌جنگیـم می‌میـریم ایرانو پس می‌گیریم“ و“ مرگ بر دیکتاتور، نه شاه استعماری، نه شیخ ارتجاعی“، این پیام را برای مردم ستمدیده و غارت‌شدهٔ ایران داشتند که: ”می‌کشیم از دهن گرگ برون، انقلابی که به سرقت بردند“».
