سیلی که از روزهای اول سال با بارشهای سنگین شروع شد و ۲۰استان را فراگرفت، از مدتها قبل توسط ارگانهای ذیربط حکومتی پیش‌بینی شده بود.
اما به‌رغم این مسأله قبل از وقوع آن دولت روحانی هیچ اقدامی در زمینه جلوگیری از خسارات فراوان به مردم انجام نداد.
پس از وقوع سیل نیز بر اساس رسم معمول حاکمیت بر پنهان‌کاری، دولت ضدمردمی تا توانست واقعیت بی‌عملی و بی‌کفایتی خود و ابعاد گسترده خسارت سیل بر مردم را لاپوشانی کرد.
اما به‌رغم لاپوشانی دولت، ابعاد خسارت سیل به قدری گسترده بود که رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی به ناگزیر به گوشه‌هایی از آن اذعان کردند.
در زمینه خسارت سیل به مناطقی از استان کرمان سایت رویداد۲۴ششم فروردین ۹۹ با عنوان «آب از سر مردم جازموریان گذشت» در مورد «وضعیت تکان‌دهنده سیل‌زدگان جنوب کرمان» هم می‌نویسد: «از ظهر روز یکشنبه بارشهای شدید که پیش از این پیش‌بینی‌شده بود استانهای هرمزگان، بوشهر، فارس، سیستان و بلوچستان، قم، گیلان و کرمان را درگیر سیل و آبگرفتگی کرد، که در این بین برخی مناطق به‌شدت محروم جنوب استان کرمان و مخصوصاً رودبارِ جنوب متحمل خسارات جبران‌نا‌پذیری شدند».
این سایت حکومتی در ادامه به‌نقل از یک مقام محلی می‌نویسد: «در این ماجرا مسئولان شهرستان و حتی استان را مقصر می‌دانم. زیرا با توجه به این‌که در رسانه‌ها و فضای مجازی از دو هفته پیش از وقوع سیل مرتب هشدار داده می‌شد، اما هیچ جلسه‌یی از سوی ستاد بحران شهرستان برگزار نشد». (رویداد ۲۴- ۶فروردین ۹۹)
تلویزیون رژیم ۶فروردین ۹۹در گزارشی در زمینه ابعاد خسارات سیل بر راهها و پل‌های مناطق سیل‌زده گفت: «سازمان راهداری اعلام کرده طول کل راههای آسیب دیده از سیل ۹هزار کیلومتر است. در این سیلاب ۵۶۰ابنیه و پل آسیب دید. هم‌چنین بر اساس برآورد اولیه حدود ۵۰۰میلیارد تومان خسارت به راهها وارد شده است. بارشهای چند روز گذشته و جاری شدن سیل ۸۶۰واحد مسکونی را در شهرستان ریگان تخریب کرد».
پس از وقوع سیل به‌رسم معمول، مقامات کشوری و محلی دولت روحانی در زمینه کمک به مردم سیل‌زده حرفهای کلی همیشگی را تحویل دادند.
«معاون اول رئیس‌جمهور در تماسهای جداگانه با استانداران فارس، بوشهر و کرمان خواست با بسیج امکانات و ظرفیت استان تمام تلاش خود را برای کمک به سیل‌زدگان و جلوگیری از بروز خسارات بیشتر به کار گیرند». (تلویزیون حکومتی ـ ۵فروردین)
این حرفهای کلی پس از وقوع سیل در حالی است که مردم می‌پرسند به‌رغم روشن بودن ابعاد سیل، چرا حکومت آخوندی کوچکترین اقدام بازدارنده‌یی نکرد، و برای لاپوشانی این فاجعه تا توانست ابعاد خسارات مردمی و تلفات انسانی را کوچک‌نمایی کرد.
نظام آخوندی در کوچک‌نمایی به قدری سراسیمگی داشت که آمارهای کلی با ریز آمار تلفات همخوان نیست زیرا روز ۵فروردین اعلام شد آمار کل تلفات سیل ۱۲نفر است اما این آمار با آماری که از طرف رسانه‌های مختلف منتشر شد تفاوت دارد.
بر اساس گزارش رسانه های مختلف رژیم آمار کشته‌شدگان حوادث سیل تا روز ۵فروردین ۱۶نفر است اما دولت روحانی در خبرهایش آمار را ۱۲نفر اعلام کرد.
تلویزیون شبکه خبر ۶فروردین ۹۹آمار بناهای ویران‌شده را ۵۵۰مورد ذکر کرد در صورتی که در همان روز یک رسانه دیگر این آمار را ۵۵۰۰مورد ذکر کرد. (سایت فصل تجارت ۶فروردین ۹۹)
خبرهای رژیم در مورد سایر ابعاد این سیل ویرانگر سکوت محض است. از جمله در مورد نیازهای گرمایشی مردم، نیازهای دارویی و استقراری و حتی ساده‌ترین نیاز یعنی آب و غذا در حالی که سیل خانه و کاشانه و کشت و کارشان را برده است.
در زمینه وضعیت اسفناک مردم جازموریان، خبرگزاری سپاه پاسداران(فارس) ۸فروردین ۹۹طی گزارشی از منطقه نوشت: «صدها کپر و خانه مردم در بخش جازموریان در شهرستان رودبار در جنوب استان کرمان در سیل سوم فروردین‌ماه نابود شد، وسایل زندگی مردم از بین رفت، خیلی از وسایل را آب برد بسیاری از دام‌های مردم تلف شد و کشاورزی مردم به شکل جدی آسیب دید و مردم در بخش جازموریان واقعاً آسیب دیدند و وضعیت بحرانی دارند».
دولت آخوندی به‌رغم این‌که در صحنه کمکی به مردم نمی‌کند اما مانند همیشه وعده کمک سرخرمن در آینده می‌دهد، وقتی هم که مدتی از وقوع بحران گذشت و به‌قول معروف آب از آسیاب افتاد به‌کلی وعده‌هایش را فراموش می‌کند.
دلیل دیگر کوچک‌نمایی و پنهان‌کاری خسارات سیل بر مردم وحشت از اعتراضات مردمی است که البته این سیاست همیشگی نظام ولایت فقیه در رابطه با بحران‌هایی است که در آنها اسیر است. همچنانکه در جریان بحران بیماری کرونا نیز این سیاست ضدمردمی را در پیش گرفت، اما واقعیت این است که از این سیاست طرفی نخواهد بست. زیرا بلافاصله سیاستش توسط مردم و حتی بعضاً به‌خاطر تضادهای درونی‌اش توسط رسانه‌های باندهای مختلف آن افشا می‌شود.
در زمینه کوچک نشان خسارات سیل سال گذشته روحانی به این ادعای بلاهت‌بار متوسل شد.
آخوند شیاد برای توجیه بی‌عملی و درماندگی نظام در حل مسایل سیل‌زدگان و در وحشت از خشم مردم محروم، با شیادی بلاهت‌بار اشکال کشورهای دیگر را پیش کشید و گفت: «در برخی کشورها مانند آمریکا، هنگامی که مردم با سیل مواجه می‌شوند تا پنج سال پس از آن با مشکلات ناشی از آن روبه‌رو هستند. دولت این کشور مشکلات مردم را در این‌گونه حوادث درک نکرده و به خواسته‌ها و مشکلات مردم هیچ توجهی ندارد».
حرفهای وقیحانه و مشمئزکننده روحانی در شرایطی است که در حال حاضر هنوز مردم مناطق سیل‌زده سال ۹۸در لرستان و خوزستان و استانهای شمالی و مردم زلزله‌زده سال۹۷سرپل‌ذهاب و... با مشکلات بسیاری مواجه‌اند.
آری، بدون تردید راه‌حل همان است که خانم مریم رجوی در ۱۶اسفند ۹۸در رابطه با رژیم منحوس ولایت گفتند: «آخوندهای حاکم هیچ بویی از انسانیت، ایرانیت و اسلام نبرده‌اند، آنها نه می‌خواهند و نه می‌توانند از منافع ملی ایران حفاظت کنند.
امروز نه فقط آزادی مردم ایران، بلکه سلامتی و زندگی آنها و نجات اقتصاد و حفظ موجودیت ایران، در گرو سرنگونی این رژیم است. همچنانکه لازمه صلح و امنیت در منطقه و جهان و مقابله با بلایای طبیعی، مشروط به تغییر این رژیم است.»
