روز سوم اسفند، ۹۱ نمایندهٔ مجلس ارتجاع، طرح استیضاح عبدالناصر همتی وزیر امور اقتصادی و دارایی را امضا کردند. بهدنبال آن، نایبرئیس مجلس اعلام کرد که جلسهٔ استیضاح، روز یکشنبه ۱۲ اسفند برگزار خواهد شد.
با اعلام خبر استیضاح همتی، پزشکیان بلافاصله و بدون اطلاع قبلی به ساختمان وزارت امور اقتصاد و دارایی رفت و در مقابله با ۹۱ نمایندهٔ مجلس گفت:
«همهٔ سیاستهای بانکی، ارزی و پولی در جلسه سران قوا تصمیم گرفته شده و به وزیر اقتصاد ربطی ندارد. اگر مقصریم که ما مقصریم، بیایید ما را بگیرید.» [۱]
بهدنبال اقدام ۹۱ نمایندهٔ مجلس و پاسخ فوری پزشکیان به آنان، کشاکشهای باندی در نظام آخوندی اوج تازهیی گرفت. کشاکشی که در نوع خود، قدم نهادن به مرحلهییست که حتی مصالح نظام آخوندی را هم تحتالشعاع قرار داده و منافع مافیایی را برجسته مینماید؛ منافع باندی که زخمهای چرکین کشاکش میان قدرت و ثروت را رو میآورد. آنان «دیگر به کارآیی استیضاح هم کاری ندارند، مهم از خانه برون تاختن و چهره برانداختن» [۲] است.
خصلت جدید این کشاکش باندی، گویای این است که اوضاع از دست خامنهای هم دررفته است و دیگر باندهای همسو با ولیفقیه هم برای اندرزها و نصیحتهای مستمر هفتههای اخیر او تره خورد نمیکنند:
«حمید رسایی با شکستن پروتکلهای رسمی مجلس و زیر پا گذاشتن قانون، سخنرانیاش در جلسه غیرعلنی را بهصورت علنی منتشر کرد.» [۳]
خصلت دیگر شعلهور شدن جنگ مافیایی، کینهکشی بر اساس دادههای دیرینهییست که در آبنمک خوابانده شده بودند و هر طرف درگیر، منتظر جواز بروز بوده است. در این کشاکش معلوم میشود که ناترازیهای ارزی و بحران اقتصادی، هرگز دغدغهٔ دولتها نبوده و قدرت و ثروت، کانون این کشاکشهاست:
«جبههٔ پایداری، صحنهگردان استیضاح همتی است. تعداد ۹۱ نمایندهٔ متقاضی استیضاح، در نوع خود جالب توجه است. جریانی که از هیچ تلاشی برای کند کردن حرکت دولت فروگذار نیست. طیفی که در زمان رشد قیمت ارز در دولت قبلی، لام تا کام سخنی مطرح نمیکرد و هر بهانهیی را برای نوسانات ارزی مطرح میکرد.» [۴]
این هم بروز نمونهیی دیگر از دادههای برآمده از آبنمکهای دیرینِ کینهکشی:
«رئیس شورای اطلاعرسانی دولت اعلام کرد هر روز شایعهٔ استعفا، اخراج و جایگزین کردن رئیس کل بانک مرکزی را مطرح میکنند یا چندین ماه است که در حال پخش شایعهٔ استعفای رئیسجمهوری هستند. استیضاح همتی یک حرکت نمایشی از سوی نمایندگان برای به حاشیه کشاندن بحث و پاک کردن ردپای واقعیِ مقصران این نوسانات است.» [۵]
طرح یک استیضاح، پیشروی مدارهای کینهکشی و رونماییِ باندی را شتاب میدهد. در این میانه رو میشود که عدهیی از اف.ای.تی.اف سودهای کلان میبرند:
«باید سیاستهایی را استیضاح کرد که تا امروز نه تنها کمکی به حل مسائل نکردهاند، بلکه همواره بر حجم مشکلات افزودهاند. باید افرادی را استیضاح کرد که یک جامعه و یک ملت را در لیست سیاه FATF نگهداشتند. آنها را باید استیضاح کرد.» [۶]
برای اولین بار معلوم میشود که باندهای متمایل به ولیفقیه ــ که در چند ماه گذشته کرباس چهل تکه شدهاند ــ چه منافع در اف.تی.اف.اف دارند و همان «عدهیی هستند که از اف.ای.تی.اف فرار میکنند». پزشکیان هم که کارد به استخوانش رسیده است، مجبور میشود با وجود دعاهای مستمر برای «طول عمر با عزت مقام معظم رهبری»، بهطور ضمنی هم شده، باندهای مورد تأیید ولیفقیه را در پشت بحران اف.ای.تی.اف معرفی کند:
«چرا عدهیی باید از عناوینی مانند FATF فرار کنند، در حالی که میتوانیم در داخل کشور جریان نقدینگی را رصد کنیم و مانع از خروج منابع کشور شویم.» [۷]
اینها علنی نمودن گزارشهای ناخواسته و تحمیلشده به باندهای قدرت و ثروت هستند. اینها را باید بروز ناگزیر علت پایان نداشتن بحران زیست و معیشت مردم ایران تلقی نمود. از طرفی اینها بهطور قانونمند هزینههای سنگین روی دست ولیفقیه و کل نظام خواهند گذاشت. نوع این هزینه، نه مالی و اقتصادی برای نظام، بلکه تماماً سیاسی با خصلت شتاب گرفتن بحران فروپاشی آن و انفجار مهیب جامعهیی آسیبدیده از الیگارشیِ ثروت و قدرت مافیاییِ حاکمیت ملایان است. از اینرو، این گزارشها را باید عوایدی بهنفع مردم ایران دانست.
در بروز این واقعیتِ اجتنابناپذیر، شاهدان نمایش که ضمناً خودشان در حفظ منافع نظام، همذاتپندار بازیگران صحنه هستند، عواقب این استیضاح را پیشبینی کرده و غیرمستقیم به ولیفقیه گوشزد میکنند:
«اگر استیضاح رأی بیاورد و همتی را بیندازند، شاهد تغییر لحن و رفتار پزشکیان خواهیم بود.» [۸]
پینوشت:
[۱] سایت عصر ایران، ۳ اسفند ۱۴۰۳
[۲] از یادداشت روزنامه اعتماد علیه استیضاحکنندگان، نشر در سایت عصر ایران، ۳ اسفند ۱۴۰۳
[۳] خبر آنلاین، ۳۰ بهمن ۱۴۰۳
[۴] سایت عصر ایران بهنقل از روزنامه اعتماد، ۳ اسفند ۱۴۰۳
[۵] همان
[۶] علی ربیعی دستیار اجتماعی رئیسجمهور، سایت دنیای اقتصاد بهنقل از خبرگزاری ایرنا، ۳ اسفند ۱۴۰۳
[۷] خبرگزاری تسنیم، ۱ اسفند ۱۴۰۳
[۸] سایت فرارو، ۳ اسفند ۱۴۰۳