درگرداب بحرانهای بیعلاج گریبانگیر رژیم و بیراهحلی در برونرفت از این بحرانها، اعتراف مقامات و مهرههای حکومتی به افزایش نفرت عمومی از نظام ولایت از نشانههای دوران پایانی رژیم است بهنظر میرسد که همه آنها در یک چیز اتفاقنظر دارند و آن شرایط انفجاری جامعه و تهدید قیام و سیلابی است که تمامیت نظام تبهکار ولایت فقیه را با خود ببرد.
جامعه در حال ترکیدن!
در هراس از این تهدید است که یحیی آل اسحاق وزیر اقتصاد رفسنجانی با اعتراف به فضای انفجاری و تنگنای زمان برای آن در برنامه نود اقتصادی تلویزیون رژیم گفت: «مجموعا فشار در داخل جامعه دارد میترکد. اگر برای این جامعه فکری نکنید، پس فردا این بحثهای نظری یک قران فایده ندارد. الآن جامعه از نظر معیشت در فشار است. وضعیت کشور در شرایط ویژه است».(سایت نود اقتصادی ۱۳فروردین ۹۷)
محمدرضا عارف سرکردهٔ باند اصلاحطلب موسوم به فراکسیون امید در مجلس ارتجاع از «کاهش اعتماد مردم به حاکمیت اظهار نگرانی کرد» و خواستار عقبنشینی و غلط کردم گویی از سیاستهای ضدمردمی و «اصلاح روشها و تصمیمات برای بهبود وضعیت کشو رشد».(خبرگزاری ایسنا ۱۱فروردین ۹۷)
عملکرد چهار دهه
ابوالفضل سروش عضو مجلس ارتجاع همسو با باند روحانی نیز گفت: «همه میدانیم که کشور روزهای سختی را میگذراند و مردم بهدلیل مشکلات اقتصادی و معیشتی که به کشور تحمیل شده روزگار خوشی را ندارند».
وی در مورد بیاعتمادی مردم به اصلاحپذیری حاکمیت افزود: «روند امور و فعالیت مسئولان، امید به اصلاح درونی آنها را نشانه گرفته است».
او در ادامه با بیان اینکه «باید آسیب شناسی جدی از عملکرد این چهار دهه صورت بگیرد»، افزود «آنچه این روزها من را نگران میکند اعتماد مردم به حاکمیت است عملکرد ما مسئولان در ۴دهه گذشته بگونهای نبوده که اعتماد مردم ارتقا پیدا کند بلکه متأسفانه بعضاً شاهد کاهش این اعتماد هستیم» (سایت رویداد ۲۴- ۱۲فروردین ۹۸)
نظام دچار چالش
آخوند غرویان از حوزهٔ قم هم با بیان اینکه «مردم مقداری نسبت به اصل نظام و کلیت حاکمیت حالت خاص پیدا کردهاند»، گفت «بخش اعظم مشکلات کشور مربوط به بخش اقتصادی است که تمام نظام را دچار چالش کرده است». وی با اشاره به بحرانهای گریبانگیر نظام گفت: «بحرانهای سیاسی، تحریم، تورم، گرانی، خروج ترامپ از برجام، FATF، صف گوشت و... گوشهیی از اتفاقاتی است که مردم در سال ۹۷تجربه کردند» وی در ادامه افزود: «برخی تلاش دارند این مشکلات را تماماً متوجه دولت بدانند که به نظر م اصلاً درست نیست» (سایت شعار سال ۱۲فروردین ۹۸)
چمران مهرهٔ باند خامنهای پیش از این فراتر از نفرت عموم مردم به ریزش نیروهای اخص حکومت یعنی کسانی که در نمایش انتخابات درونی آن شرکت میکردند اذعان کرد و گفت: «اگر همین امروز (نمایش انتخابات) برگزار شود، فکر میکنم نصف بیشتر مردم اصلاً رأی ندهند و در انتخابات شرکت نکنند چون خیلی از این سیستم اجرایی در دولت ناراحت هستند». (سایت خبر آنلاین ۸فروردین ۹۸)
مرتضی مبلغ یک مهره دیگر همسو با باند روحانی هم هشدار داد «سرخوردگی مردم زنگ خطری جدی است».
وی با بیان اینکه «اعتماد عمومی با حرف ساخته نمیشود» به نقش تمامی باندهای حاکم اذعان کرده و بر ضرورت غلط کردم گویی و عقبنشینی رژیم از سیاستهایش گفت: «همه مقامات از بالاترین تا پایینترین باید نقش خود را در مشکلات به وجود آمده بپذیرند. باید در بخشی از رویکردها و سیاستهایی که کارآمد نبوده و کشور را با این شرایط مواجه کرده تجدید نظر کنند».(سایت اعتماد ۷فروردین ۹۸)
سیل خیابانی تودهها
چالش قیامها و چالش سرنگونی رژیم آنچنان عینی و جدی است که پیش از این حجاریان معاون پیشین وزارت اطلاعات و از عناصر باند موسوم به اصلاحطلب بر خطر سیل خیابانی تودهها و تکرار رخدادهای دیماه ۹۶ تأکید کرد و گفت: «غیرمترقبه بودن و پایش نشدن، در طبیعت، به سیل خیابانی و در سیاست، به حضور تودهیی میانجامد. وقایع دیماه ۱۳۹۶ شاهد این مثال است؛ چنانچه پیش از آن نقاط بحرانخیز و عوامل بحرانزا و همچنین مطالبات معوق شناسایی میشد، اعتراضات دیماه قابل پیشبینی و مدیریت بود... ذیل شرایط اضطراری، جملگی واکنشها توأم با خشونت و انقلابیگریست. و جمعیت تودهوار و آنارشیست بهجای منتقدان با هویت مینشیند و در نهایت، سیاست نرمال و تحولخواهی و اصلاحطلبی و گذارهای مسالمتآمیز ناممکن میشود.» (سایت مشق نو ۱۰فروردین ۹۷)
پیش از او هم سعید مدنی جامعه شناس رژیم همسو با باند روحانی هشدار داد: «مردم هر چه فقیرتر شوند به جای آن که خواستههای خود را از راههای دموکراتیک دنبال کنند به سمت شورش و پایین کشیدن دولتهای نالایق حرکت میکنند».
خواست مردم در قیام ۹۶و ۹۷
اعترافات مهرههای رژیم تماماً نمایانگر خشم مردم علیه هر دو باند حاکم است، مردمی که در اعتراضات و خیزشهایشان و در شعارهایشان بهخصوص در قیامهای دیماه ۹۶و مرداد ۹۷هر دو باند رژیم هدف قرار دادند، و خواستار سرنگونی تمامیت آن شدند.
قیام و خیرش مردم و شرایط عینی برای سرنگونی تمامیت حاکمیت، هر گونه راه «گذارهای» مورد نظر رژیم را ناممکن ساخته و هر گونه آرزوی فریب مردم و بقای نظام را مطلقاً غیرقابل امکان ساخته است.