نمایشهای جمعه ۲۱دی ۹۷ در بسیاری از شهرهای کشور صحنه فریاد وحشت امامجمعههای خامنهای نسبت به دشمنی است که درصدد براندازی نظام بوده و از هیچ فرصتی هم برای رسیدن به این هدف کوتاهی نمیکند.
آنها در حالی که حاکمیت آخوندی را مترادف اسلام و دین و ایران و انقلاب قلمداد میکردند، به سردمداران و مهرههای حکومتی هم هشدار دادند که مراقب نقشه دشمن و مراقب قیام تودهای به جان آمده باشند که از این بابت نظام ضربه نخورد.
آخوند کرامتی، امامجمعه گلپایگان از دشمنی ابراز هراس کرد که میخواهد «ریشه نظام را بخکشاند» و در این رابطه توصیه کرد این هدف دشمن «دل مسئولان را نلرزاند» و « اردادهها را ضعیف نکند».
آخوند دری نجفآبادی در اراک با صراحت از مجاهدین خلق بهعنوان دشمن نام برد و هشدار داد که در این شرایط «هوشیارانه و آگاهانه در برابر دشمن مقاومت کرده و با مردانگی» ایستادگی شود.
آخوند محمدرضا ناصری در یزد نسبت به اخباری که در شبکه مجازی پخش میشود به ایادی حکومتی هشدار داد که مراقب باشند زیرا «شایعهپراکنی از جمله آفتهای جدی است» و «دشمنان قصد دارند با شایعهپراکنی مردم را نسبت به مسئولان و اهداف انقلاب اسلامی بیتوجه و بیاعتماد کنند».
آخوند دژکام، امامجمعه شیراز، بدون نام بردن از دشمنی که «همواره از ابتدای پیروزی انقلاب تا امروز برای ترویج ناامیدی در جامعه ایران تلاش کرده است» به همین دشمن اشاره کرد که در شرایط کنونی نیز «با استفاده از فضای مجازی این هدف را دنبال میکند».
بسیاری از امامجمعههای رژیم با زبان معکوس وحشت خود را با این کد بیان میکردند که دیدید تا الآن سرنگون نشدهایم؟!
آخوند نعیمآبادی، امامجمعه هرمزگان، از اینکه حاکمیت آخوندی در همان سال اول سرنگون نشده ابراز خوشحالی کرد و گفت: « اکنون در آستانه ۴۰سالگی انقلاب تمام مدعیان و منافقان که آرزو نابودی نظام را داشتند، خود نابود شدند».
آخوند یوسف قاسمی، امامجمعه کنگان، گفت: «اکنون که ایران چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را پشت سر میگذارد که دشمنان با تشکیل کارگروه قصد دارند اعتراضات را به سمت اغتشاش سوق دهند».
تعدادی از امام جمعهها هم همراه با ابراز وحشت ناله و فریاد میکردند که چرا دولتهای غربی به مجاهدین در کشورشان آزادی عمل دادهاند:
آخوند آل هاشم، امامجمعه تبریز هم نسبت به گروهی که «طی ۴دهه با اصل نظام جمهوری اسلامی مخالف بوده و بهدنبال فروپاشی آن است» آه و فغان سرداد و از فعالیت آن در اروپا ابراز نگرانی کرد و از «اتحادیه اروپا» خواست «در خصوص پناه دادن و حمایت از تروریستها، به مردم ایران پاسخ دهد چرا از تروریستها حمایت میکنید؟».
آخوند رضی شکوری، امامجمعه خوی هم از حضور «تروریستها» در خاک اروپا ابراز تأسف کرد و گفت کشورهای اروپایی «تروریستهایی که بیش از هزاران نفر مردم ایران را به خاک و خون کشیدهاند در کشورهای خود جای دادهاند» اما «جمهوری اسلامی را متهم به حمایت از تروریسم میکنند».
ملاحظه میشود که امامجمعههای رژیم با اشاره و با صراحت ترسشان را از دشمنی ابراز میدارند که از ابتدای روی کار آمدن حکومت آخوندی در فکر براندازی و سرنگونی آن بوده و در حال حاضر هم قصد براندازی دارد و «میخواهد ریشه نظام را بخکشاند»، «اعتراضات را به سمت اغتشاش سوق میدهد» و مصیبت دیگر اینکه در خاک اروپا هم فعالیت میکند و...
بسیار مشخص است که دشمنی که از اوایل روی کار آمدن حاکمیت آخوندی دنبال براندازی آن بوده و «طی ۴دهه با اصل نظام جمهوری اسلامی آن مخالف بوده و...» و اکنون نیز همین خط را دنبال میکند چه جریانی بوده است.
آدرس دشمنی را که امامجمعههای خامنهای میدهند، آدرس مجاهدین خلق و مقاومت ایران است که بعضاً با اسم و رسم از آنها نام میبرند. آنها ضمن زدن اتهام تروریست به آنها از فعالیتهایشان هم در ۴۰سال گذشته و در حال حاضر هراسان هستند.
بعضا هم با ایما و اشاره نسبت به نقش و جایگاه مقاومت در داخل کشور در زمینه سمت و سو دادن تحولات به سمت سرنگونی رژیم، و همچنین نسبت به حضور گسترده و فعالیت آن در اروپا ابراز هراس میکنند.
این دشمن است که امامجمعههای خامنهای آنها را در یک جنگ تمامعیار و رودررو با نظام ولایت فقیه میبینند.
این دشمن است که در حال حاضر بزرگترین تهدید و اصلیترین تهدید برای نظام آخوندی است، بهگونهای که در اکثر هفتهها امامجمعههای خامنهای نسبت به آنها روضه وحشت میخوانند و وامصیبتا میگویند.
البته آنها بعضاً برای اینکه زیاد این دشمن را برجسته نکنند تلاش دارند نقش دشمن خارجی هم پررنگ کنند، اما در این مواقع هم بسیار واضح است که تلاش آنها بر این است که دشمن اصلی در داخل را پررنگ نکنند و ترسشان را آن لاپوشانی کنند.
اما واقعیت این است که در شرایط کنونی نقش این دشمن در داخل و پیشبرد قیام آنچنان برجسته است که دیگر نقش آن قابلانکار نیست و در سر بزنگاه سردمداران رژیم ناگزیر هستند که به آن اعتراف کنند.
دشمنی که نقش آن در قیام سال ۹۶ آنطور تعیینکننده بود که سردمداران حاکمیت از جمله علی خامنهای نتوانستند نسبت به آن بیتفاوت بمانند و به آن اذعان کردند.
البته تنها امامجمعههای خامنهای نیستند که به جایگاه بیبدیل مقاومت در داخل و خارج کشور اذعان میکنند و از آن بیمناکند، بلکه بسیاری از سردمداران حکومتی و از جمله مقامات بلندپایه وزارتخارجه آن نیز به آن معترفند.
در جریان لیستگذاری نهادی از وزارت اطلاعات دولت آخوند حسن روحانی و ۲تن از مقامات آن هم شاهد بودیم که چگونه سردمداران وزات خارجه نسبت به نقش مقاومت ایران در صحنه بینالمللی و کشورهای اروپایی عنان از کف داده و اتحادیه اروپا را مورد شماتت قرار دادند که چرا مجاهدین و مقاومت ایران در خاک اروپا فعالیت میکنند و چرا جلو این فعالیت گرفته نمیشود.
در اظهارات دوتن از امامجمعههای خامنهای نیز آه و فغان نسبت به فعالیتهای مقاومت ایران در اروپا را مشاهده کردیم.