جنگ بر سر قبول یا رد FATF در نظام آخوندی دوباره شعله کشیده است. این جنگ این بار در بستری از وحشت از انفجار اجتماعی و افزوده شدن مطالبات مردمی در اثر سیل ابعاد جدی‌تر دارد. به‌خصوص که با نزدیک شدن ۱۳اردیبهشت سرفصل پایان معافیت ۸کشور از خریداران نفت آن و تشدید تحریم‌های آمریکا و به‌دنبال مواضع اخیر پمپئو علیه آن، شرط اروپا برای اجرایی شدن اینس‌تکس، یعنی پذیرش FATF، جنگ درونی آنرا شعله‌ورتر کرده است.
مضرات نپیوستن به کنوانسیون‌ها
جواد ظریف، وزیر خارجه، درست دو روز بعد از این‌که از اتحادیه اروپا و اینس‌تکس ابراز ناامیدی کرد بار دیگر برای باز کردن راه اینس‌تکس به‌مثابه تنها راه دور زدن تحریم‌ها، به صحنه آمد و گفت:« وزارت‌خارجه و دولت، نظرش این است که این دو کنوانسیون برای منافع ملی ما مفید است و این دو کنوانسیون نه تنها باعث درز اطلاعات نمی‌شود، بلکه نپیوستن به این دو کنوانسیون و قرار گرفتن در فهرست سیاه FATF باعث می‌شود که بانک‌های خارجی، دقت بیشتر و کنکاش بیشتری بخواهند در روابط بانکی ما کنند و اطلاعات بیشتری، بدون جهت، در اختیارشان قرار بگیرد».
ظریف تأکید کرد:« رعایت سایر الزامات FATF، نه تنها ضرری برای منافع ملی ندارد، بلکه نپیوستن به آنها، مشکل دارد».(سایت اقتصاد نیوز ۱۶فروردین ۹۸)
در همین حال پاسدار علی لاریجانی، رئیس مجلس ارتجاع، هم در دفاع از FATF به باند رقیب حمله کرد و گفت:« اگر FATF خلاف منافع ملی بود چرا سال ۸۶تصویب کردید؟!». وی با بیان این‌که « موضوعی که محتوایش درباره منافع ملی کشور است، دستمایه مسائل جناحی می‌شود» افزود« FATF در شرایط فعلی برای آینده روابط بانکی بسیار مهم است».(سایت ۵۵آنلاین ۱۶فروردین ۹۸)
چاره‌ای جز پذیرش FATF نداریم
محمدرضا تابش هم از باند موسوم به فراکسیون امید، در مجلس ارتجاع از آثار اجتماعی تصویب نشدن لوایح ابراز نگرانی کرد و گفت: «در واقع عدم تصویب این لوایح باعث بلاتکلیفی در حوزه اقتصاد می‌شود و مردم را مایوس می‌کند». او افزود:« آمار افراد و نخبگانی که از کشور خارج می‌شوند بالا رفته است... همه اینها نشات گرفته از ناامیدی است که در جامعه به‌وجود آمده است که این بدترین اثری است که عدم تصویب این لوایح دارد». (سایت عصر ایران ۱۶فروردین ۹۸)
پاسدار حسین علایی، سرکردهٔ سابق نیروی دریایی سپاه، نیز گفت:« ما چاره‌ای جز پذیرش FATF نداریم البته اگر بخواهیم با آنها کار کنیم. اما اگر ما قادریم این نظام جهانی را برهم بزنیم و خودمان مقررات جهانی وضع کنیم، خوب می‌توانیم نپذیریم ولی وقتی اینها در دنیا حاکمند و این مقررات را هم برای حاکمیت خودشان درست کرده‌اند دیگر ما چاره‌ای نداریم و باید با اینها کار کنیم».(خبرگزاری ایلنا ۱۶فروردین ۹۸)
سود پیوستن به کنوانسیون‌ها چیست؟
محسن کوهکن با اشاره به بحرانهای اقتصادی گریبانگیر حاکمیت به باند روحانی حمله کرد و گفت:« اگر ما لوایح مرتبط با FATF را بپذیریم اما تحریم‌ها هم‌چنان ادامه یابد، پیوستن به این کنوانسیون‌ها چه سودی برای ما دارد؟» وی نتیجه گرفت:« قطعاً پیوستن به FATF مشکلی از مشکلات کشور را حل نمی‌کند چرا که مشکلات اقتصادی ما هیچ ارتباطی به FATF ندارد و به ضعف مدیریت برمی‌گردد».(خبرگزاری ایلنا ۱۶فروردین ۹۸)
آخوند رسایی هم در کانال تلگرامی خود با حمله به لاریجانی نوشت:« پوچی استدلالات موافقین این لوایح آشکار شد؛ حال عاملِ اصلیِ دیگرِ تحمیل این لوایح، یعنی علی لاریجانی، پوچی، کم‌سوادی و بی‌استدلال بودن موافقین_FATF را آشکارتر از قبل و بدون هیچ شکی نموده است» رسایی افزود:« با کارشناسی شدن بحثها، پوچی و بی‌مایگی استدلالات موافقین FATF درباره علل پیوستن به پالرمو وCFT، روزبهروز عیان‌تر می‌گردد و لزوم رد کامل این لوایح استعماری در مجمع_تشخیص هم روزبهروز واجب‌تر!».
بیچارگی نظام و جنگ باندی
با مهلتی که گروه اقدام مالی به حکومت آخوندی داد رژیم توانست چند ماهی موضوع را کش بدهد، اما از آنجایی که موضوع پیوستن آن به FATF برای جامعه جهانی جدی است، لاجرم می‌بایست موضوع را تعیین‌تکلیف کند و چاره‌ای هم جز این ندارد، این در شرایطی است که رژیم در بی‌راه‌حلی وبیچارگی مطلق قرار دارد.
با این وضعیت طبیعی است که هر چه زمان به پایان مهلت گروه اقدام مالی نزدیک‌تر می‌شود جدال باندی بر سرآن هم افزایش بیشتری می‌یابد.
واقعیات غیرقابل انکار
موافقین و مخالفان تصویب لوایح عمدتاً عناصری از سردمداران و یا مهره‌های بالایی حاکمیت هستند و هر طرف هم برای خود استدلالهایی دارد که واقعی است.
باند خامنه‌ای روی این واقعیت انگشت می‌گذارد که FATF مشکل چندانی از نظام و به‌خصوص مسأله تحریم‌ها حل نمی‌کند،مضاف براین که با پذیرش FATF باید تعهدات سنگین دیگری را هم پبذیرد،که پذیرش این تعهدات به‌مثابه عقب‌نشینی‌های بسیار در سیاست منطقه‌یی و تروریسم است که برای رژیم خطرناک است.
به‌رغم این‌که نگرانی باند خامنه‌ای در زمینه پذیرش لوایح واقعی است، نگرانی باند روحانی هم واقعی است که به یکی از موارد این نگرانی لاریجانی اذعان کرد، و ظریف هم نپیوستن به کنوانسیون‌ها را مشکل ساز خواند، بنابراین
در چنین شرایطی تصمیم برای حکومت آخوندی هم مشکل و هم خطرناک است.
ضعف و درماندگی رژیم
کش دادن وضعیت بلاتکلیفی تاکنون نیز نشانگر سیاست بن‌بست و بی‌راه‌حلی رژیم و علامت ضعف و درماندگی او است، البته در شرایطی که مهلت برای او هم رو به پایان است رژیم در شرایط سخت‌تری قرار خواهد گرفت.جدال باندی و اظهارات متناقض و مخالف دو باند هم حاکی از این ضعف و درماندگی است.
اگر وضعیت این‌گونه نبود و یکی از راههای تصویب و یا عدم تصویب لوایح برای رژیم مشکل گشا و بن‌بست شکن بود، قطعاً بسیار زودتر از این موضوع را تعیین‌تکلیف می‌کرد و به این جدال درونی هم پایان می‌داد.
