در حالی‌که بزرگ‌ترین مشکلی که اکنون جهان علیه آن بسیج شده است مبارزه با ویروس کرونا است، رژیم ولایت فقیه هم‌زمان دچار مشکلات موازی و بزرگ و سنگینی شده است که برای هیچ‌کدام از آنها راه‌حلی ندارد.
ویروسی که از چند ماه پیش در چین شیوع پیدا کرد اکنون تمامی مرزها را درنوردیده است و کمتر کشوری است که از آن مصون مانده باشد.
ایران هم از کشورهایی است که به‌علت لاپوشانی و مجموعه‌ای از رفتارهای فریبکارانه و بازی با سلامت و جان مردم به رکورددار تعداد مبتلایان و مرگ‌ومیر بعد از چین تبدیل شد، به‌طوری‌که سازمان بهداشت جهانی ضمن هشدار از رشد سریع این بیماری در ایران، توانایی رژیم ملاها را در برخورد با این بیماری زیر علامت سؤال برده و تصمیم گرفت که هیأتی را برای بررسی علل آن به ایران بفرستد.
هم‌چنان که «کرونا ویروس» در ایران ترک‌تازی می‌کند، عدم توجه و پنهان‌کاری حاکمان، زندگی بسیاری از مردم ایران را در خطر فرو برده است.
روزنامه حکومتی آرمان روز ۱۰اسفند ضمن اشاره به همین پنهان‌کاریها نوشت:
متأسفانه هم‌چنان گرفتار عدم مراقبت و پنهان‌کاری هستیم و هنوز نیز وزیران و معاونان وزیران بی‌توجه به تجربه‌های جهانی هستند و حرفهای خام می‌زنند و ذهنی و سیاسی رفتار می‌کنند.
عوامل تشدیدکننده نگرانی
عامل اول و شاید مهم‌ترین آن ضدو‌نقیض گویی‌ها در رابطه با میزان شیوع این بیماری در ایران است.
آمارهای متناقضی که از جانب مقامات مختلف در رابطه با تعداد مبتلایان به ویروس کرونا و فوت‌شدگان داده می‌شود، مردم را نسبت به اخباری که رسانه‌های رسمی منتشر می‌کنند، بی‌اعتماد کرده و به سمت به‌اشتراک گذاشتن اخبار در فضای مجازی سوق داده است و تاکنون هم همین عامل باعث شده است که هوشیاری مردم در رابطه با میزان گسترش و خطر این بیماری مقداری افزایش پیدا کند.
عامل بعدی، بی‌اعتمادی به توانمندی آخوندها در برخورد علمی و درست با این بیماری است. با این‌که شهر قم مرکز این بیماری بود اما با قرنطینه نکردن این شهر، اکنون بیماری در سطح بیشتر استانها پخش شده و مبارزه با آن را بسیار دشوار گردیده است. مضحک‌تر پاسخ احمقانه‌ای است که ایرج حریرچی، معاون وزیر بهداشت، در رابطه با عدم قرنطینه شهر قم به خبرنگاران داده است. او گفت: «با قرنطینه قم موافق نیستیم؛ قرنطینه مربوط به پیش از جنگ جهانی اول، برای طاعون و وبا است و اکنون چینی‌ها هم از قرنطینه‌ای که شده راضی نیستند».(ایسنا ۴اسفند ۹۸)
عامل مهم دیگری که باعث رشد سریع این بیماری در کشور شده عدم آمادگی کادر درمانی و کمبود مواد بهداشتی مانند ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده است. از هنگام شیوع این بیماری در ایران، ماسک و مواد اولیهٔ ضدعفونی‌کننده اولیه در کشور نایاب شده و البته اگر پیدا شود با قیمت چند برابر به فروش می‌رسد.
کمبود کیت‌های تشخیص بیماری در بیمارستانها هم از مشکلات اصلی مراکز درمانی در برخورد با این اپیدمی و تعیین‌تکلیف سریع بیماران است. بسیاری از بیماران مبتلا به کرونا فاقد علائم اولیه بودند و بدون آزمایش به خانه‌هایشان فرستاده شدند که منجر به فوت آنها شد.
اصرار رابطه با چین؛ چرا؟
اما سؤال این است که چرا پس از هفته‌ها از اعلام شیوع این بیماری در چین، رژیم هم‌چنان اصرار بر ادامه رابطه با چین داشته و رفت و آمد هواپیماهای ماهان ایر وابسته به سپاه ادامه دارد؟ کارگزاران حکومت اگر چه انکار می‌کنند ولی کاملاً مشخص است که حاکمیت می‌خواهد از شیوع بیماری در چین استفاده کرده و رابطه سیاسی و اقتصادی خود با چین را گسترش دهد و از سوی دیگر رژیم امیدوار بود حمایت چین را در رابطه با تصمیم‌گیری حول اف.ای.تی.اف داشته باشد. اما چین که ریاست دوره‌ای «کارگروه اقدام مالی» را به عهده داشت، کار مهمی انجام نداد و رژیم در این رابطه هم بور شد.
اعتراف به وضعیت فوق‌العاده بحرانی
قرار گرفتن در لیست سیاه اف.ای.تی.اف برای رژیم تنگناهای مالی بسیاری به همراه خواهد آورد هر چند که همتی، رئیس بانک مرکزی و چند تن از کارگزاران، این لیست‌گذاری را بی‌اهمیت قلمداد می‌کنند اما باید دید که چرا چنین موضعی دارند؟
حسن فروزان‌فر، عضو اتاق بازرگانی، به ایرنا گفت: «آن‌قدر در تنگنا هستیم که عملاً ورود به لیست سیاه تغییر عمده‌ای در معاملات با دنیا فراهم نمی‌کند». وی افزود: «با توجه به این‌که بانکها و شرکت‌های خارجی حاضر به تعامل با اقتصاد ایران نبودند، بازگشت ایران به فهرست سیاه اتفاق جدید و مهمی نبود».(ایرنا ۹اسفند ۹۸)
هر چند که این سخنان خود اعتراف به وضعیت فوق‌العاده بحرانی اقتصادی است و بانکها و شرکت‌های معتبر پیش از تصمیم اف.ای.تی.اف رابطه خود را با رژیم قطع کرده بودند اما ضروری است گفته شود که از این پس، معدود بانک‌هایی که هنوز بر مراودات با رژیم اصرار می‌ورزند، به‌دلیل داشتن همین رابطه، مارک پول‌شویی می‌تواند بر پیشانی آنها نقش ببندد و جریمه شوند.
از سوی دیگر، به‌دلیل ویروس کرونا و بسته شدن مرزهای کشورهای همسایه با ایران، صادرات قطره‌چکانی نیز مسدود شده است. کشورهای همسایه در اولین واکنش به گسترش این بیماری مرزهای خود را با ایران بستند. در نتیجه صادرات حاکمیت آخوندی به عراق و ترکیه و افغانستان متوقف شد. عراق ماهیانه ۶۵۰میلیون دلار و ترکیه نیز ۴۰۰میلیون دلار از ایران کالا وارد می‌کردند.
هم‌چنین به‌علت شیوع کرونا، آسیب‌های اقتصادی که بر صنف‌ها و مشاغل گوناگون در داخل کشور آمده است زیاد و گسترده است: رستوران‌داران، سلف‌سرویس‌ها، کافه‌ها، سفره‌خانه‌ها، شرکت‌های هواپیمایی و تورهای مسافرتی، هتل‌داران، مراکز فرهنگی و تفریحی مانند سینما و تئاتر در خط مقدم این بحران قرار دارند.
تا همین نقطه، خواب و خیال‌های رژیم آخوندی برای پشت سر گذاشتن بحران‌هایش به امید «تاب‌آوری» تا انتخابات آمریکا نتیجه نداده است و کابوس بحرانهای متعدد گلوی رژیم را رها نمی‌کند.
آری، روزگار آخوندها به سر آمده است. بی‌گمان رنج‌هایی که مردم ایران شبانه‌روز می‌کشند؛ مقاومت دلیرانه‌ای که جوانان این میهن در زندانها و دیگر میدانهای نبرد از خود نشان می‌دهند؛ کارزارهایی که ایرانیان آزاده در چهارسوی عالم به راه می‌اندازند... همه و همه راهگشایی به‌سوی آینده‌ای تابناک است و در سرنگونی تمامیت این نظام به‌زودی به بار خواهد نشست.
