دیروز ۱۶فروردین روزنامهٔ حکومتی اعتماد با اشاره به جنگ‌وجدال باندهای حکومتی بر سر اجرا یا توقف قانون مجرمانه حجاب اجباری، اعلام خطر کرد که در این گیر و دار باید از «جرقه» و «حریق» قیامهایی بترسیم که می‌تواند سراپای نظام را فرا بگیرد.
این روزنامهٔ حکومتی نوشت: «به زعم تندروها در شرایطی که نارضایتی‌ها میان مردم به‌دلیل مشکلات اقتصادی افزایش یافته، یک جرقه اعتراضی می‌تواند دامنه‌های اعتراضی وسیعی ایجاد کرده و دولت را آچمز سازد».
چند روز پیش‌ترهم، آذر منصوری رئیس باند اصلاحگران رژیم در یک مصاحبه هشدار داد که «بافت اجتماعی و مطالبات و انتظارات مردم به‌شدت کشور را مستعد وقوع ناآرامی‌ها و تشدید تنشهای بیشتر بین حاکمیت و جامعه کرده است». وی هم‌چنین گفت: «نارضایتی‌ها رو به افزایش است خشم مردم و ناامیدی مردم رو به افزایش است و خدا نکند یک زمانی آن‌قدر این خشم و نارضایتی افزایش پیدا کند که بر ترس غلبه کند» (سایت دیدار، ۱۰فروردین).
روز بعد، یک مهرهٔ حکومتی به‌نام محمد مهاجری تجمع برچیده شدهٔ لباس شخصی‌های حزب‌اللهی برای اجرای قانون حجاب اجباری را از ترس پیامدهایش علیه نظام، «مسجد ضرار» خواند. وی اعضای مجلس فرمایشی را هم که با تجمع بیرون مجلس همراهی می‌کردند، مورد حمله قرار داد و گفت: «نمایندگانی که ذکرشان رفت وظیفه‌شان همان وظیفه لیاخوف روسی است که پارلمان را به توپ بست. این توپچی‌ها را اخراج کنید تا آرامش بر گردد» (خبرآنلاین، ۱۱فروردین).
وقتی هم تجمع عوامل رژیم در مقابل مجلس و حملات آنها به قالیباف جمع شد، رسولی مشاور قالیباف اعلام کرد که تحصن غیرقانونی جلو مجلس پس از صبر مهربانانه پایان یافته و فرماندار رژیم در تهران گفت با هر گونه فراخوان تجمع یا تحصن در فضای باز بدون مجوز برخورد خواهد شد.
از سوی دیگر، خبرگزاری سپاه پاسداران درباره برخورد با این تحصن نوشت: گروهی از بانوان که در نزدیکی مجلس تحصن کرده بودند، با برخورد غیرمنتظره نیروهای پلیس روبه‌رو شدند. این تحصن با مداخله نیروهای پلیس و استفاده از روش‌های فیزیکی به پایان رسید. تعدادی از شرکت‌کنندگان از ضرب و شتم و انتقال اجباری با خودروهای پلیس به حاشیه شهر و رهاسازی در نیمه‌شب خبر دادند.
آخوند رسایی عضو مجلس رژیم هم گفت: «جمع کردن متحصنان در مقابل مجلس، تصمیم هرکس و هر جایگاهی که بوده یا به‌دلیل بی‌عقلی و یا به‌دلیل نفوذ!» بوده است!
در مقابل، آخوند نبویان که خودش از آورندگان قانون مجرمانهٔ حجاب اجباری بوده، به رسایی و سایر همپالگی‌های خود گوشزد کرد که چرا وضعیت خلیفه درمانده را بعد از فرو ریختن عمق استراتژیک نظام و سرنگونی خاندان منفور اسد درک نمی‌کنند؟!
نبویان گفت: «زمانی که ما تصویب کردیم لایحه عفاف و حجاب را قبل از سقوط سوریه بود. قبل از شهادت سید حسن بود و شرایطی که خودتان تاریخش را هم می‌دانید... اما بر اساس این‌که مبادا دشمن بخواهد سوریه سازی بکند ایران را جلوی هر چیزی که باعث دوقطبی می‌شود دبیرخانه شورای امنیت ملی گفته فعلاً جلوش گرفته شود... دوستان در همین ایام گفتند آقای نبوی مگر خودت تصویب نکردی؟ چرا ما بودیم که تصویب کردیم لایه عفاف حجاب را اول گفتم که به‌خاطر مشکلاتی که در کشور وجود دارد نباید کشور مشتعل شود».
باتلاق بحران درونی و هراس از قیام، نه فقط مجلس و قالیباف و نبویان و رسایی، بلکه رقبای آنها را هم فراگرفته است. اخیراً عباس عبدی با اذعان به ریزش اطرافیان پزشکیان گفت: «رئیس‌جمهور وعده داده و گفته رفع فیلترینگ می‌کند و می‌تواند انجام دهد، پس انجام دهد. اگر نمی‌تواند راهش را بکشد و برود». عبدی افزود: «اعتراضات اقتصادی در طبقات پایین و در طبقات فرهنگی و اجتماعی، در بخش زنان بوده است. اکنون همهٔ این‌ها با هم جمع شده‌اند. اعتراضات بعدی، خیلی فراگیر خواهد بود» (خبرآنلاین، ۹فروردین).
