داستایوفسکی در «برادران کارامازوف» از زبان ایوان، یکی از پرسوناژهای رمان می‌گوید «اگر خدا نباشد هر کاری مجاز است» خامنه‌ای و سران رژیم هم معتقدند و بارها گفته‌اند که «حفظ نظام اوجب واجبات است» یعنی برای حفظ آن هر کاری مجاز است. آنها در عمل هم این را اثبات کرده‌اند که برای حفظ قدرت از هیچ کاری ابا ندارند.
صحبت مذهب و اسلام و خدا هم نیست و پایش بیفتد به‌قول آقای استفان راتز سفیر پیشین آمریکا برای عدالت کیفری جهانی که روز ۵ آبان در کنفرانس نیویورک درباره «ضرورت حسابرسی از سران رژیم به‌جرم جنایت علیه بشریت در قتل‌عام ۶۷» صحبت می‌کرد، حتی اگر «۹۰درصد قربانیان شیعه» باشند آخوندها رودربایستی ندارند، کما این‌که همین‌ها بودند که برای صدور بحران، به کشور مسلمان عراق حمله کردند و حرم امام رضا در مشهد و حرم امام حسن عسکری در سامرا را منفجر کردند و مساجد اهل سنت را تخریب می‌کنند و نمازگزاران زاهدان را در مصلی به خاک و خون می‌کشند و برای انفجار در مکه هم در چمدان مسافران بمب و تی‌ان‌تی جاسازی کردند که البته موفق نشدند و توطئه‌شان هم‌چون ابرهه شکست خورد.
برگرداندن توجهات از داخل به خارج
بنابراین اگر بگوییم این سفلگان هر کاری (به‌تأکید هر کاری) برای سد بستن جلوی قیام‌ها – به‌خصوص بعد از قیام ۱۴۰۱ – انجام می‌دهند گزافه نیست و همه شاهدند خامنه‌ای چگونه تلاش کرد از جنگ‌افروزی در غزه و به هم ریختن صلح در خاورمیانه، بهره‌برداری داخلی کند و تعادل‌قوای بین مردم و حاکمیت آخوندی را علیه مردم و مطالبات آنها بچرخاند:
- در زیر نعره‌های جنگ‌افروزانه و اشک تمساح برای مردم فلسطین آمار اعدامها را به‌نحو بی‌سابقه‌ای بالا برد. از شهریور تا مهر و آبان، از ۲۵ اعدام ناگهان به ۸۱ و ۱۰۶ اعدام جهش کرد.
- در سایه همین جنگ سرکوب را افزایش داد. تعداد و حضور سرکوبگران حجاب‌بان را تشدید کرد و در زن‌ستیزی تا جایی پیش رفت که حتی وزیر آموزش و پرورش رژیم درخواست تفکیک جنسیتی در کتب درسی را روی میز گذاشت.
- قلع و قمع کاندیداهای مخالف را پیش برد و حتی به امثال پزشکیان و مطهری هم که سال‌ها نایب‌رئیس مجلسش بودند رحم نکرد. آنها به‌دلیل هیاهوی جنگ غزه راحت‌تر توسری خورده و سر و صدای کمتری کردند.
- خامنه‌ای در همین فضا تلاش می‌کند نیروهای روحیه باخته خود را جمع‌وجور کند و به آنها انگیزه بدهد. خواصی را که در جریان قیام ۱۴۰۱ بریده و به «آقایشان» پشت کردند وادار به موضع‌گیری کند و به زیر قبا برگرداند.
- به همین وسیله موقتاً از نق و نوق بسیاری از عوامل درونی خودش که از وضعیت اقتصادی و بحرانهای اجتماعی کلافه و آشفته شده‌اند جلوگیری می‌کند. نیروهایی که در وضعیت صلح و آرامش صدایشان در می‌آید و مثل مداح نظام طلبکار می‌شوند که «آقای رئیسی شما که این همه پول وصول کردید چرا آثار آن در قیمت گوشت و مرغ و تخم‌مرغ و... دیده نمی‌شود؟» (سعید حدادیان، آفتاب‌نیوز، ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱).
- با جنگ خارجی سمت و سوی همه اخبار و تبلیغات را از مطالبات پرستاران و اعتراضات بازنشستگان و کارگران و معلمان به سوی مقالات و تصاویر جنگ و فلسطین و بیلبوردهای آوارگان آنجا می‌کشاند و اجازه نمی‌دهد که صدای اقشار معترض شنیده شود.
- به بهانه مانورهای «آماده‌سازی بسیج» و نمایش‌های نظامی «ناوگان بالگردی» و «شناورهای سپاه» و... غلظت میدانی و بروبیای مزدورانش را در شهرها بالا می‌برد تا فضای رعب و وحشت ایجاد کند.
- در زیر سایه جنگ صرف بالاترین بودجه‌های نظامی برای پروژه‌های اتمی و موشکی و پهپادی را موجه جلوه می‌دهد و سازوکار خرید انواع و اقسام تجهیزات ضدشورش را تسهیل می‌کند. خودروهای پیشرفته برای سرکوب مردم بلوچستان وارد می‌کند و خامنه‌ای هم که می‌خواهد در دانشگاه علوم و فنون هوافضا سخنرانی کند زیر چتر موشکها و پهپادها لم می‌دهد. با ورزشکاران هم که صحبت می‌کند از این‌که آنها را مجبور کرده که «با چفیه به میدان» بروند تقدیر می‌کند در حالی که همین چند هفته قبل حرفی نبود که مردم و تماشاچیان در ورزشگاه اصفهان به مجسمه قاسم سلیمانی آدمکش نزنند و فحشی نبود که نثار نظام خامنه‌ای نکنند.
بنابراین واضح است که خامنه‌ای با چه مکانیزم‌هایی تلاش می‌کند فضای انفجاری جامعه را به سوی جنگ بیرونی منحرف کند. مکانیزم‌هایی که در شرایط معمولی و آرامش منطقه‌یی هرگز قابل اجرا نیستند و یا هزینه‌ٔ بیشتری از خامنه‌ای می‌گیرند. اما او هرگز نمی‌تواند از واقعیت‌های جامعه ایران فرار کند. انگولک کردن بحرانهای منطقه‌یی و آنتریک کردن تنشهای خاورمیانه ممکن است برای او زمانی کوتاه‌مدت بخرد اما شرایط عینی جامعه ایران به نقطه بازگشت‌ناپذیر رسیده است و اقشار آگاه مردم ایران ذره‌یی از آزادی‌ها و حقوق پایه‌یی خود دست برنداشته و اقشار محروم هم که جایی برای عقب‌نشینی از وضع معیشت و اقتصاد خود ندارند.
اعتراف سرجلاد قضاییه گواه روشن همین واقعیت است. واقعیتی که به‌وضوح نشان می‌دهد بعد از یک ماه و نیم از جنگ غزه، دود جنگ‌افروزی به چشم خامنه‌ای و نظامش فرو رفت و این‌بار از جایی ضربه می‌خورند که فکرش را نمی‌کردند. آخوند اژه‌ای ۳۰آبان در «نشست سراسری بسیج اساتید در تهران» ضمن ابراز نگرانی از روشنگریهای مقاومت [جنگ نرم] و کانون‌های شورشی [جنگ سخت] و شرایط انفجاری در قیام [جنگ ترکیبی] گفت: «اگر همه ما و همه آحاد نسبت به فتنه‌انگیزی‌ها توطئه‌های جنگ نرم جنگ سخت، جنگ ترکیبی آگاهی لازم نباشد ما از جایی ضربه می‌خوریم که نمی‌دانیم اون کجا بود و چه شکلی این ضربه را خوردیم غافلگیر می‌شویم».
افزایش آمار و کیفیت عملیات کانون‌های شورشی در بطن تنوره‌کشی احمقانه منطقه‌یی خامنه‌ای نشان می‌دهد تنوره‌کشی خارجی توان لاپوشانی بحرانهای داخلی را ندارد و جامعه هم راه‌حل را یافته است. ۶۴۰ پراتیک انقلابی و عملیات ضداختناق تنها در طی ۵ روز سالگرد قیام آبان ۹۸ فوران گوشه‌یی از خشم فرو خورده خلق قهرمان ایران و تبلور عزم شورشگرانی است که نمی‌خواهند اجازه دهند خامنه‌ای لقمه بزرگتر از دهانش را با خون‌خورشت اهالی غزه ببلعد.
