کنفرانس و نمایشگاه همبستگی با مقاومت ایران در روزهای دوشنبه و سهشنبه دهم و یازدهم اردیبهشت در شهرداری منطقهٔ ۵پاریس برگزار شد. روز سهشنبه کنفرانس با حضور رئیسجمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران و جمعی از منتخبان، شخصیتها و حقوقدانان برجستهٔ فرانسوی برگزار گردید.
در این کنفرانس، خانم فلورانس برتو، شهردار منطقه ۵ پاریس، میشل آلیو ماری، وزیر ارشد پیشین دولت فرانسه و وزیر پیشین خارجه، دفاع و کشور، اینگرید بتانکور، کاندیدای پیشین ریاستجمهوری کلمبیا، دومینیک آتیاس، رئیس شورای اداری بنیاد وکلای اروپایی و رئیس پیشین کانون وکلای اروپا با بیش از یک میلیون عضو، شهردار ژان فرانسوا لوگاره، رئیس بنیاد مطالعات خاورمیانه (فمو)، ژان پیر برار، نمایندهٔ پیشین مجلس ملی فرانسه، پیر ایو بورنازل، عضو شورای شهر پاریس، پیر برسی، رئیس انجمن حقوقبشر نوین فرانسه، برونو ماسه شهردار شهر ویلیه آدام و نمایندگانی از جوامع ایرانیان در فرانسه سخنرانی کردند.
در این کنفرانس خانم مریم رجوی با اشاره به «شجاعت دختران و پسران جوان کانونهای شورشی که با شعار ”زن، مقاومت، آزادی“ علیه سپاه پاسداران به مبارزه ادامه میدهند» گفت: «رژیم زنان را سرکوب میکند تا همهٔ جامعهٔ ایران را به گروگان بگیرد. اما مقاومت و مردم ایران به آن پاسخ دادهاند که ”نه به حجاب اجباری، نه به دین اجباری و نه به حکومت اجباری“ .
طی چهار دهه آزمایش، زنان تبدیل به نیروی پیشتاز در مقاومت شدهاند. سازمان مجاهدین خلق ایران، سازمان محوری مقاومت، توسط یک شورای مرکزی تشکیل شده از زنان، رهبری میشود.
امروز دیگر رژیم تنها با حرکتهای اعتراضی مواجه نیست، بلکه با یک ملت روبهروست که مقاومت میکند».
در این کنفرانس خانم میشل آلیو ماری به یک نمونهٔ تاریخی از مقاومت و رزم زنان در کشورش فرانسه پرداخت و با اشاره به منطقه۵ پاریس و محل برگزاری کنفرانس، خطاب به خانم رجوی گفت: ما در کوه سنژونویو هستیم. کوه سنژونویو، نقطه شروع اولین مقاومت بود و مقاومت زنی بود که در قرن پنجم میلادی توانست دیگران را وادار کند و آموزش دهد، از جمله مردانی را برای مقاومت در برابر آتیلا و گروهی که میخواستند پاریس و هر آنچه که در آنجا وجود داشت و هرآنچه را که نمایندگی میکرد نابود کنند، آماده کرد. من معتقدم این یک نماد بسیار زیبا از این مبارزه دوجانبه است که شما رهبری میکنید، مبارزه برای آزادی، مبارزه برای حقوق اساسی و همچنین مبارزه برای برابری زن و مرد و حمایت از کسانی که میجنگند».
خانم دومینیک آتیاس هم با اشاره به تاریخچهٔ مقاومت زنان ایران در انقلاب مشروطه و در برابر دو دیکتاتوری شاه و شیخ، گفت: مقاومت ایرانیان بیش از یک قرن است جریان دارد. در انقلاب مشروطه و سپس علیه دیکتاتوری (رضا) شاه که بهزور چادر را از سر زنانی که میخواستند آنرا بپوشند میکشید، همان شاهی که با زنان بهمانند موجوداتی پستتر از مردان رفتار میکرد. و حالا بیش از چهل سال مقاومت در برابر آخوندها و نوچههای پاسدارشان، به بهای گذشتن از جان خود.
خانم آتیاس اضافه کرد: این آتش شعلهور ماند و شعلههای آن اکنون چشمها را خیره میکند و دیگر هیچچیزی نمیتواند آنرا خاموش کند، با اینکه آخوندها هر کاری از دستشان بر میآمد کردند. در سال ۱۳۶۷ همچنانکه شما، خانم رجوی، یادآوری کردید، با کشتار نوجوانان، زنان باردار، زنان مسن. و حالا نگاه کنید، نگاه کنید به خواهران آنها، به دخترانشان و به نوههایشان که مشعل مقاومت را به دست گرفتهاند».
دومینیک آتیاس بسیج سراسیمهٔ پاسداران ولایت فقیه برای سرکوب زنان را از نشانههای پایانی رژیم دانست و افزود: «روزهای آخوندها و اوباش آنها به شمارش افتاده است. بگذارید صدای تیکتاک انتقام را بشنوند. آنها باید پاسخگوی جنایاتشان علیه بشریت باشند که هر روز مرتکب میشوند، زیرا به بردگی گرفتن و سرکوب یک جنس انسان، زنان، جنایت علیه بشریت بهشمار میآید و پروندههای این جنایت در حال تشکیل شدن هستند. در انتظار آن روز، سربلند و پرقدرت، زنان ایرانی و ما در کنار آنها فریاد میزنیم، رو در روی ستمگران و در برابر جهان فریاد سر میدهیم: ”زن، مقاومت، آزادی“».