«جمع کوچک» یا لشکرهای سازمان‌دهی‌شده؟!
قیام آبان موجب رعشه مرگ در سراسر پیکره رژیم پوسیده آخوندی شده است. همان‌گونه که قیام تداوم دارد، زوزه‌های وحشت از شعله کشیدن قیام در نقاط مختلف میهن نیز ادامه دارد و هر روزی که از این خیزش مردمی و آزادیخواهانه فاصله می‌گیریم، ابعاد بیشتری از عظمت و گستردگی آن مشخص می‌شود. درست مانند کوهی سترگ که هر چه از آن دورتر می‌شویم، هیبت آن بیشتر به چشم می‌آید.
«جمع کوچک» و «عده کم»!
چند روز بعد از شروع قیام و کشتار قیام‌آفرینان، روحانی به صحنه آمد، دجالگرانه سعی در کوچک‌نمایی موضوع داشت. او سخن از یک «جمع کوچک»! و «عده کمی» کرد تا به این کشف بزرگ برسد که «معلوم شد دشمنان ما در طول این ۲سال و سالهای قبل که برنامه‌ریزی کرده بودند برای آشوبطلبان چقدر سربازشان کم بوده»! (سایت روحانی ۲۹آبان ۹۸)
رسانه‌ها و رادیو تلویزیون آخوندی هم لحظه به لحظه از پایان یافتن اعتراضات خبر می‌داد و موج هموطنان به‌پاخاسته را «عده‌ای اغتشاشگر با سوء‌استفاده از تجمع مردم»، «عده‌ای محدود و فرصت‌طلب و اغتشاشگر»، «عده‌ای قانون شکن» و یا «عده‌ای آشوبگر که فضا را برای ضربه زدن به کشور مناسب دیده‌اند» معرفی می‌کردند که گویا چند نفری دور هم جمع شده و فریادی زده و آتشی افروخته و رفته‌اند!
ولی برای همه مردم ایران و ناظران بین‌المللی مشخص بود ابعاد قیام به‌حدی است که خود خامنه‌ای دو بار طی یک هفته موضع‌گیری کرد و اینترنت را قطع نمود و همین دو عامل گویای زلزله‌ای عظیم در تمامیت ارکان رژیم بود. سپس به‌تدریج سران و عوامل رژیم، یکی پس از دیگری، گوشه‌هایی از واقعیت صحنه را بازگو نمودند.
اگر مواضع و اظهارات آنان بعد از گذشت مدتی از قیام را بخوانیم، کاملاً با روزهای اول متفاوت است و دیگر تعارفات را کنار گذاشته و هر کدام روی ویژگی خاصی از قیام انگشت می‌گذارند.
گروه‌هایی با برنامه‌های بزرگ!
رحمانی فضلی، وزیر کشور روحانی، روز ۵آذر ۹۸ به گوشه‌ای از حجم فعالیت هموطنان بپا خاسته اذعان کرد و برخلاف روحانی که می‌گفت تعداد محدودی به خیابان‌ها آمدند از «گروهها»ای سخن گفت که «برنامه بزرگی برای مختل کردن شاهراه‌ها و مسیرهای ارتباطی داشتند».
وی در توضیح سازماندهی نیروهای قیام‌آفرین نیز از «هسته‌های چهار و پنج نفره»ای صحبت کرد که «همراه خود یک خانم داشتند و با کوکتل مولوتف، قمه و سلاح سرد حملاتی انجام دادند... این گروهها با نیروهای ما درگیر می‌شدند».
وزیر کشور روحانی در نهایت آماری از حضور «جمعیتی حدود صد و سی هزار تا دویست هزار نفر در تجمعات» ارائه کرد تا قیام آبان را در حد اعتراض عده‌ای محدود پایین بیاورد اما ناخواسته به ابعاد و عظمت قیام اعتراف کرد.
یک طراحی بسیار جدی، عمیق و سازمان‌یافته
در یک اعتراف آشکار دیگر روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران خامنه‌ای، گوشه‌هایی دیگری از خیزش شهروندان به‌جان‌رسیده را به تصویر کشید که باز هم با حرفهای روحانی شیاد مغایر است. عبدالله گنجی، مدیر مسئول این روزنامه، از «آموزش‌دیده بودن» نیروهای قیامی «در مواجهه با دوربین و هارد دوربین، نحوه قلع و قمع بانکها، تمرکز حملات بر مراکز نظامی و انتظامی با هدف دسترسی به سلاح، بستن برخی جاده‌ها با سلاح گرم» سخن گفت و سازماندهی این نیروها را با بیان «وجود هسته‌های عمل‌کننده نقطه‌ای و جابه‌جایی سریع آنان با هدف خسته کردن پلیس» به تصویر کشید و نتیجه گرفت «طراحی و توطئه خارجی بسیار جدی، عمیق و سازمان‌یافته است».(روزنامه جوان ۱۱آذر ۹۸)
بنابراین مشخص است قیام آبان، یک اعتراض همه‌جانبه اجتماعی سیاسی علیه این حاکمیت استبدادی بوده و نویدبخش یک انقلاب رهایی‌بخش است و نه اعتراض چند نفر یا عده‌ای کم. یک اعتراض ساده در هر کشوری روی می‌دهد و روزانه در اخبار سیاسی جهان از این نمونه‌ها کم نیست ولی وقتی یک اعتراض اجتماعی طوری فراگیر شود که بیشتر استانهای کشوری را فرا بگیرد و آن حاکمیت مجبور شود برای سرکوب هلیکوپتر بلند کند و زرهی وارد شهرها نماید، گستردگی قیام را نشان می‌دهد.
لشکر دشمن!
یکی از گویاترین تصاویر درباره قیام آبان از زبان پاسدار یدالله جوانی، معاون سیاسی سپاه جنایتکار، بیان شد که این بار به‌جای استفاده از کلماتی هم‌چون تعداد و عده و جمع و... از «لشکر دشمن» نام برد و گفت: «در بررسی افرادی که در اغتشاشات اخیر دستگیر شدند و سلاح و مهماتی که از آنان کشف شد، مشخص شده که دشمن لشکری را برای ایجاد آشوب سازماندهی کرده است».(ایرنا ۱۱آذر ۹۸) و این‌چنین با کنار رفتن پرده‌های دجالیت و فریب و ریا مشخص شد وقتی صحبت جدی از سرنگونی به میان آید، سران و عوامل رژیم مجبورند واقعیت را ولو به‌صورت قطره‌چکانی بیرون بریزند تا شاید با ترساندن نیروهایشان و یادآوری حساسیت شرایط به آنها رمقی داده و برای ادامه سرکوب تحریک کنند.
نکردیم و نمی‌توان!
در نهایت، همین پاسدار وقتی وضعیت زار و نزار رژیم را به تصویر می‌کشد آینه تمام نمای یک رژیم درهم‌شکسته و غرق در بحرانها را نشان می‌دهد که در تمام زمینه‌ها به بن‌بست رسیده است.
وی در این زمینه نیز در نقطه مقابل روحانی که با دروغ‌درمانی‌های پوچ، وعده بهبود اوضاع را می‌دهد که «طرح سهمیه‌بندی و اصلاح قیمت بنزین اجرا شد و درآمد حاصل از این طرح که حدود ۳۱هزار میلیارد تومان است نیز به‌طور کامل در اختیار اقشار آسیب پذیر جامعه قرار می‌گیرد».(سایت روحانی ۱۲آذر ۹۸) به همه عوامل و عناصر سرکوب در رژیم، با بیان این‌که عمق و ابعاد «مسأله را آن‌طور که باید و شاید درک نکردیم» هشدار می‌دهد و به فلاکت نظام این‌گونه اذعان می‌کند: «همه صاحبنظران بر این باورند که با این وضعیت اقتصادی و فشار و تحریم‌های خارجی نمی‌توان به درستی به اداره کشور پرداخت. دشمنان ما هم از این موضوع با خبر بودند که جمهوری اسلامی باید برای برون‌رفت از این مشکلات دست به اقدام بزند که این اقدامات در هر حال رضایت مردم را جلب نمی‌کند».(خبرگزاری سپاه موسوم به تسنیم ۸آذر ۹۸)
آری، آخوندهای حاکم و عوامل و مزدورانشان به هر طرف که بچرخند مفری نخواهند داشت. قیام آبان ۹۸ تحولات را ورق زد. اینک فقط یک راه در پیش پای آنان مانده است: گم کردن گور خود از جغرافیای ایران‌زمین.
